Ο πολυέλεος Παρθενίου ιερομονάχου του Μετεωρίτου
Από την ως τώρα έρευνα γύρω από τον πολυέλεο του ηγουμένου της μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Μεγάλου Μετεώρου, του ιερομόναχου Παρθενίου -μία σύνθεση επί του 134ου ψαλμού (Δούλοι, Κύριον), μελισμένη σε ήχο δεύτερο-, προκύπτουν πολύ ενδιαφέροντα δεδομένα, που διεγείρουν, προφανέστατα, το μουσικολογικό ενδιαφέρον για ειδικότερη εντρύφηση και διερεύνηση και σπουδή του πράγματος. [...] Η ανάπτυξη της ανά χείρας μελέτης δομείται κατά τη μεθοδολογία που παλαιότερα πρότεινα ["προς διεξοδική εξιχνίασι εκάστης συνθέσεως πολυελέου, αντιφώνου ή εκλογής"] ως επισφράγισμα εκτενούς περί πολυελέων εργασίας μου. "Ο πολυέλεος Παρθενίου Ιερομόναχου του Μετεωρίτου" σχολιάσθηκε ήδη εκεί, ακροθιγώς· εδώ, είναι προφανές, ο λόγος θα εξιδεικευτεί περαιτέρω, στοχεύοντας -κατά τα υπεσχημένα - στην καθιέρωση σειράς εκτενέστερων μονογραφιών για ιδιαζόντως ενδιαφέρουσες συνθέσεις πολυελέων.
(από το προοίμιο του συγγραφέα)
Τίτλος βιβλίου: | Ο πολυέλεος Παρθενίου ιερομονάχου του Μετεωρίτου |
---|
Εκδότης: | Εκδοτικός Οργανισμός Π. Κυριακίδη |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Χαλδαιάκης, Αχιλλεύς Γ. (Συγγραφέας) Χαλδαιάκης, Αχιλλεύς Γ. (Υπεύθυνος Σειράς)
|
ISBN: | 9789606775352 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Βυζαντινή Μουσικολογία | Σελίδες: | 446 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2009 | Διαστάσεις: | 24x17 |
---|
Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Μουσική - Τραγούδι |

Rousseau, Jean - Jacques, 1712-1778
Jean - Jacques Rousseau (1712-1778). Εξ αιτίας της άτυχης παιδικής ζωής του εγκατέλειψε 16 ετών το καλβινιστικό σπίτι του στη Γενεύη και προσεχώρησε στον Καθολικισμό. Δεν είχε ποτέ συγκροτημένη εκπαίδευση, οι γνώσεις του όμως υπερεπαρκούσαν ώστε το 1742 να δουλέψει στο Παρίσι ως ιδιωτικός δάσκαλος σε σπίτια ευγενών. Ο Ρουσώ γνωρίστηκε με τον Diderot, για του οποίου την "Εγκυκλοπαίδεια" έγραψε άρθρα μουσικής θεωρίας. Ζούσε ανύπαντρος με την Therese Levasseur, με την οποία είχε 5 παιδιά που μεγάλωναν σε ορφανοτροφείο. Επειδή καταδικάστηκαν τα γραπτά του από τον επίσκοπο του Παρισιού και κινδύνευε να φυλακιστεί, εγκατέλειψε ο Ρουσώ το Παρίσι και εγκαταστάθηκε για αρκετά χρόνια στο εξωτερικό, από το 1762 στην Ελβετία και κατά τα έτη 1767-1770 στην Αγγλία.
Στην πολιτική φιλοσοφία του ζητούσε ο Ρουσώ ίδια δικαιώματα για όλους τους πολίτες, με δημοκρατική διακυβέρνηση και κοινωνικό έλεγχο. "Οι άνθρωποι γεννιώνται καλοί από τη φύση τους και διαφθείρονται από την κρατούσα εκκλησία, την κακή παιδεία και τις κρατούσες οικονομικές συνθήκες. Ο μόνος δρόμος για να βελτιωθούν είναι να αφεθούν ελεύθεροι". Το έργο του "Du contrat social" (1762), το οποίο ανήκει στα θεμελιώδη έργα υπέρ της σύγχρονης δημοκρατίας, περιέχει τις αρχές της κοινωνικής θεωρίας του Ρουσώ, στην οποία είναι απαραίτητος ο πολιτικά υπεύθυνος πολίτης. Σε ανάλογο βαθμό επηρέασε τις μετέπειτα εξελίξεις και η εκπαιδευτική θεωρία του.
Ο Ρουσώ συνέθεσε έργα συμφωνικής μουσικής και έγραψε μυθιστορήματα, τα οποία επηρέασαν τη λογοτεχνία της εποχής του. Θεωρείται ότι προετοίμασε με το φιλοσοφικό του έργο το δρόμο για τη γαλλική επανάσταση.