Για του Αλέξανδρου τη χάρη
Η ωραιότερη γυναίκα της Ασίας έλεγαν πως ήταν, εγώ ακόμα δεν την είχα δει για να ξέρω. Το όνομά της πάντως, αν και σήμαινε "μικρό αστέρι", δε μου άρεσε καθόλου. Κάτι από βραχώδη μονοπάτια θύμιζε ο ήχος του. Άκου Ρωξάνη, και να μας "φιγουράρει" τώρα η Ρωξάνη και για ωραία, λες και χάθηκαν από τη γη οι Αρτέμιδες, οι Αφροδίτες και οι Ελένες. "Αχ, Αλέξανδρε, τι έχεις πάθει με τις βάρβαρες; Βάρβαρος θα καταντήσεις από περήφανος Μακεδόνας". Και συνέχιζα να του αραδιάζω ονόματα Ελληνίδων καλλονών, σε μία ύστατη προσπάθεια να τον αποτραβήξω από την Ασιάτισσα. Εκείνος όμως προετοίμαζε το έδαφος μιλώντας μου για πολιτικές σκοπιμότητες που θα ενίσχυαν τους δεσμούς Ελλάδας και Ασίας. Πρέπει πάντως να παραδεχτώ ότι ήταν και λίγο διπλωματικός τούτος ο γάμος. Κανένας από τους λαούς του Τουράν δεν τον έβλεπε πια σαν κατακτητή. Έχοντας δίπλα του τη Ρωξάνη, έδινε αδιάσειστες αποδείξεις ότι το έργο του ήταν πολιτιστικό και ότι επιθυμία του ήταν όλοι οι άνθρωποι να είναι πολίτες ενός κράτους. Και οι λαοί της Βακτριανής τον αποζημίωσαν, πέρα και από τις προσδοκίες του, αφού τον αγάπησαν πραγματικά και κράτησαν την πολύτιμη κληρονομιά του για χιλιάδες χρόνια.
Τίτλος βιβλίου: | Για του Αλέξανδρου τη χάρη |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Μυθιστόρημα |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Κοτοπούλη, Μαρία (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789600332230 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2002 | Διαστάσεις: | 22x14 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
Λιάρου, Λήδα-Αλεξάνδρα
Η Λήδα-Αλεξάνδρα Λιάρου γεννήθηκε το 1988 στη Θεσσαλονίκη, όπου και διαμένει. Η μητέρα της κατάγεται από τη Ζιμπάμπουε της Αφρικής, ενώ ο πατέρας της είναι Έλληνας. Αν και στην οικογένειά της κυριαρχούσε το ταλέντο στη ζωγραφική, εκείνη από μικρό παιδί προτιμούσε να διασκεδάζει τα τρία αδέρφια της λέγοντάς τους αστείες ιστορίες. Έχει σπουδάσει στο Τμήμα Εμπορίας και Διαφήμισης του ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης, ενώ ασχολείται με την εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας σε παιδιά μέσω της δημιουργικής απασχόλησης. Αυτό που διαπίστωσε στην πορεία, όμως, ήταν πως κι εκείνη μαθαίνει πολλά από τα παιδιά. Η ενασχόληση μαζί τους της δίνει ιδιαίτερη χαρά, μεταφέροντάς τη σ' έναν κόσμο φαντασίας, απ' όπου αντλεί έμπνευση για να γράφει ιστορίες. Πολλές φορές ακόμα και μια παιδική ατάκα είναι αρκετή για να πιάσει χαρτί και μολύβι. "Το Απλώς ένα χαρτί" είναι το πρώτο της παιδικό βιβλίο.