Το βιβλίο για τα βιβλία
Λίγους μήνες αφότου διαβάσουμε ένα βιβλίο, δεν θυμόμαστε σχεδόν τίποτε γύρω από αυτό -ίσως ούτε καν τον τίτλο. Εκείνο που θυμόμαστε για καιρό κατόπιν, είναι αν περάσαμε καλά διαβάζοντάς το. Στην ουσία, όποτε προτρέπουμε κάποιον να αγοράσει ένα βιβλίο που διαβάσαμε, υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας ότι εμείς χαρήκαμε τη συντροφιά του, για όσο διάστημα κράτησε -και νιώσαμε μια μικρή απώλεια όταν η ανάγνωσή του ολοκληρώθηκε. Το απολαύσαμε.
Με μπούσουλα την απόλαυση, χωρίς προκρούστειες προκαταλήψεις, ο Πέτρος Τατσόπουλος κολυμπάει στο ανοιχτό πέλαγος της ανάγνωσης, ανάμεσα σε κάθε είδους βιβλία -βιβλία εύκολα και βιβλία δύσκολα, διασκεδαστικά και αποκαλυπτικά, εκφοβιστικά και ανακουφιστικά, δυσοίωνα και ευοίωνα- που του κράτησαν καλή παρέα την τελευταία επταετία. Η πλούσια εικονογράφηση του τόμου επικουρεί στην απότιση ενός φόρου τιμής στην ανάγνωση και στη δημιουργία ενός βιβλίου για τα βιβλία.
Οι βιβλιοπαρουσιάσεις του βιβλίου ανήκουν στις ενότητες:
- Ήμουν κι εγώ εκεί (βιογραφίες, απομνημονεύματα)
- Επανάσταση και αντεπανάσταση (πολιτικά κείμενα)
- Έγκλημα χωρίς τιμωρία (λογοτεχνία με αστυνομική πλοκή)
- Με λοξή ματιά (συγγραφείς, φιλοσοφία, επιστήμη, θρησκεία, ηθική)
- Κλαυσίγελος (ελληνική και ξένη πεζογραφία)
Όλα τα κείμενα δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα "Τα Νέα", εκτός από αυτό που αφορά το βιβλίο "Η εφεύρεση του εστιατορίου" που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Ευ Ζην".
Ζωγράφου, Λιλή, 1922-1998
Λιλή Ζωγράφου (1922-1998). Η Λιλή Ζωγράφου γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου πέρασε τα παιδικά της χρόνια. Ο πατέρας της ήταν εκδότης εφημερίδας με ιδιαίτερα φιλελεύθερες ιδέες για την εποχή του και πάθος για τη δημοσιογραφία. Φοίτησε στο Λύκειο Κοραής και στο Καθολικό Γυμνάσιο των Ουρσουλίνων στη Νάξο. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής φυλακίστηκε για αντιστασιακή δράση ενώ ήταν έγκυος και γέννησε στη φυλακή. Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Τη διετία 1953-1954 έζησε στο Παρίσι. Από τη θέση της δημοσιογράφου αντιτάχθηκε στη δικτατορία του Παπαδόπουλου. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1950 με τη συλλογή από νουβέλες "Αγάπη", γνωστή έγινε όμως εννιά χρόνια αργότερα με την έκδοση του βιβλίου της "Νίκος Καζαντζάκης, ένας τραγικός", μια απομυθοποιητική και ψυχαναλυτική προσέγγιση της προσωπικότητας του κρητικού συγγραφέα. Συζητήσεις προκάλεσε και το δοκίμιό της "Αντίγνωση: Τα δεκανίκια του καπιταλισμού" στο οποίο υποστήριξε τη θεωρία της περί του χριστιανισμού ως θεμελιακού όρου για την επικράτηση του καπιταλισμού ανά τον κόσμο. Το πιο γνωστό έργο της είναι το μυθιστόρημα "Η Συβαρίτισσα" με έντονα αυτοβιογραφικό χρώμα και εμφανείς επιρροές από τη νιτσεϊκή φιλοσοφία. Το θεατρικό έργο της "Τιμή ευκαιρίας για τον παράδεισο" παραστάθηκε το 1976 από τη Β΄ σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
