Γρηγόριος Ξενόπουλος 1867-1951
"Δεν αγαπώ τα σύννεφα και τα σκοτάδια"
Ένα λέυκωμα 48 σελίδων στον Γρηγόριο Ξενόπουλο που εκδόθηκε από το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου με αφορμή την επέτειο 50 χρόνων από το θάνατό του. Τη φιλολογική επιμέλεια του λευκώματος είχε η Βίκυ Πάτσιου και την καλλιτεχνική επιμέλεια η Βάσω Αβραμοπούλου.
Το λεύκωμα περιλαμβάνει αναλυτικό χρονολόγιο της ζωής του Γρηγορίου Ξενόπουλου, πλήρη εργογραφία, ανθολόγιο από το λογοτεχνικό του έργο (αποσπάσματα των έργων "Μαργαρίτα Στέφα", "Στέλλα Βιολάντη", "Ο τρελός με τους κόκκινους κρίνους", "Λάουρα", "Η διασκεδαστική τέχνη"), αποσπάσματα κριτικών για το έργο του (Κ. Παλαμά, Ά. Τερζάκη, Α. Καραντώνη, Κ. Θ. Δημαρά, Π. Δ. Μαστροδημήτρη) και επιλογή βασικής βιβλιογραφίας με όλα τα σημαντικά δημοσιεύματα για το έργο του, μελέτες, άρθρα, κριτικές ("Χρονολόγιο εκδόσεων, μελετών και παραστάσεων των έργων του 1951-2001"). Είναι εικονογραφημένο με σχέδια και πίνακες, χειρόγραφα, εξώφυλλα εκδόσεων και φωτογραφίες.
| Τίτλος βιβλίου: | Γρηγόριος Ξενόπουλος 1867-1951 |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Δεν αγαπώ τα σύννεφα και τα σκοτάδια... |
|---|
| Εκδότης: | Εθνικό Κέντρο Βιβλίου |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Πάτσιου, Βίκυ (Συγγραφέας)
Πάτσιου, Βίκυ (Επιμελητής)
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (Ε.ΚΕ.ΒΙ.) (Φορέας)
|
|---|
| ISBN: | | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2001 | Διαστάσεις: | 33x24 |
|---|
| Σημείωση: | Έκδοση της οργανωτικής επιτροπής για την επέτειο των 50 χρόνων από τον θάνατο του Γρηγορίου Ξενόπουλου. |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Μαρτυρίες - Βιογραφίες - Αυτοβιογραφίες - Ντοκουμέντα
Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Δοκίμιο |
|---|
Proust, Marcel, 1871-1922
O Mαρσέλ Προυστ (Bαλαντέν-Λουί-Zωρζ-Eζέν-Mαρσέλ) γεννήθηκε στην εξοχή του Οτέιγ, κοντά στο Παρίσι, το 1871. Σπούδασε νομικά, πολιτικές επιστήμες και φιλοσοφία. Γόνος πλούσιας, αστικής οικογένειας -ο πατέρας του ήταν φημισμένος γιατρός- δεν άργησε να βρεθεί στο περιβάλλον της υψηλής κοινωνίας της πρωτεύουσας και άρχισε να δημοσιεύει άρθρα κοσμικού περιεχομένου σε διάφορα έντυπα. Εργάστηκε για ένα διάστημα σε βιβλιοθήκη, ώσπου ανακάλυψε την κλίση του στη λογοτεχνία, στην οποία αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά, για να καταλήξει τελικά σε πλήρη σχεδόν απομόνωση από τον έξω κόσμο: κοιμόταν την ημέρα και έγραφε τη νύχτα σε ένα δωμάτιο επενδυμένο με φελλό. Ανάμεσα στο 1895 και στο 1899 ασχολήθηκε με ένα μυθιστόρημα που έμεινε ημιτελές και εκδόθηκε μετά τον θάνατό του, το 1952, με τον τίτλο "Ζαν Σαντέιγ". Έγραψε επίσης ποιήματα, σύντομα αφηγήματα, άρθρα και μεταφράσεις. Ορισμένα από τα αφηγήματα αυτά δημοσιεύτηκαν το 1896 στον τόμο "Τέρψεις και ημέρες", με πρόλογο του Ανατόλ Φρανς και σχέδια της Μαντάμ Λεμαίρ. Η χλιαρή τους υποδοχή από το κοινό και ορισμένα προβλήματα πλοκής τον έκαναν να εγκαταλείψει το μυθιστόρημά του "Ζαν Σαντέιγ", ώσπου, γύρω στο 1907, καταπιάστηκε με τον πολύτομο μυθιστορηματικό κύκλο "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο". Ο πρώτος τόμος του κύκλου, "Από τη μεριά του Σουάν", που οι εκδότες τον απέρριπταν ο ένας μετά τον άλλον, εκδόθηκε με έξοδα του συγγραφέα το 1913. Ακολούθησαν οι τόμοι "Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών", ο οποίος του χάρισε το βραβείο Γκονκούρ και τη φήμη, το 1918, "Η μεριά του Γκερμάντ", σε δύο τόμους, 1920 και 1921, και "Σόδομα και Γόμορρα", επίσης σε δύο τόμους, 1921 και 1922. Aσθματικός από μικρός, ο Προυστ πεθαίνει από πνευμονία το 1922. Οι τρεις τελευταίοι τόμοι, αν και ολοκληρωμένοι, κυκλοφόρησαν μετά τον θάνατό του, με την επιμέλεια του αδελφού του Ρομπέρ: "Η φυλακισμένη", 1923, "Η δραπέτις/Η εξαφάνιση της Αλμπερτίν", 1925 και "Ο ξανακερδισμένος χρόνος", 1927. Το 1927 κυκλοφόρησαν τα "Χρονικά", ένας τόμος με δημοσιευμένα άρθρα του. Μετά το θάνατό του, ο Προυστ πήρε γρήγορα τη θέση του ως ένας από τους σημαντικότερους μυθιστοριογράφους του εικοστού αιώνα κι ένας από τους πιο σημαντικούς κριτικούς της εποχής του. Tο έργο του προκάλεσε έναν πολύ μεγάλο αριθμό από αναλυτικές εργασίες και συνθετικές μελέτες και επηρέασε συγγραφείς όπως οι Τζέιμς Τζόις, Βιρτζίνια Γουλφ, Κλοντ Σιμόν, κ.ά.
