Ένα κομμένο κεφάλι
Ο ευγενικός Μάρτιν Λυντς - Γκίμπον υποθέτει τον εαυτό του κύριο μιας ευχάριστης κατάστασης: έχει μια ωραία σύζυγο που τον λατρεύει και τη λατρεύει και μία τρισχαριτωμένη ερωμένη που αγαπά τρυφερά. Όταν η "χρυσαφένια" γυναίκα του Αντωνία τον αφήνει στα κρύα του λουτρού γιατί ερωτεύεται τον κολλητό φίλο του, ο κλονισμός θα οδηγήσει τον Μάρτιν σε μια πλήρη αναθεώρηση της ερωτικής του θεώρησης. Το νέο του πάθος θα έχει την αδίστακτη και παρανοϊκή βεβαιότητα ενός εφιάλτη.
... Η Αντωνία κάθισε πάλι στο κρεβάτι και με παρακολούθησαν και οι δύο να φεύγω. Το φως από τα κηροπήγια έλαμπε πάνω στο χρυσαφένιο κεφάλι της και στο δικό του, το μαλακό κι ασημί. Με παρακολουθούσαν, χαμογελώντας, εκείνη απέραντα απαλή και τρυφερή, αυτός ευθύς, γεμάτος αυτοπεποίθηση, σπινθηροβόλος. Κατά μήκος του άσπρου κρεβατιού οι ώμοι του έγερναν ο ένας πάνω στον άλλο, κι εκείνοι έλαμπαν αναψοκοκκινισμένοι προς το μέρος μου μέσα από το λευκό και χρυσαφί φως. Έκλεισα την πόρτα στα πρόσωπά τους όπως κάποιος θα ΄κλεινε τη θύρα κάποιας πολυτελούς λειψανοθήκης ή ενός εξαίσιου τριπτύχου. Το φως έμεινε κλεισμένο από μέσα.
Τίτλος βιβλίου: | Ένα κομμένο κεφάλι |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | A severed head |
---|
Εκδότης: | Χατζηνικολή |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Murdoch, Iris, 1919-1999 (Συγγραφέας) Σαραφιανός, Γιώργος Π. (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9789602640760 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | 1994 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |

London, Jack, 1876-1916
O Τζακ Λόντον γεννήθηκε το 1876 στο Σαν Φρανσίσκο, εξώγαμο τέκνο της Φλώρας Γουέλμαν και ενός περιπλανώμενου αστρολόγου, του Γουίλιαμ Χένρυ Τσέηνυ. Την ίδια χρονιά, η μητέρα του παντρεύτηκε τον Τζων Λόντον, χήρο με δύο κόρες, που έδωσε στο εξώγαμο αγόρι το επώνυμό του και το όνομα Τζων Γκρίφιθ. Το 1891 ο Τζακ Λόντον άφησε το σχολείο και έπιασε δουλειά σε εργοστάσιο, το 1892 υπηρέτησε αξιωματικός στην ακτοφυλακή του Σαν Φρανσίσκο, και το 1893, έπειτα από έξι μήνες ταξίδι στον Ειρηνικό με τη σκούνα Σόφι Σάδερλαντ, κέρδισε το πρώτο βραβείο μιας τοπικής εφημερίδας "για το καλύτερο περιγραφικό άρθρο" με θέμα έναν τυφώνα στις ακτές της Ιαπωνίας. Το 1895 επιστρέφει στο σχολείο, και το 1896 μπαίνει στο Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα και στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ, όπου μένει μόνο ένα εξάμηνο. Τα δύο επόμενα χρόνια τον βρίσκουν στην Αλάσκα, απ' όπου αρχίζει να ασχολείται επαγγελματικά με το γράψιμο. Το 1902 περνά από το Λονδίνο, αλλά το 1904 τον βρίσκει στις θάλασσες της Κορέας και της Ιαπωνίας, ανταποκριτή του ρωσο-ιαπωνικού πολέμου. Λίγο αργότερα (1906) θα γίνει ανταποκριτής ενός άλλου συγκλονιστικού γεγονότος: του σεισμού που ισοπεδώνει το Σαν Φρανσίσκο. Τα επόμενα χρόνια περνούν με γράψιμο και ταξίδια στη Χαβάη, στην αποικία των λεπρών του Μολοκάι, στην Ταϊτή, στα νησιά Φίτζι, αλλά και στη Βόρειο Καλιφόρνια, πάνω σε άμαξα με τέσσερα άλογα. Όλα τα σπουδαία έργα του γεννιούνται καθ' οδόν, μαζί με πολύ ποτό και τροπικές αρρώστιες, ώσπου το 1916 πεθαίνει από ουραιμία, σύμφωνα με την ιατρική γνωμάτευση της εποχής, ενώ η εκδοχή της αυτοκτονίας ανακινείται είκοσι δύο χρόνια αργότερα από τον Ίρβινγκ Στόουν. Λίγο πριν την ίδια χρονιά, έχει παραιτηθεί από το Σοσιαλιστιικό Κόμμα "επειδή έχει πια χάσει την αγωνιστική του φλόγα και δεν ασχολείται διόλου με την πάλη των τάξεων".