Στο δρόμο για το Ερμιτάζ
Το τελευταίο μυθιστόρημα του Μάλκομ Μπράντμπερυ Στο δρόμο για το Ερμιτάζ αφηγείται δύο παράλληλες ιστορίες: η πρώτη εξιστορεί τις περιπέτειες ενός συγγραφέα που, παρέα με μια τραγουδίστρια της όπερας, έναν θεωρητικό της λογοτεχνίας, έναν ξυλουργό, έναν ηλεκτρολόγο και έναν πρώην διπλωμάτη, λαμβάνει μια μυστηριώδη πρόσκληση για τη Στοκχόλμη και από εκεί για τη Ρωσία, στα ίχνη ενός άλλου ταξιδιού, που έγινε διακόσια χρόνια πριν, τότε που ο μεγάλος γάλλος φιλόσοφος Ντενί Ντιντερό επισκέφτηκε στη νεόκτιστη Αγία Πετρούπολη τη Μεγάλη Αικατερίνη προκειμένου να συζητήσει μαζί της για το ιδανικό κράτος. Η δεύτερη ιστορία σκιαγραφεί τα έργα και τις ημέρες του Ντιντερό στην αυλή της Μεγάλης Αικατερίνης και αποτυπώνει τη θυελλώδη πνευματική ατμόσφαιρα της εποχής των Φώτων, την πολυδαίδαλη εκδοτική περιπέτεια της Εγκυκλοπαίδειας, τις συγκρούσεις και τις αντιπαραθέσεις των προσωπικοτήτων που σημάδεψαν το 18ο αιώνα. Ο Μπράντμπερυ διερευνά τον τρόπο με τον οποίο οι ιδέες ταξιδεύουν ανά τους αιώνες, αναρωτιέται για τη μοίρα των βιβλίων και των χειρογράφων σ' έναν κόσμο εικόνων, ειρωνεύεται τις εκκεντρικότητες των θεωρητικών συρμών, σατιρίζει τα σύγχρονα ακαδημαϊκά ήθη, διακωμωδεί τις αγγλο-αμερικάνικες σχέσεις και θίγει την απαξίωση της πολιτικής και της τέχνης στη μεταμοντέρνα εποχή μας. Ένα πνευματικό παιχνίδι, που αναμειγνύει παρελθόν και παρόν, γεγονός και μυθοπλασία, χιούμορ και σοβαρότητα σε μια ισορροπημένη και ιδιαίτερα απολαυστική δοσολογία.
Τίτλος βιβλίου: | Στο δρόμο για το Ερμιτάζ |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Ένα μυθιστόρημα |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | To the Hermitage |
---|
Εκδότης: | Πόλις |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Bradbury, Malcolm, 1932-2000 (Συγγραφέας) Σχινά, Κατερίνα (Μεταφραστής) Κεχαγιόγλου, Ελένη (Επιμελητής)
|
ISBN: | 9789608132825 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Λογοτεχνία | Σελίδες: | 712 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2002 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |

Yourcenar, Marguerite, 1903-1987
Η Μαργκερίτ Γιουρσενάρ (φιλολογικό ψευδώνυμο-αναγραμματισμός του επωνύμου της, το πραγματικό της όνομα ήταν Marguerite Ghislaine Cleenewerck de Crayencour), γεννήθηκε στις Βρυξέλλες, στις 8 Ιουνίου του 1903. Η μητέρα της που ήταν βελγίδα πέθανε δέκα ημέρες μετά τον τοκετό. Ο πατέρας της, Γάλλος αξιωματικός, τη μεγάλωσε στη Λιλ, όπου βρισκόταν ο πατρογονικός πύργος του, με ρομαντικές ιστορίες και ταξίδια. Μορφώθηκε κατ' οίκον με έμφαση στις ξένες γλώσσες, ζωντανές και νεκρές, όπως τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά. Ο πατέρας της πέθανε το 1929, την ίδια χρονιά εκδόθηκε το πρώτο της μυθιστόρημα, ο "Αλέξης". Ταξίδεψε στη Μαύρη Θάλασσα, το 1935, με συντροφιά τον Ανδρέα Εμπειρίκο. Τότε γράφτηκαν οι λυρικές "Φωτιές" (1936) και τα "Διηγήματα της Ανατολής" (1939). Γνωστή και η συνεργασία της με τον Κ. Θ. Δημαρά, το 1939, με αφορμή την ποίηση του Καβάφη που πρώτη αυτή έκανε γνωστό στη Γαλλία με τις μεταφράσεις της και το σχετικό δοκίμιό της. Το 1939 εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ. Το 1947, πήρε την αμερικανική υπηκοότητα, που έμελλε να της προκαλέσει αρκετά προβλήματα στη Γαλλία. Τρία χρόνια αργότερα, αγόρασε και σπίτι σε νησάκι της Πολιτείας του Μέιν, το νησί των "Έρημων Λόφων" (Μάουντ Ντέζερτ). Μεγάλο μέρος της ζωής της η Γουρσενάρ συνέζησε με τη σύντροφο, μεταφράστρια και γραμματέα της Γκρέις Φρικ. Το 1951 εξέδωσε το έργο της "Αδριανού Απομνημονεύματα" με τεράστια εμπορική και κριτική αποδοχή αφού το είχε δουλέψει επί πολλά χρόνια μελετώντας σε βιβλιοθήκες και επισκεπτόμενη πολλά από τα μέρη όπου διαδραματίζεται η ιστορία. Άλλωστε το έργο της Γιουρσενάρ είναι συνυφασμένο με την ελληνική, ανθρωπιστική αντίληψη. Στα 1968 η "Άβυσσος" ("L'Oeuvre au noir") θα κερδίσει παμψηφεί το βραβείο Femina. Τέλος "Ο λαβύρινθος του κόσμου Ι: Ευλαβικές αναμνήσεις" (1974), "Ο λαβύρινθος του κόσμου ΙΙ: Αρχεία του Βορρά" (1977) και "Ο λαβύρινθος του κόσμου ΙΙΙ: Τι; Η αιωνιότητα" (1988) συγκροτούν το τρίπτυχο, στο οποίο η συγγραφέας ανακαλεί τις μνήμες της οικογένειάς της και των δικών της παιδικών χρόνων. Το 1980 η Γαλλική Ακαδημία αποφάσισε να σπάσει την παράδοση 345 ετών και να δεχτεί ανάμεσα στους σαράντα "αθανάτους" και μια γυναίκα. Άλλα σημαντικά βιβλία της είναι: "Ο οβολός του ονείρου" (1934), "Χαριστική βολή" (1939), "Ποιος δεν έχει τον Μινώταυρό του;" (1963), "Το στεφάνι και η λύρα" (ανθολογία, 1979), "Μισίμα ή το Όραμα του κενού" (1981), "Σαν το νερό που κυλάει" (1982), "Η σμίλη του χρόνου" (1982). Η Γιουρσενάρ πέθανε στο νησί Μάουντ Ντέζερτ των ΗΠΑ, στις 17 Δεκεμβρίου 1987, σε ηλικία 84 ετών, από εγκεφαλικό επεισόδιο.