Τα ονόματα του πατρός

Το Όνομα του Πατρός, τι μεγάλη επιτυχία! Είναι κάτι που μιλάει σε όλους. Η πατρότητα δεν είναι τόσο προφανές φυσικό δεδομένο, είναι πρωτίστως γεγονός πολιτισμικό. "Το Όνομα του Πατρός", λέει ο Λακάν, "δημιουργεί τη λειτουργία του πατέρα". Τότε όμως, από πού πηγάζει ο πληθυντικός του τίτλου μας;
Δεν είναι παγανιστικός, βρίσκεται στη Βίβλο. Εκείνος που μιλάει μέσα από τη φλεγόμενη βάτο, αυτοπροσδιορίζεται λέγοντας πως δεν έχει μονάχα ένα Όνομα. Ας καταλάβουμε: ο Πατέρας δεν έχει κύριο όνομα. Δεν συνιστά μορφή, συνιστά λειτουργία. Ο Πατέρας έχει τόσα Ονόματα όσα είναι και τα υποστηρίγματά του.
Η λειτουργία του; Η κατεξοχήν θρησκευτική λειτουργία, να συνδέει. Τι; Το σημαίνον και το σημαινόμενο, τον Νόμο και την επιθυμία, τη σκέψη και το σώμα. Με λίγα λόγια, το συμβολικό και το φαντασιακό. Μόνο που, όταν αυτά τα δύο δένονται ως τρία με το πραγματικό, το Όνομα του Πατρός αποβαίνει ένα προσποιητό. Τουναντίον, όταν χωρίς αυτό καταρρέουν τα πάντα, αποβαίνει το σύμπτωμα της αποτυχίας του βορρόμειου κόμβου.
Ζακ - Αλέν Μιλέρ
Τίτλος βιβλίου: | Τα ονόματα του πατρός | ||
---|---|---|---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Des Noms-du-Père | ||
Εκδότης: | Ψυχογιός | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Lacan, Jacques, 1901-1981 (Συγγραφέας) Σκολίδης, Βλάσης (Μεταφραστής) Σκολίδης, Βλάσης (Υπεύθυνος Σειράς) | ||
ISBN: | 9789604530205 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Σειρά εκδότη: | Ψυχαναλυτικός Λόγος | Σελίδες: | 151 |
Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2008 | Διαστάσεις: | 24x16 |
Σημείωση: | Επίμετρο: Ζακ - Αλέν Μιλέρ - Σχολιάζοντας το "Ανύπαρκτο σεμινάριο". Εισαγωγή, σημειώσεις: Βλάσης Σκολίδης. | ||
Κατηγορίες: | Ψυχολογία > Ψυχοθεραπεία - Ψυχανάλυση |
Lacan, Jacques, 1901-1981
Ο Ζακ Λακάν (1901-1981) γεννήθηκε, έζησε και εργάστηκε στο Παρίσι. Στις αρχές της δεκαετίας του '30 δημοσίευσε τη διατριβή του για την παρανοϊκή ψύχωση, και λίγο αργότερα έγινε δεκτός στη Γαλλική Ψυχαναλυτική Εταιρεία, όπου παρουσίασε τη θέση του για το λεγόμενο "στάδιο του καθρέφτη". Η αποφασιστική παρέμβασή του, όμως, στο ψυχαναλυτικό γίγνεσθαι ξεκίνησε τη δεκαετία του '50 με τη μορφή ενός εβδομαδιαίου σεμιναρίου, το οποίο έγινε πόλος κατάρτισης και συσπείρωσης για πολλές γενιές ψυχαναλυτών. Το 1964, απαντώντας στον εξοβελισμό του από τη Διεθνή Ψυχαναλυτική Εταιρεία, ο Λακάν ίδρυσε τη Φροϊδική Σχολή των Παρισίων (1964-1980), η ακτινοβολία της οποίας ξεπέρασε κατά πολύ τα γαλλικά σύνορα. Η τελευταία θεσμική πρωτοβουλία του, η Σχολή του Φροϊδικού Αιτίου (1981), έμελλε να γίνει το όχημα για τη διάδοση του λακανικού προσανατολισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Το 1966 ο Λακάν συγκέντρωσε σε έναν ογκώδη τόμο τα "Γραπτά" κείμενα του. Το 2001 κυκλοφόρησαν τα "Άλλα γραπτά" που περιλαμβάνουν όλα τα μεταγενέστερα κείμενα. Η σταδιακή έκδοση του σεμιναρίου ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '70 σε μεταγραφή του Ζακ-Αλέν Μιλέρ, και συνεχίζεται έως σήμερα.
- Η σχέση αντικειμένου (2021)
- Το σεμινάριο: 8ο βιβλίο Η μεταβίβαση (2020)
- Vulgata (2017)
- Ο ατομικός μύθος του νευρωτικού (2015)
- Μιλάω στους τοίχους (2015)
- Το αντίστροφο της ψυχανάλυσης (2014)
- Κείμενα για τη σχολή του Λακάν (2013)
- Ο θρίαμβος της θρησκείας και Λόγος προς τους καθολικούς (2011)
- Encore, ακόμη (2011)
- Fort-Da: Η ψυχανάλυση στα παιδιά και στους εφήβους (2011)
- Απαντήσεις (2010)
- Το σεμινάριο για το "Κλεμμένο γράμμα" (2010)
- Η διδασκαλία μου (2009)
- Η οικογένεια (2009)
- Jacques Lacan: An Introduction to his Psychoanalysis (2007)
- Οι ψυχώσεις (2005)
- Λειτουργία και πεδίο της ομιλίας και της γλώσσας στην ψυχανάλυση (2005)
- Η οικογένεια (1987)
- Το σεμινάριο του Ζακ Λακάν: Βιβλίο XI: Οι τέσσερις θεμελιακές έννοιες της ψυχανάλυσης (1964) (1982)