Η εκδίκηση της Σιλάνας
Η ερωτική σχέση του συγγραφέα με τη Σιλάνα Σαλιάγκου. Η ζωή και το έργο της ποιήτριας, σύμφωνα με τον Γιάννη Ξανθούλη, o οποίος εξομολογείται εδώ πώς προέκυψε η ευτυχής συνάντησή τους:
"Η κυρία Σιλάνα Σαλιάγκου για μένα υπήρξε άλλοθι. Έτσι κι αλλιώς, πάντα ήθελα να γεννήσω - και τη γέννησα ακριβώς όταν είχα καβατζάρει τον μισό αιώνα και λίγο πιο πάνω. Τη γέννησα ώριμη, στοχαστική, με μια δυνατή νοσταλγία και με θαυμασμό στην αξεπέραστη ποιητική ανορθογραφία του Μποστ (του Μέντη Μποσταντζόγλου), αλλά και φίλων γελοιογράφων.
Η γέννα προέκυψε μέσω ερτζιανών, μέσω του ραδιοφώνου του Σκάι, όπου από το 1989 κάνω εκπομπές. Πρόκειται για μια κυρία με αβάσταχτη την ανάγκη ομοιοκατάληκτης ηθικής. Απόλυτα Ελληνίς, πατριδοφωτισμένη και ευτράπελα ρομαντική, αντάξια του ονόματός της.
Στα χρόνια που υπηρέτησα τις εμπνεύσεις της, άρχισα να πιστεύω ότι κάθε Σάββατο, που απήγγειλα από μικροφώνου τις συνήθεις επίκαιρες δημιουργίες της, μου τις υπαγόρευε εκείνη μέσα από ένα μυστήριο νεφέλωμα συγγένειάς μας. Λόγια και ηχηρές ομοιοκαταληξίες, που κατέληγαν με την πολυχρησιμοποιημένη αλλά καίρια -για μένα- επωδό: "Γαμώ την ατυχία μου."
| Τίτλος βιβλίου: | Η εκδίκηση της Σιλάνας |
|---|
| Περιέχει: | CD |
|---|
| Εκδότης: | Ελληνικά Γράμματα |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Ξανθούλης, Γιάννης (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789601906089 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Σύγχρονη Ελληνική Πεζογραφία | Σελίδες: | 241 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2010 | Διαστάσεις: | 22x13 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Σάββα - Ρουμπάτη, Μαίρη
Η Μαίρη Σάββα-Ρουμπάτη γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στις γειτονιές της. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και για πολλά χρόνια δούλεψε ως δημοσιογράφος στην τηλεόραση, το ραδιόφωνο, σε περιοδικά κι εφημερίδες, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Της άρεσε πάντοτε να διαβάζει, να ακούει και να λέει ιστορίες. Μαγικές, πολύχρωμες και γκρίζες. Στα ελληνικά, στα γαλλικά, στα αγγλικά και στα ισπανικά. Στα ταξίδια της άκουσε και είπε πολλές ιστορίες. Για να μπορεί να τις λέει και να τις γράφει καλύτερα, πήγε σε σχολείο για παραμυθάδες, γιατί κανείς δε σταματά ποτέ στη ζωή να μαθαίνει. Κι είναι σίγουρη ότι οι καλύτερες ιστορίες είναι αυτές που κάνουν τα ματάκια των τριών παιδιών της και των φίλων τους να σπινθηρίζουν.
