Οι περιπέτειες της διαλεκτικής
Εκείνο που μετατρέπει τη μαρξιστική κριτική σε δόγμα και την εμποδίζει να είναι αυτο-κριτική είναι η βεβαιότητα του ότι κρίνεται η ιστορία εν ονόματι της Ιστορίας, ότι δε λέγεται τίποτε το όποιο να μη λέει η ίδια, ότι εκφέρεται για το παρόν μία ετυμηγορία εγγεγραμμένη στο ίδιο το παρόν, ότι εκφράζονται σε λέξεις και σε ιδέες σχέσεις που προϋπάρχουν αυτούσιες μέσα στα πράγματα, κοντολογής ο υλισμός. Είναι επομένως αδύνατο να κοπεί ο κομουνισμός στα δύο, να του δοθεί δίκηο σε ό,τι αρνείται και άδικο σε ό,τι θέτει: γιατί συγκεκριμένα ο τρόπος με τον όποιο θέτει είναι ήδη παρών στον τρόπο με τον οποίο αρνείται: στην κριτική που ασκεί στον καπιταλισμό, υπάρχει ήδη, όχι οπωσδήποτε, μία ουτοπική παράσταση του μέλλοντος, αλλά τουλάχιστον η απολυτότητα μιας άρνησης ή η άρνηση πραγματοποιημένη, η καλούμενη από την ιστορία κοινωνία "χωρίς" τάξεις.
| Τίτλος βιβλίου: | Οι περιπέτειες της διαλεκτικής | ||
|---|---|---|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Les aventures de la dialectique | ||
| Εκδότης: | Ύψιλον | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Merleau - Ponty, Maurice, 1908-1961 (Συγγραφέας) Λυκούδης, Μπάμπης (Μεταφραστής) | ||
| ISBN: | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό | |
| Σειρά εκδότη: | Φιλοσοφική Βιβλιοθήκη | Σελίδες: | 253 |
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 1984 | Διαστάσεις: | 21x14 |
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Φιλοσοφία | ||
Merleau - Ponty, Maurice, 1908-1961
Ο Μωρίς Μερλώ-Ποντύ (1908-1961) ήταν καθηγητής της έδρας της ψυχολογίας και των παιδαγωγικών στη Σορβόννη (1949-1952) και στο Κολέγιο της Γαλλίας από το 1952. Διαμόρφωσε τον φιλοσοφικό του στοχασμό με βάση τη φαινομενολογική μέθοδο του Έντμουντ Χούσερλ. Το έργο του καλύπτει ένα τμήμα του σύγχρονου υπαρξιστικού ρεύματος. Πρόκειται για έναν φιλοσοφικό στοχασμό που εκκινεί από το υπαρξιακό βίωμα του ριζώματος του εκάστοτε ατομικού σώματος μέσα στον κόσμο και από την ανάλυση των στρωμάτων των ακατέργαστων αισθητηριακών εντυπώσεων τα οποία προηγούνται της διασκεπτικής και επιστημονικής σκέψης.
Τα κυριότερα έργα του είναι: "Η δομή της συμπεριφοράς" (1942), "Φαινομενολογία της αντίληψης" (1945), "Οι περιπέτειες της διαλεκτικής" (1955), "Ο οφθαλμός και το πνεύμα" (1964), "Το ορατό και το αόρατο" (1964).
- Φαινομενολογία της αντίληψης (2016)
- Προοίμιο στη φαινομενολογία της αντίληψης (2007)
- Έννοιες της τέχνης τον 20ό αιώνα (2006)
- Εγκώμιο της φιλοσοφίας και άλλα δοκίμια (2005)
- Σημεία (2005)
- Τα όρια του σώματος (2004)
- Η πρόζα του κόσμου (1992)
- Η αμφιβολία του Σεζάν. Το μάτι και το πνεύμα. (1991)
- Ανθρωπισμός και τρομοκρατία (1988)
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
