Μουσεία, αντικείμενα και συλλογές
Τα μουσεία και οι μουσειακές συλλογές ανθρώπινης φυσικής ιστορίας, που καθορίζουν τους τρόπους που αντιλαμβανόμαστε το παρελθόν, αποτελούν κοινωνικό φαινόμενο της νεοτερικής παράδοσης της Δύσης.
Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να ορίσει τα μουσεία, τις συλλογές τους και τα αντικείμενα των συλλογών, ανατέμνοντας τις έννοιες του απολιθώματος, του φετίχ και της συστηματικής συσσώρευσης, καθώς και τα ψυχολογικά και κοινωνικά κίνητρα της συλλεκτικής δραστηριότητας. Εξηγεί πώς τα μουσεία, σ' έναν κόσμο εμπορευμάτων, λειτουργούν ως σημεία και σύμβολα αλλά και ως φορείς κοινωνικής αλλαγής. Τέλος, συζητά τις διαδικασίες της μουσειακής επιμέλειας μέσ' από τη σχέση μεταξύ μουσείων, μουσειακών αντικειμένων και ιδεολογίας.
| Τίτλος βιβλίου: | Μουσεία, αντικείμενα και συλλογές |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Μια πολιτισμική μελέτη |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Museums, objects and collections |
|---|
| Εκδότης: | Βάνιας |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Pearce, Susan M. (Συγγραφέας)
Μπίκας, Παναγιώτης (Μεταφραστής)
Καζάζης, Αλέξης (Μεταφραστής)
Γυιόκα, Λία (Μεταφραστής)
Γυιόκα, Λία (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | 9789602880975 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2002 | Διαστάσεις: | 23x15 |
|---|
| Κατηγορίες: | Ιστορία
Γενικά Βιβλία > Διάφορα |
|---|
Handke, Peter, 1942-
Ο Πέτερ Χάντκε γεννήθηκε το 1942 στην Καρινθία της Αυστρίας. Η μητέρα του ήταν σλοβενικής καταγωγής, ο πατέρας του Γερμανός στρατιώτης. Σπούδασε νομικά στο Γκρατς, αλλά διέκοψε τις σπουδές του το 1966, όταν δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο "Σφήκες". Την ίδια χρονιά ανέβηκε στη Φρανκφούρτη σε σκηνοθεσία Κλάους Πάιμαν το θρυλικό θεατρικό του "Βρίζοντας το κοινό". Χαλκέντερος συγγραφέας, ο Χάντκε δημοσίευσε έκτοτε δεκάδες μυθιστορήματα, νουβέλες και θεατρικά έργα και θεωρείται πια ένας από τους κλασικούς μοντέρνους του 20ού αιώνα. Μετέφρασε επίσης ξένους συγγραφείς στα γερμανικά, μεταξύ άλλων τραγωδίες του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη. Η φιλοδοξία του ήταν να δημιουργήσει μια σύγχρονη επική γραφή που θα απελευθερώνει την πραγματικότητα από τα τετριμμένα σχήματα πρόσληψης. Τιμήθηκε με πολλά διεθνή βραβεία. Τάχθηκε κατά της διάλυσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας και κυρίως κατά της αποκλειστικής ενοχοποίησης των Σέρβων για τον πόλεμο. Για το έργο του τιμήθηκε με τα βραβεία Μπύχνερ (1973) και Κάφκα (1979). Το 2019 του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας "για το επιδραστικό έργο του που με γλωσσική αυθεντικότητα διερεύνησε τα περιφερειακά ζητήματα και την ιδιαιτερότητα της ανθρώπινης εμπειρίας", σύμφωνα με την ανακοίνωση της Σουηδικής Ακαδημίας. Από το 1991 ζει στη Σαβίλ της Γαλλίας, κοντά στο Παρίσι.
(φωτογραφία: Isolde Ohlbaum)
