Τα κακά παιδιά

Ηλιοπούλου Κατερίνα
Η Κατερίνα Ηλιοπούλου είναι ποιήτρια και μεταφράστρια. Έχει δημοσιεύσει τέσσερα βιβλία ποίησης, με πιο πρόσφατο το Μια φορά κάθε τοπίο και ολότελα (2015) καθώς και μια συλλογή διηγημάτων, Δεν είναι ακόμα, όλα από τις εκδόσεις Μελάνι, ένα βιβλίο με ποίηση και φωτογραφία, Gestus (ΦΡΜΚ, 2014, σε συνεργασία με τον Γιάννη Ισιδώρου) και το ποιητικό αφήγημα Λίλυ Κραγκ (ΦΡΜΚ, 2021). Έχει επιμεληθεί και συμμετάσχει σε δύο συλλογικά βιβλία δοκιμίων για την σύγχρονη ποίηση, Μια συζήτηση για την ποίηση τώρα (ΦΡΜΚ, 2018) και Τι μας μαθαίνει η τέχνη (ΦΡΜΚ, 2020), ενώ δημοσιεύει συχνά κριτικές και δοκίμια. Έχει μεταφράσει στα ελληνικά το έργο της Σύλβια Πλαθ (Άριελ, Μελάνι 2012) και του Γουόλτ Γουίτμαν (Φύλλα χλόης, Κέδρος 2019), σε συνεργασία με την Ελένη Ηλιοπούλου. Έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ ποίησης καθώς και σε μεταφραστικά προγράμματα, ενώ ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε δέκα γλώσσες και έχουν συμπεριληφθεί σε περιοδικά και ανθολογίες. Ο κύριος Ταυ έχει εκδοθεί στα Γαλλικά, τα Τουρκικά και τα Ιταλικά και Το βιβλίο του χώματος στα γαλλικά. Από το 2009 συνεπιμελείται τον δίγλωσσο δικτυακό τόπο για την σύγχρονη ελληνική ποίηση greekpoetrynow.com, ενώ από το 2013 διευθύνει το εξαμηνιαίο περιοδικό ΦΡΜΚ (ΦάΡΜαΚο), για την ποίηση, την ποιητική και τα εικαστικά. Από το 2015 ως το 2019 συνεργάστηκε με το Αρχείο Καβάφη του Ιδρύματος Ωνάση για τη διδασκαλία του Καβάφη σε δημόσια σχολεία και από το 2017 ως το 2020 επιμελήθηκε και διοργάνωσε το φεστιβάλ νέων λογοτεχνών στα πλαίσια της διεθνούς έκθεσης βιβλίου της Θεσσαλονίκης. Έχει επίσης συνδιοργανώσει και επιμεληθεί μια σειρά έργων που συνδυάζουν την ποίηση με τα εικαστικά και την περφόρμανς και αναζητούν μια διαφορετική σχέση με τον δημόσιο χώρο και το κοινό στην σύγχρονη τέχνη.