Γεώργιος Σεφέρης
Φιλοδοξία και σκοπός του βιβλίου αυτού είναι να εξετάσει μερικές ιδέες Ανατολικών θρησκειών που επηρέασαν τον Σεφέρη και πολλούς άλλους λογοτέχνες τα τελευταία 200 χρόνια. Για να βρω την πηγή αυτών των ιδεών ήταν απαραίτητο να μελετήσω τις θρησκείες αυτές, τον Ινδοϊσμό, τον Βουδισμό και ειδικότερα τον Zen Βουδισμό.
Μελετώντας τις έμαθα, γιατί ο Σεφέρης πιστεύει πως ο "αγράμματος" πολλές φορές είναι πιο κοντά στην αληθινή πραγματικότητα· γιατί δίδει σημασία στα ασήμαντα, τα γήινα πράγματα και γιατί ζητά την ισορροπία της ύλης και του πνεύματος· πώς αναπτύσσεται μια καθολική και αυθόρμητη αγάπη και γιατί ζητά την ισορροπία των αντιθέσεων. Είδα πώς αναπτύσσεται το εγώ και γιατί ζητούμε την απόσβεσή του. Τι ρόλο παίζει η φύση και η σιωπή, ή το κενό και πως επέρχεται η διαφώτιση, η σωτηρία, η νιρβάνα, η λύτρωση. Έμαθα ακόμη πώς επηρέασε τον Σεφέρη η οραματική στιγμή στη δουλειά του. [...]
Τριανταφυλλίδης, Μανόλης Α., 1883-1959
Ο Μανόλης Α. Τριανταφυλλίδης (Αθήνα, 1883-1959), ήταν γλωσσολόγος και δημοτικιστής, από τους σημαντικότερους παράγοντες προώθησης των γλωσσοεκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων που έγιναν στη χώρα μας το πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και σε διάφορα Πανεπιστήμια της Γερμανίας, όπου παρέμεινε μεταξύ 1905-1912. Καρπός των προσπαθειών του για την καθιέρωση της δημοτικής στην εκπαίδευση, μέσω του Εκπαιδευτικού Ομίλου (διευθυντής του ενημερωτικού Δελτίου του, μεταξύ 1913-1921), των κυβερνήσεων του Ελ. Βενιζέλου (1917-1920), της Παιδαγωγικής Ακαδημίας και, αργότερα, της έδρας Γλωσσολογίας του ΑΠΘ (1926-1934), υπήρξαν τα δύο κυριότερα έργα του, "Νεοελληνική γραμματική, Α': Ιστορική εισαγωγή", 1938, και "Νεοελληνική γραμματική (της δημοτικής)", 1941.
