Φωτογραφία και ζωγραφική
Ένα εύχρηστο βιβλίο, πλημμυρισμένο φωτογραφίες, για την τέχνη της Φωτογραφίας, τη γέννηση και την εξέλιξή της, τα στάδια που ακολούθησε μέχρι τις μέρες μας και τη σχέση της με τη ζωγραφική. Η καθηγήτρια Φωτογραφίας Εύη Σαμπανίκου χωρίζει το βιβλίο της σε τρία Μέρη: Στο Πρώτο Μέρος ("Η Φωτογραφία από τις απαρχές έως τα τέλη του 19ου αι.") παρουσιάζονται η δαγκεροτυπία και άλλες πρώιμες τεχνικές, οι απαρχές της ταξιδιωτικής και πολεμικής φωτογραφίας, το φωτογραφικό πορτρέτο και η διαμόρφωση της πρώιμης φωτογραφικής αισθητικής, το εικαστικό τοπίο του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ού αι., με τον απόηχο του Νεοκλασικισμού, τις διάφορες εκδοχές του Ρομαντισμού και την εμφάνιση του Ιμπρεσιονισμού.
Στο Δεύτερο Μέρος ("Ο 20ός αιώνας") εξετάζονται τα καλλιτεχνικά κινήματα του αιώνα που πέρασε και η ένταξη της Φωτογραφίας σ' αυτά: Κυβισμός, Φουτουρισμός, Ντανταϊσμός, Σουρεαλισμός, Εξπρεσιονισμός, Κονστρουκτιβισμός, "Νέα Αντικειμενικότητα", Αμερικανικός Νεορεαλισμός... Στο Τρίτο Μέρος ("Η ελληνική Φωτογραφία") παρουσιάζεται το έργο των Ελλήνων φωτογράφων από το 1839-1850 (πρώιμοι φωτογράφοι) και το 1850-1875, και από εκεί, μέσω τής Nelly’s, του Σπύρου Μελετζή, του Κώστα Μπαλάφα και της Βούλας Παπαϊωάννου, μέχρι το 1960. Τέλος, εξετάζονται οι διεθνείς τάσεις της Φωτογραφίας μετά το 1960, σε παράλληλη ανάπτυξη με τα καλλιτεχνικά κινήματα στην Ευρώπη και την Αμερική έως και τη δεκαετία του 1980. Το βιβλίο κλείνει με έναν σύντομο Επίλογο για τη Φωτογραφία και τη Ζωγραφική την εποχή της ψηφιακής εικόνας.
Αρριανός Φλάβιος ο εκ Νικομηδείας
Ο Φλάβιος Αρριανός (95-175 μ.Χ.) καταγόταν από τη Νικομήδεια της Βιθυνίας. Γόνος επιφανούς οικογένειας, τιμήθηκε με ιερατικά αξιώματα στην πόλη του, ενώ αργότερα κατέλαβε υψηλές διοικητικές και στρατιωτικές θέσεις του Ρωμαϊκού κράτους. Νέος παρακολούθησε τη διδασκαλία του Επικτήτου, της οποίας κατέγραψε τα βασικά στοιχεία. Στα μέσα του 2ου αι. πήγε στην Αθήνα, όπου έλαβε την ιδιότητα του πολίτη και εκλέχθηκε επώνυμος άρχοντας (147-48 μ.Χ.). Εκεί ολοκληρώθηκε ως συγγραφέας και αναδείχτηκε αξιόλογος εκπρόσωπος του Αττικισμού.
Εκτός από το έργο του για τη φιλοσοφία του Επικτήτου, συνέγραψε στρατιωτικά συγγράμματα και βιογραφίες. Σπουδαιότερο μέρος της δημιουργίας του όμως είναι η "Αλεξάνδρου ανάβασις", η σημαντικότερη πηγή για την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ασία, και το συμπλήρωμά της, η "Ινδική". Ο Αρριανός, με πηγές τους παλαιότερους ιστοριογράφους, συνδύασε τα στοιχεία και συνέκρινε τις πληροφορίες, συνθέτοντας έργο που χαρακτηρίζεται από ακρίβεια, σωστή κρίση και θελκτικό ύφος.
