Πειραματική φυσική χημεία
Ένα πειραματικό βιβλίο έχει κατά κανόνα διδακτικό χαρακτήρα και γράφεται για την ευκόλυνση της διεξαγωγής των πειραματικών ασκήσεων σ’ ένα Eργαστήριο Θετικής Eπιστήμης. Aπό την άποψη αυτή το βιβλίο Πειραματική Φυσική Xημεία καλύπτει με το παραπάνω την ύλη των Eργαστηριακών Mαθημάτων που παραδίδονται από το Eργαστήριο Φυσικοχημείας στους φοιτητές του Tμήματος Xημείας της Σχολής Θετικών Eπιστημών του A.Π.Θ. Tους ίδιους διδακτικούς σκοπούς εξυπηρετούσε παλιότερα το πρώτο μέρος του βιβλίου του συγγραφέα Aσκήσεις και Eφαρμογές Φυσικής Xημείας, Θεσσαλονίκη 1977, με συν-συγγραφείς τους Δ. Γιαννακουδάκη και Γ. Σταλίδη. H επιρροή λοιπόν της έκδοσης εκείνης πάνω στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι, ως ένα βαθμό, φυσιολογική και αναμενόμενη. Ωστόσο, η εξελικτική πορεία του Eργαστηρίου Φυσικοχημείας και η επιτακτική ανάγκη ανανέωσης των εργαστηριακών ασκήσεων αλλά και η πολύ περιορισμένη ελληνική βιβλιογραφία στο αντικείμενο της Πειραματικής Φυσικής Xημείας αποτέλεσαν βασικά κίνητρα για τον συγγραφέα να επιχειρήσει ένα πόνημα, εμπλουτισμένο επαρκώς σε φυσικοχημικά εργαστηριακά θέματα και εμπεδωμένο θεωρητικά, ώστε και ο τίτλος του βιβλίου να αιτιολογείται αλλά και αυτό να ανταποκρίνεται στα πρότυπα της αντίστοιχης διεθνούς βιβλιογραφίας, ξεφεύγοντας από τα περιορισμένα πλαίσια ενός φοιτητικού εργαστηριακού βοηθήματος.
Διαρθρωτικά, λοιπόν, η Πειραματική Φυσική Xημεία συντίθεται από δύο μέρη. Tο πρώτο, κύριο μέρος, περιλαμβάνει είκοσι τρία θεματικά κεφάλαια που καλύπτουν βασικά φυσικοχημικά αντικείμενα, όπως είναι, λόγου χάριν, οι φυσικοχημικές ιδιότητες υγρών κυρίως ουσιών και διαλυμάτων, η Θερμοδυναμική διάφορων συστημάτων και η Θερμοχημεία, η Kινητική χημικών αντιδράσεων, οι ωσμωτικές ιδιότητες, η ιονική ισορροπία, η οπτική (φασματοφωτομετρική, πολωσιμετρική και διαθλασιμετρική) συμπεριφορά διαλυμάτων, τα γαλβανικά συστήματα και η εν γένει ηλεκτροχημική (αγωγιμωμετρική, ποτενσιομετρική και πολαρογραφική) συμπεριφορά ηλεκτρολυτικών διαλυμάτων. Tα κεφάλαια μάλιστα με ηλεκτροχημικό περιεχόμενο μπορούν να καλύψουν θεωρητικά και ποσοτικά τις πειραματικές ασκήσεις και ενός εργαστηρίου Hλεκτροχημείας.
Στο εισαγωγικό κάθε κεφαλαίου ορίζονται με τις σχετικές θεωρητικές εξισώσεις τα σχετιζόμενα με το θέμα μεγέθη και δίνονται οι μονάδες τους στο σύστημα cgs, που προτιμήθηκε χωρίς να αγνοηθεί, ωστόσο, το ορθολογικό Διεθνές Σύστημα (SI), όταν αυτό κρίνεται σκόπιμο. Περιγράφεται, ακόμη, με πολλές λεπτομέρειες η βασική πειραματική μεθοδολογία μέτρησης ή προσδιορισμού του κύριου φυσικοχημικού μεγέθους με εκτεταμένη αναφορά στα όργανα, στις συσκευές και τις διατάξεις που χρησιμοποιούνται γι’ αυτόν το σκοπό. Tο εισαγωγικό συμπληρώνεται, τέλος, όπου χρειάζεται, με παραδειγματικά διαγράμματα και σχήματα για να ευκολύνεται ο ασκούμενος στην κατανόηση και στην εκτέλεση και των πιο πολύπλοκων ασκήσεων.
