Α. Π. Τσέχοφ: Επιλογή από το έργο του (τ.1)
Στις αρχές της δεκαετίας του 1890 ο Τσέχοφ έγραφε: "Οι συγγραφείς που θεωρούμε αιώνιους ή απλά καλούς και μας αιχμαλωτίζουν μ' αυτά που γράφουν, έχουν ένα κοινό, πάρα πολύ σημαντικό γνώρισμα: Οδηγούν προς κάποια κατεύθυνση και καλούν κι εμάς προς τα κει, κι εμείς αισθανόμαστε, όχι με το μυαλό, αλλά με την ύπαρξή μας ολόκληρη, ότι έχουν κάποιο σκοπό". Και ο Τσέχοφ αναζητούσε αυτόν το σκοπό, ακούραστα, ανήσυχα. Ο Τσέχοφ δεν μπόρεσε τελικά να βρει το κοινωνικό του ιδανικό. Όμως είναι μεγάλος για τη βαθύτητα και την ειλικρινή του μελαγχολία όσον αφορά αυτό το ιδανικό. Αυτό προσδίδει στο λόγο του, τον απλό και ήπιο τσεχοφικό λόγο, τη σοβαρότητα και την αυθεντικότητα ενός αληθινού έργου τέχνης. "Διαβάζοντας τα διηγήματα του Αντόν Τσέχοφ", έγραφε στα απομνημονεύματά του ο Μ. Γκόρκι, "αισθάνεσαι τον εαυτό σου ακριβώς όπως σε μια μελαγχολική μέρα του όψιμου φθινοπώρου, όταν η ατμόσφαιρα είναι τόσο διαυγής, που διαγράφονται αδρά τα γυμνά δέντρα, τα στενόχωρα σπίτια, οι γκρίζοι άνθρωποι... Το πνεύμα του συγγραφέα, σαν φθινοπωρινός ήλιος, με άσπλαχνη καθαρότητα φωτίζει τις κατεστραμμένες οδούς, τους λοξούς δρόμους, τα στενόχωρα και βρόμικα σπίτια, όπου μέσα τους πνίγονται από πλήξη και ανία μικροί, θλιβεροί άνθρωποι, γεμίζοντας τα με τα, δίχως νόημα, μισοκοιμισμένα τους τρεξίματα... "Πλάι από αυτό το πληκτικό, σταχτί πλήθος των αδύναμων ανθρώπων πέρασε ένας μεγάλος, πνευματώδης, προσεκτικός σε όλα άνθρωπος, κοίταξε αυτούς τους θλιβερούς ανθρώπους και, με μελαγχολικό χαμόγελο και ήπια αλλά βαθιά μομφή, με απελπισμένη λύπη, αποτυπωμένη στο πρόσωπο και στην καρδιά, με ειλικρινή, ωραία φωνή είπε: "Ζείτε απαίσια, κύριοι!" "Σε αυτή τη μομφή, τη βαθιά και ειλικρινή, βρίσκεται η κοινωνική σημασία της τσεχοφικής δημιουργίας."
| Τίτλος βιβλίου: | Α. Π. Τσέχοφ: Επιλογή από το έργο του |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | 21 νουβέλες και διηγήματα: Κρίσεις και σχόλια από την πρώτη δημοσίευση κάθε έργου |
|---|
| Εκδότης: | Κέδρος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Chekhov, Anton Pavlovich, 1860-1904 (Συγγραφέας)
Στυλιάτης, Γιάννης (Μεταφραστής)
Isayeva, L. (Ανθολόγος)
|
|---|
| ISBN: | 9789600413885 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Ξένη Πεζογραφία | Σελίδες: | 431 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 1998 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Τόμος: | 1/3 | Βάρος (Kg): | 0,921 |
|---|
| Σημείωση: | Πρόλογος: Κώστας Γεωργουσόπουλος.
Εισαγωγικό άρθρο: Γ. Μπερντνίκοφ |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Κλασική Μεταφρασμένη Λογοτεχνία |
|---|
Τσιρπανλής, Ζαχαρίας Ν.
Ο Ζαχαρίας Ν. Τσιρπανλής (1938, Κως Δωδεκανήσου) πήρε πτυχίο από τη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. με βαθμό άριστα. Στην ίδια σχολή αναγορεύθηκε και αριστούχος διδάκτορας το 1967. Υπηρέτησε ως επιστημονικός συνεργάτης (1963-1965) του καθηγητή Μ. Ι. Μανούσακα, έπειτα ως βοηθός με τριετή θητεία και ως επιμελητής στο Σπουδαστήριο Νεότερης Ιστορίας του Α.Π.Θ.
Το 1972 εκλέχτηκε έκτακτος και το 1975 τακτικός καθηγητής της ιστορίας μέσων και νεότερων χρόνων στη Φιλοσοφική του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το 1999 μετακλήθηκε στο τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας της Φιλοσοφικής του Α.Π.Θ.
Κατά διαστήματα, από το 1964, προβαίνει σε διεξοδικές έρευνες στα αρχεία και τις βιβλιοθήκες της Βενετίας, της Φλωρεντίας, του Μιλάνου, της Ρώμης, του Βατικανού, του Μπρίντιζι, της Μάλτας, του Παρισιού. Με υποτροφία της Επιτροπής του Βατικανού για τη μορφωτική συνεργασία, παρέμεινε το 1968-1969 στη Ρώμη ως ειδικός ιστορικός ερευνητής.
