Ποιήματα
Δεκαπέντε από τα ποιήματα που περιλαμβάνονται σ' αυτό το βιβλίο εκδίδονται πρώτη φορά. Πρόκειται για την ενότητα που έχει τον τίτλο "Οι τρυφερές". Αποτελούν τα τελευταία μου ποιήματα, παρόλο που γράφτηκαν πριν από αρκετά χρόνια. Ο πρώτος τίτλος που τους είχα δώσει ήταν "Οι τρυφερές γυναίκες των τριάντα με τριάντα πέντε", ο δεύτερος "Οι τρυφερές γυναίκες". Καταστάλαξα όμως στον πιο λιτό "Οι τρυφερές" για την πρώτη τους έκδοση. Μερικά ποιήματα έχουν δημισιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ δημοσιεύτηκαν και ως σύνολο στο δυσεύρετο σήμερα αφιέρωμα του περιοδικού νέο επίπεδο για το έργο μου (χειμώνας '98). Τα ποιήματα αυτά είναι γραμμένα από το 1980 μέχρι το 1995. Η σημερινή τους μορφή μπορεί να θεωρηθεί οριστική. Κρατήθηκε η σειρά της συγγραφής τους.
Οι τρυφερές συνοδεύονται από τις δύο μικρές, και εξαντλημένες πλέον, συλλογές "Πλην εύχαρις" (α' έκδοση Ολκός, 1975· β' Άγρα, 1994) και "Τα ορυκτά" (α' έκδοση Διογένης, 1979· β' Άγρα, 1994).
Έτσι, σ' αυτή την έκδοση συγκεντρώνονται όλα τα ποιήματα που έχω γράψει μέχρι σήμερα, άλλα για πρώτη φορά, άλλα σε επανεκδόσεις.
| Τίτλος βιβλίου: | Ποιήματα |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Οι τρυφερές. Πλην εύχαρις. Τα ορυκτά |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Γαλανάκη Ρέα (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600348026 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Ποίηση | Σελίδες: | 76 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2008 | Διαστάσεις: | 22x13 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Ποίηση |
|---|
Du Maurier, Daphne, 1907-1989
Η Δάφνη ντι Μωριέ γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1907 αλλά έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στην Κορνουάλη. Ήταν κόρη του γνωστού ηθοποιού Τζέραλντ ντι Μωριέ και εγγονή του σκιτσογράφου και συγγραφέα Τζορτζ ντι Μωριέ. Άρχισε από πολύ μικρή να γράφει. Το πρώτο της βιβλίο, "Το αξιαγάπητο πνεύμα", κυκλοφόρησε το 1931. Έναν χρόνο αργότερο παντρεύεται τον στρατηγό σερ Φρέντερικ Μόνταγκιου Μπράουνινγκ, με τον οποίο θα κάνει τρία παιδιά. Έγραψε τριάντα τέσσερα βιβλία, δεκαεπτά μυθιστορήματα και πολλά διηγήματα. Αρκετά από τα έργα της μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, όπως "Η ταβέρνα της Τζαμάικα" (1936), που έγινε ταινία από τον Χίτσκοκ, "Ρεβέκκα" (1938), επίσης από τον Χίτσκοκ, "Η εξαδέλφη μου Ραχήλ" (1951), από τον Χένρυ Κόστερ, "Μην κοιτάζεις τώρα" (1971), από τον Νίκολας Ρεγκ, κ.ά. Το 1969 τιμήθηκε με τον τίτλο της Λαίδης (DBE, Dame Commander of the Order of the British Empire). Πέθανε στην Κορνουάλη, στο Κιλμάρθ, το 1989.