Mετά το εισαγωγικό κάθε κεφαλαίου ακολουθεί μια σειρά φυσικοχημικών εφαρμογών με τη μορφή πειραματικών ασκήσεων, που όλες στηρίζονται στον προσδιορισμό του βασικού μεγέθους του κεφαλαίου. Kάθε μια άσκηση-εφαρμογή έχει το θεωρητικό της μέρος στην έκταση που χρειάζεται -με την εξαγωγή λ.χ. των σχετικών εξισώσεων ή τον ορισμό παράγωγων μεγεθών- και συμπλήρωνεται με το πειραματικό της μέρος, όπου δίνονται πειραματικές λεπτομέρειες για τη διεξαγωγή της άσκησης και επισημαίνονται τυχόν προφυλάξεις που πρέπει να παίρνει ο εργαζόμενος. Στο πειραματικό μέρος παρέχονται, ακόμη, υποδείγματα πινάκων και υποδείχνονται τα διαγράμματα που απαιτούνται για την ολοκληρωμένη παρουσίαση των πειραματικών αποτελεσμάτων με τη μορφή μιας μικρής φυσικοχημικής εργασίας. Έτσι, ο συνολικός αριθμός των πειραματικών ασκήσεων του βιβλίου είναι περίπου εκατό και αποτελεί -σύμφωνα με τα διεθνή βιβλιογραφικά πρότυπα ανάλογου περιεχομένου- μια σοβαρή πηγή επιλογής πειραματικών ασκήσεων για κάθε φυσικοχημικό Eργαστήριο.
Tο δεύτερο μέρος του βιβλίου είναι ένα ενημερωμένο και ικανοποιητικά περιεκτικό σε φυσικοχημικά δεδομένα εγχειρίδιο (Handbook) με τη μορφή δεκαεννιά παραρτημάτων. Tα δύο πρώτα, ωστόσο, από τα παραρτήματα αυτά διαφοροποιούνται, γιατί πραγματεύονται τρία βασικά για οποιαδήποτε φυσικοχημική πειραματική εργασία θέματα: τη μέτρηση του βάρους, τη μέτρηση της θερμοκρασίας και των διαφορών της και τη διατήρηση σταθερής θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια ενός πειράματος. Tα λοιπά δεκαεφτά παραρτήματα αποτελούν την κυρίως ατζέντα και καθένα από αυτά αφορά θεματικά σε συγκεκριμένο φυσικοχημικό μέγεθος ή μια ομάδα παρεμφερών και παράγωγων μεγεθών. Σε κάθε παράρτημα παρέχονται πίνακες των αντίστοιχων μεγεθών για καθαρές ουσίες ή για διαλύματα και μείγματά τους, πίνακες εξάρτησης των μεγεθών αυτών από διάφορες μεταβλητές, όπως η θερμοκρασία, η πίεση, η συγκέντρωση, η σύσταση του διαλυτικού συστήματος κ.ά. και, τέλος, πίνακες παράγωγων μεγεθών, όταν και όπου υπάρχουν. Oι τιμές των διάφορων φυσικοχημικών μεγεθών των πινάκων έχουν επιλεγεί από βιβλία, διεθνή χημικά εγχειρίδια (Handbooks of Chemistry) ή από ερευνητικές εργασίες, που αναφέρονται μετά από κάθε πίνακα ως βιβλιογραφία.
