Ο Γιώργος Σεφέρης ως αναγνώστης της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας
Το θεματικό πλαίσιο της ημερίδας υπαγορεύτηκε από το ίδιο το έργο του Σεφέρη, σε όλες του τις εκφάνσεις: μεταφραστικό, επιστολικό, δοκιμιογραφικό-κριτικό και ποιητικό. Και επίσης από το γεγονός ότι σ' αυτό, όπως ομόφωνα αποδέχεται η κριτική, ο Σεφέρης συνδιαλέγεται ποικιλοτρόπως με την ελληνική και την ξένη λογοτεχνία. Ο ίδιος, εξάλλου, ως γνωστόν, θεωρούσε το έργο του Eliot ως ένα όριο τεχνικής, επειδή ακριβώς ο άγγλος ποιητής και κριτικός κατάφερε να ενσωματώσει σ' αυτό όλη την ευρωπαϊκή λογοτεχνική παράδοση από τη Σαπφώ ως τη σύγχρονή του εποχή. Το ίδιο μπορεί να πει κανείς ότι ισχύει και για τη σεφερική ποίηση. Ο Σεφέρης ως poeta doctus είχε γερές πνευματικές αποσκευές. Η δυναμική διάδραση της ελληνικής και της ξένης λογοτεχνίας αφενός και της αναγνωστικής του δραστηριότητας αφετέρου υπήρξε εξαιρετικά γόνιμη. Καρπός της συνάντησης του Σεφέρη με την ξένη λογοτεχνία υπήρξαν οι μεταφράσεις του έργου σημαντικών ποιητών: του Έλιοτ, του Γέητς, του Μισώ, του Βαλερύ και πολλών άλλων. Και βέβαια, ίχνη της ποίησής τους έχουν αποτυπωθεί σ' ολόκληρο το σεφερικό έργο. Το είπε άλλωστε ο ίδιος συμπυκνώνοντας το διακειμενικό παιχνίδι της πνευματικής δημιουργίας στο γνωστό στίχο του: "είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας".
Παράλληλα, η ανάγνωση από τον Σεφέρη έργων της ελληνικής παράδοσης είχε ως αποτέλεσμα την αναθεώρηση πολλών απόψεων που αποτελούσαν κοινούς τόπους της εποχής ή την επανεκτίμηση ποιητών όπως ο Κάλβος ή έργων όπως ο "Ερωτόκριτος". Εξάλλου, είναι γνωστή η αγάπη του ποιητή για την αρχαία γραμματεία, εκβολή της οποίας αποτελούν τόσο οι μεταφραστικές του επιδόσεις όσο και ο διάλογος που επιχειρεί με ομοτέχνους του κυρίως της κλασικής αλλά και της ύστερης αρχαιότητας.
Η σχέση του σεφερικού έργου με την παράδοση και η πρόσληψή της από τον ποιητή έχει μελετηθεί από τη φιλολογική επιστήμη, αλλά όχι ακόμη επαρκώς. Η Επιστημονική Συνάντηση γύρω από αυτόν τον θεματικό άξονα είχε ως στόχο να εμβαθύνει τη γνώση μας για τη γόνιμη συνομιλία του ποιητή με την ευρωπαϊκή λογοτεχνική παράδοση.
| Τίτλος βιβλίου: | Ο Γιώργος Σεφέρης ως αναγνώστης της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας |
|---|
| Εκδότης: | University Studio Press |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)
Κωστίου, Κατερίνα (Συγγραφέας)
Γαραντούδης Ευριπίδης (Συγγραφέας)
Χατζόπουλος Θανάσης (Συγγραφέας)
Μητσού, Μαριλίζα (Συγγραφέας)
Πασχάλης, Στρατής (Συγγραφέας)
Κρίκου - Davis, Κατερίνα (Συγγραφέας)
Δασκαλόπουλος, Δημήτρης, 1939- , ποιητής/βιβλιογράφος (Συγγραφέας)
Μαραγκόπουλος, Άρης (Συγγραφέας)
Beaton Roderick (Συγγραφέας)
Πιερής Μιχάλης (Συγγραφέας)
Κωστίου, Κατερίνα (Επιμελητής)
Καράογλου Χαράλαμπος Λ. (Υπεύθυνος Σειράς)
|
|---|
| ISBN: | 9789601210926 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Νέα Ελληνική Φιλολογία | Σελίδες: | 181 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2002 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Μαρτυρίες - Βιογραφίες - Αυτοβιογραφίες - Ντοκουμέντα |
|---|
Ασημακόπουλος Κώστας
Ο Κώστας Ασημακόπουλος (Μυτιλήνη, Μάιος 1936 - Σεπτέμβιος 2020) ήταν ένας από τους πιο γνωστούς και καταξιωμένους συγγραφείς που εμφανίστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας.
Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες αλλά από πολύ νωρίς ασχολήθηκε τόσο με το θέατρο, ως σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας, όσο και με τον κινηματογράφο. Έγραψε περισσότερα από 35 σενάρια ταινιών και 5 θεατρικά έργα. Έγραψε τα μυθιστορήματα: "Η γενιά των αιχμαλώτων", "Ο βασιλιάς και το άγαλμα" (βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών), "Φόνοι στη Σπάρτη", "Το δέντρο που χορεύει", "Η Αλτάνα της Πάργας" (βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών), "Το πηγάδι με τ' άστρα" (μυθιστορηματική βιογραφία του Οικουμενικού Πατριάρχη Κυρίλλου Στ'), "Στο ρέμα των κορυδαλλών", "Οι ψυχές της Σαμοθράκης" και "Ο χορός των κληρονόμων", τις συλλογές διηγημάτων "Του Ιερού Λόχου", "Ο χορός του Οσμάν Τάκα" (βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών), "Τα παιδιά", και πολλά θεατρικά έργα που παίχτηκαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι το έργο του "Ελένη Αλταμούρα", παιζόταν συνεχώς επί δύο χρόνια στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου στη Ρουμανία. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε 20 γλώσσες, ανάμεσα στις οποίες και στα κινεζικά.
Τιμήθηκε τρεις φορές από την Ακαδημία Αθηνών, τρεις φορές με το κρατικό βραβείο θεάτρου, με το διεθνές Premio Pirandello (1988), με βραβείο από τη Γαλλική Ακαδημία "Art Sciences et Lettres" και με το Μετάλλιο της Πόλης των Αθηνών.
