Ιστορίες υπερβολής
Πρόκειται για δέκα σύντομες αλληγορικές αφηγήσεις που πρωτοεκδόθηκαν το 1987 και θεωρήθηκαν εξαρχής από την κριτική μια από τις πιο σημαντικές καταθέσεις στην ελληνόγλωσση λογοτεχνία του φανταστικού.
Ο ίδιος ο συγγραφέας σημειώνει στο τέλος της παρούσας έκδοσης: "Οι ιστορίες αυτές (πλην μίας ή δύο) γράφτηκαν απνευστί μέσα σε δέκα ημέρες τού 1987 όταν μού ζητήθηκε ένα βιβλίο διηγημάτων από τις εκδόσεις "Ροές" για τη σειρά Ελληνικής Λογοτεχνίας που τότε ετοίμαζαν. Μια πολύ παράξενη αρχή για κάποιον που θεωρείτο πεζογράφος χωρίς να έχει γράψει σχεδόν το παραμικρό (εξαίρεση η "Σείρια", που γράφτηκε στο Στρατό και πρωτοδημοσιεύτηκε στο Δέντρο). Για το εξώφυλλο είχα επιλέξει μια Πιετά τού Όσκαρ Κοκόσκα. Ένα μέρος από τα αντίτυπα εκείνης της έκδοσης οδηγήθηκε στην πολτοποίηση μέσα στην επόμενη δεκαετία. Στην παρούσα έκδοση τα κείμενα δεν υπέστησαν καμία ουσιαστική αλλαγή ή επιμέλεια".
Τίτλος βιβλίου: | Ιστορίες υπερβολής |
---|
Εκδότης: | Δήγμα |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Αθανασιάδης Κυριάκος Χ. (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789609901222 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Μυθοπλασίες | Σελίδες: | 119 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2010 | Διαστάσεις: | 20x14 |
---|
Σημείωση: | Επανέκδοση: "Ροές", 1987. |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Μυθιστόρημα Φαντασίας |

Mann, Thomas, 1875-1955
Ο Τόμας Μαν γεννήθηκε στο Λύμπεκ το 1875. Γιος πλούσιου εμπόρου, φοίτησε σε αυστηρά σχολεία και μπήκε σε μια ασφαλιστική εταιρεία στο Μόναχο σε ηλικία δεκαεννιά χρονών. Εκεί έγραψε κρυφά το πρώτο του διήγημα, και λίγο αργότερα εγκατέλειψε τη θέση του για να σπουδάσει τέχνη και λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης. Η ζωή του είχε πια αφιερωθεί στο γράψιμο. Τα μείζονα έργα του, όπως οι "Μπούντενμπρουκς", ο "Θάνατος στη Βενετία" και "Το μαγικό βουνό", του εξασφάλισαν το Βραβείο Νόμπελ το 1929. Το 1933 ο Τόμας Μαν έφυγε για την Ελβετία, κι από κει για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου εγκαταστάθηκε, πρώτα στο Πρίνστον του Νιου Τζέρσεϋ κι αργότερα στην Καλιφόρνια, όπου έγραψε το "Δόκτωρα Φάουστους". Το 1952 ξαναγύρισε στην Ελβετία, όπου και πέθανε το 1955.