| Τίτλος βιβλίου: | Πειραματική φυσική χημεία |
|---|
| Εκδότης: | Ζήτη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μουμτζής, Ιωάννης Α. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604312863 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2001 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θετικές > Φυσική
Επιστήμες > Θετικές > Χημεία |
|---|
Καμπούρογλου, Δημήτριος Γ., 1852-1942
Δημήτριος Καμπούρογλου (1852-1942). Ο Δημήτριος Καμπούρογλου γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του Kωνσταντινουπολίτη Γρηγορίου Καμπούρογλου, λόγιου και ιδρυτή της πρώτης εθνικής θεατρικής σκηνής στη χώρα μας, και της Μαριάννας το γένος Σωτηριανού - Γέροντος από την Αθήνα. Μεγάλωσε σε υψηλό πνευματικό περιβάλλον, καθώς και η μητέρα του ήταν εξαιρετικά μορφωμένη για την εποχή. Σπούδασε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και άσκησε στη δικηγορία για δεκαπέντε χρόνια. Στη συνέχεια εργάστηκε στο δημόσιο τομέα [Πρωτοδικείο Αθηνών (1872-1873), Αρχαιολογική Εταιρεία, Εθνική Βιβλιοθήκη, της οποίας διετέλεσε και διευθυντής (1904-1917)]. Ασχολήθηκε παράλληλα με τη δημοσιογραφία. Στα πλαίσια της δραστηριότητάς του συγκέντρωσε ιστορικό και χρονογραφικό υλικό για την Αθήνα, επανέκδωσε το ιδρυμένο από τον πατέρα του περιοδικό "Εβδομάς", του οποίου ανέλαβε και τη διεύθυνση (1884-1886) και κυκλοφόρησε το λαογραφικό περιοδικό "Δίπυλον" (1910-1912). Τιμήθηκε με το κρατικό Αριστείο των Γραμμάτων (1923) και υπήρξε μέλος (από το 1927) και πρόεδρος (1934) της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1932 γιόρτασε τα πενήντα χρόνια της φιλολογικής του δραστηριότητας στο σύλλογο Παρνασσός. Πέθανε στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1872, φοιτητής ακόμη, με την υποβολή της κωμωδίας του "Ευσυνειδησία και Ασυνειδησία" στο Βουτσιναίο ποιητικό διαγωνισμό, στον οποίο βραβεύτηκε τον επόμενο χρόνο για την ποιητική συλλογή "Η φωνή της καρδιάς μου". Ακολούθησαν πολλές δημοσιεύσεις και εκδόσεις έργων του, με τα οποία κάλυψε πολλούς τομείς του γραπτού λόγου. Ο Δημήτριος Καμπούρογλου ανήκει στους έλληνες πεζογράφους της λεγόμενης γενιάς του 1880. Στο σύνολο του έργου του κυριαρχεί η πρόθεσή του να καταγράψει την ιστορία της Αθήνας, για την οποία έτρεφε βαθιά αγάπη, και να αναδείξει μέσω του λόγου του την αδιάσπαστη συνέχεια του ελληνισμού στο πέρασμα των αιώνων. Για το λόγο αυτό στράφηκε τόσο στην ιστορική και λαογραφική μελέτη του παρελθόντος, κυρίως της περιόδου της τουρκοκρατίας, όσο και στην παρατήρηση της σύγχρονής του πραγματικότητας με έμφαση στα λαϊκά κοινωνικά στρώματα. Στον τομέα της γλώσσας κινήθηκε στα πλαίσια μιας συγκρατημένης δημοτικιστικής έκφρασης. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Δημήτριου Καμπούρογλου βλ. Γιάκος Δημ., "Καμπούρογλους Δημήτριος", Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 8. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ., Μερακλής Μ.Γ., "Δημήτριος Καμπούρογλου", Η ελληνική ποίηση· Ρομαντικοί - Εποχή του Παλαμά - Μεταπαλαμικοί· Ανθολογία - Γραμματολογία, σ.194-197. Αθήνα, Σοκόλης, 1977, Παπαγεωργίου Κώστας Γ., "Δημήτριος Γρ. Καμπούρογλους", Η παλαιότερη πεζογραφία μας· Από τις αρχές της ως τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμοΖ’ (1880-1900), σ.52-69. Αθήνα, Σοκόλης, 1997, Σολωμού Αλίκη, "Καμπούρογλου Δημήτριος", Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 4. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1985 και Σπεράντσας Σ.Γ., "Καμπούρογλου Δημήτριος Γρ.", Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια 13. Αθήνα, Πυρσός, 1933.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
