Η θεολογία της καρδιάς
Για πρώτη φορά συγκεντρωμένος σε έναν τόμο στα Ελληνικά, ο κηρυγματικός λόγος του αγίου Φιλαρέτου Μόσχας, μιας εκ των κορυφαίων μορφών της Ρωσικής Ορθοδοξίας, τόσο στο επίπεδο της αγιωσύνης όσο και σε εκείνο του ποιμαντικού έργου της Εκκλησίας.
Η μοναδικότητα του λόγου του δεν συνίσταται μόνον στην εκφραστική τελειότητα και την ποιητική του δύναμη, αλλά, κυρίως, στην αρτιότατη γνώση της Αγίας Γραφής και τη βαθειά του πίστη ότι αυτή αποτελεί την κορυφαία μαρτυρία της Ιεράς Παραδόσεως της Εκκλησίας. Ο άγιος Φιλάρετος, ακολουθώντας την αρχαία συνείδηση της πρώτης Εκκλησίας, δεν ενδιαφέρεται για έναν λόγο περί Θεού, αλλά για την πρόσληψη του Λόγου του Θεού, δια της ελλάμψεως του φωτός του Αγίου Πνεύματος.
Τα κείμενα του παρόντος τόμου παρατίθενται με σειρά ανάλογη των εορτών του Ορθοδόξου Εορτολογίου, κατά τις οποίες εκφωνήθηκαν εν είδει κηρύγματος απευθυνόμενα στο ζωντανό πλήρωμα της Ρωσικής Εκκλησίας, και γι' αυτό διακρίνονται για τη ζωντάνια τους και τον άμεσο, βιωματικό λόγο τους.
| Τίτλος βιβλίου: | Η θεολογία της καρδιάς |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Κηρύγματα και ομιλίες |
|---|
| Εκδότης: | Ίνδικτος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Φιλάρετος, Άγιος (Συγγραφέας)
Κοσματόπουλος, Αλέξανδρος, 1947- (Μεταφραστής)
Γουνελάς Σωτήρης (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789605183264 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2008 | Διαστάσεις: | 21x13 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Θρησκεία |
|---|
Παπαδιαμάντης, Αλέξανδρος, 1851-1911
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 3 Μαρτίου του 1851 και ήταν γιος του ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ και της Αγγελικής κόρης Αλεξ. Μωραϊτίδη. Τελείωσε το δημοτικό και τις δύο πρώτες τάξεις του ελληνικού σχολείου στη Σκιάθο. Φοίτησε σε σχολείο της Σκοπέλου, του Πειραιά και τελικά πήρε απολυτήριο Γυμνασίου από το Βαρβάκειο το 1874. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ' όπου όμως ποτέ δεν αποφοίτησε, ενώ γράφει το πρώτο λυρικό του ποίημα για τη μητέρα του. Έμαθε αγγλικά και γαλλικά μόνος του. Για να ζήσει έκανε ιδιαίτερα μαθήματα και δημοσίευε κείμενα και μεταφράσεις στις εφημερίδες. Τον Ιούλιο του 1872 ακολούθησε το μοναχό Νήφωνα στο Άγιο Όρος, όπου έμεινε μερικούς μήνες, αλλά διαπίστωσε ότι δεν του ταίριαζε το μοναχικό σχήμα. Ωστόσο δεν έλειπε ποτέ από τον κυριακάτικο εκκλησιασμό στον Άγιο Ελισσαίο στο Μοναστηράκι, όπου έψελνε ως δεξιός ψάλτης. Το 1879 δημοσιεύει το μυθιστόρημα η "Μετανάστις" στην εφημερίδα "Νεόλογος". Το 1882 άρχισε να δημοσιεύει το μυθιστόρημά του "Οι έμποροι των Εθνών" στην εφημερίδα "Μη χάνεσαι". Το 1884 άρχισε να δημοσιεύει στην "Ακρόπολη" το μυθιστόρημά του "Γυφτοπούλα", όπου από το 1892 ως το 1897 εργάζεται ως τακτικός συνεργάτης. Από το 1902 ως το 1904 μένει στη Σκιάθο απ' όπου δημοσιεύει τη "Φόνισσα". Το έργο του περιλαμβάνει περίπου 180 διηγήματα και νουβέλες που αναφέρονται στις φτωχές τάξεις της Αθήνας και της Σκιάθου και ελάχιστα ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Στις 13 Μαρτίου 1908 γιορτάζεται στον "Παρνασσό" η 25ετηρίδα του στα ελληνικά γράμματα, υπό την προστασία της πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη. Αμέσως μετά επιστρέφει στην πατρίδα του όπου και μένει ως το τέλος της ζωής του. Πεθαίνει το ξημέρωμα της 3ης Ιανουαρίου του 1911 από πνευμονία.
