Η διαλεκτική της εκκοσμίκευσης
Στις 19 Ιανουαρίου 2004 πραγματοποιήθηκε στο Μόναχο, στην Καθολική Ακαδημία της Βαυαρίας, μια αληθινά ξεχωριστή δημόσια συζήτηση ανάμεσα στον Γιούργκεν Χάμπερμας και τον καρδινάλιο Γιόζεφ Ράτσινγκερ, μετέπειτα πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ΄. Ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή φιλοσόφους και ένας σπουδαίος θεολόγος, επιφορτισμένος επί είκοσι πέντε ολόκληρα χρόνια με την ακρίβεια του Καθολικού δόγματος, κλήθηκαν να συζητήσουν το κρίσιμο ερώτημα αν το φιλελεύθερο κράτος έχει ανάγκη μια προπολιτική θεμελίωση πάνω στη μεταφυσική, τη θρησκεία ή την ηθική. Το αρχικό αυτό ερώτημα, που προκάλεσε με τη σειρά του νέα ερωτήματα, έδωσε την ευκαιρία στους υψηλούς συνομιλητές για δύο εξαιρετικής πυκνότητας και πνευματικού πλούτου εισηγήσεις. Ο φιλόσοφος και ο θεολόγος δεν συμφώνησαν βεβαίως σε τίποτε επί της ουσίας -δεν ήταν άλλωστε δυνατόν να συμφωνήσουν ούτε ήταν αυτό προφανώς ο σκοπός της συνάντησης-, η συζήτησή τους όμως επανέθεσε, με νέους όρους, την παλαιά αντιπαράθεση Λόγου και Πίστης (Ratio et Fides) και ανέδειξε την ανάγκη και τη σημασία μιας αμφίπλευρης μαθητείας του εκκοσμικευμένου Λόγου και της θρησκευτικής Πίστης.
| Τίτλος βιβλίου: | Η διαλεκτική της εκκοσμίκευσης |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Λόγος και θρησκεία |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Dialektik der Säkularisierung: Über Vernunft und Religion |
|---|
| Εκδότης: | Βιβλιοπωλείον της Εστίας |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Habermas, Jürgen, 1929- (Συγγραφέας)
Papst Benedikt XVI (Συγγραφέας)
Τσιριγκάκης, Ηλίας (Μεταφραστής)
Ζουμπουλάκης, Σταύρος (Υπεύθυνος Σειράς)
|
|---|
| ISBN: | 9789600514995 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Εστία Ιδεών | Σελίδες: | 98 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2010 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Σημείωση: | Πρόλογος: Φλόριαν Σούλερ. Επίμετρο: Σταύρος Ζουμπουλάκης. |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Θρησκεία |
|---|
Bailey Alice A.
Αλίκη Α. Μπέιλη (1880-1949): Από την παραδοσιακή Βρετανική ανατροφή της, η ζωή της Αλίκης Μπέιλη την οδήγησε σε πολλές κατευθύνσεις, αλλά πάντοτε σε μια κατεύθυνση: προς τη στιγμή όπου μέσω δραστικών προσωπικών εμπειριών, πολλών ειδών, απόκτησε μια σύνθεση άποψης και κατανόησης και μια απόλυτη πεποίθηση ότι μια θεία ζωή διαπερνά και ζωογονεί τη μια ανθρωπότητα και ότι το Σχέδιο για την ανθρωπότητα χρειάζεται τη συνεργασία και την υπηρεσία εκπαιδευμένων και αφοσιωμένων ανθρώπων, νοήμονα πληροφορημένων πάνω στις παγκόσμιες υποθέσεις, σε συνεργασία με εκείνους που αποτελούν την πνευματική Ιεραρχία, την εσώτερη κυβέρνηση του πλανήτη. Το έργο της ζωής της έγινε αναπόσπαστο μέρος αυτής της σύνθεσης και πραγμάτωσης. Χωρίς ούτε στο ελάχιστο να χάσει κάτι από τις πολύ ανθρώπινές της ποιότητες και ενασχολήσεις, η ψυχή της ανέλαβε την υποχρέωση προς το Διδάσκαλό της, και η προσωπικότητά της παρείχε πλήρη συνεργασία στο πεδίο της αποδεχόμενης υπηρεσίας της.
Βασικά το έργο της αναπτύχθηκε διτά – η υπηρεσία μαθητεία της που συμπεριλάμβανε την εγκαθίδρυση μιας εσωτερικής σχολής και την –αρχικά απρόθυμη– συμφωνία της να εργασθεί με τον Θιβετανό, Ντζβαλ Κουλ, στη συγγραφή μιας σειράς βιβλίων που παρουσιάζουν την επόμενη φάση στη συνέχιση της διδασκαλίας της Προαιώνιας Σοφίας για το παρόν και άμεσο μέλλον.
Προς το τέλος της ζωής της, η Αλίκη Μπέιλη κάπως απρόθυμα συμφώνησε να γράψει την αυτοβιογραφία της. Αυτό που τελικά την έκανε να γράψει για τη ζωή της ήταν ένα γράμμα που πήρε το 1941 από ένα φίλο που, όπως λέει η ίδια, από τη Σκωτία, ο οποίος ένιωθε βαθιά ότι «θα πρόσφερα μια πραγματική υπηρεσία αν μπορούσα να δείξω στους ανθρώπους πώς έγινα αυτό που είμαι απ’ αυτό που ήμουν. Θα ήταν χρήσιμο να ξέρουν πώς ένας φανατικός, ορθόδοξος Χριστιανός εργάτης μπορούσε να γίνει πασίγνωστος δάσκαλος του αποκρυφισμού».
(Πηγή: "Εκδόσεις Κέδρος", 2023)
