Η διπλή ζωή του Αρσέν Λουπέν
Ο Ρούντολφ Κέσσελμπακ, ο βασιλιάς των διαμαντιών δολοφονείται με έναν απαίσιο τρόπο μέσα στο διαμέρισμά του, στο Παρίσι, και για το έγκλημα αυτό κατηγορείται ο διάσημος Αρσέν Λουπέν.
Ακολουθούν άλλοι δύο φόνοι που και αποδίδονται στον διαβόητο αριστοκράτη-διαρρήκτη και η αστυνομία εξαπολυει ένα τρομερό ανθρωποκυνηγητό για να εντοπίσει και να συλλάβει τον "ένοχο" Λουπέν.
Μα και αυτός αποδίδεται σε έναν σκληρό αγώνα για να αποκαλύψει τους αδίστακτους δολοφόνους του πάμπλουτου επιχειρηματία μα και το τρομερό μυστικό που κατείχε ο άτυχος Κέσσελμπακ, και που υπήρξε η αιτία της δολοφονίας του.
Η "Διπλή ζωή του Αρσέν Λουπέν" είναι το πρώτο μυθιστόρημα μιας διλογίας του Μωρίς Λεμπλάν, με τον γενικό τίτλο 813, δεύτερο μέρος της οποίας είναι το μυθιστόρημα, "Τα τρία εγκλήματα του Αρσέν Λουπέν".
| Τίτλος βιβλίου: | Η διπλή ζωή του Αρσέν Λουπέν |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | 813 - La double vie d'Arsène Loupin |
|---|
| Εκδότης: | Ερατώ |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Leblanc Maurice (Συγγραφέας)
Καμπούρη, Πατρίσια (Μεταφραστής)
Κακαδέλλης, Στράτος (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | 9789602291405 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2003 | Διαστάσεις: | 17x12 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Αστυνομικό Μυθιστόρημα |
|---|
Φεσσά - Εμμανουήλ, Ελένη
Η Ελένη Φεσσά - Εμμανουήλ γεννήθηκε στον Βόλο το 1943. Είναι απόφοιτος της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1967) και διδάκτωρ αρχιτέκτων της ίδιας Σχολής (1990). Καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, διδάσκει ιστορία της θεατρικής αρχιτεκτονικής και σκηνογραφίας από το 1994 μέχρι σήμερα. Από το 1980 ασχολείται συστηματικά με την ιστορία της ελληνικής αρχιτεκτονικής του 20ού αιώνα. Περισσότερες από εκατό ερευνητικές και θεωρητικές μελέτες της είναι δημοσιευμένες σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά, σε πρακτικά συνεδρίων, σε εγκυκλοπαίδειες και σε συλλογικούς τόμους. Έχει συγγράψει οκτώ επιστημονικές μονογραφίες, από τις οποίες οι σημαντικότερες είναι το δίτομο έργο "Η αρχιτεκτονική του νεοελληνικού θεάτρου 1720-1940 (1994, έκδοση με χορηγία του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου και του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών) και οι τρεις δίγλωσσες εκδόσεις (στα ελληνικά και αγγλικά): "Η ιδεολογική κρίση της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής, 1827-1940" (1987), "Κτίρια για δημόσια χρήση στη νεότερη Ελλάδα, 1827-1993, (1993, Παπασωτηρίου) και "Δοκίμια για τη νέα ελληνική αρχιτεκτονική (2001, έκδοση με χορηγία του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου). Η τελευταία έκδοση τιμήθηκε με έπαινο της Διεθνούς Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής σε διαγωνισμό που διοργανώθηκε στο πλαίσιο της 10ης Διεθνούς Τριενάλε Αρχιτεκτονικής (Σόφια, 2003). Το 1991 διετέλεσε αναπληρωτής Επίτροπος της Ελλάδας στην 5η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής στην Μπιενάλε της Βενετίας και υπεύθυνη για την έκθεση με τίτλο "Νέα Δημόσια Κτίρια των Δ. και Σ. Αντωνακάκη, Ν. Βαλσαμάκη και Α. Τομπάζη". Το 2002 επιμελήθηκε επιστημονικά και συνέταξε, σε συνεργασία με την αρχιτέκτονα Τίνα Καραπιπέρη, τα κείμενα της ελληνικής συμμετοχής στο CD-ROM με τίτλο "Η ανακάλυψη της σύγχρονης αρχιτεκτονικής στο Παρίσι, το Λονδίνο και την Αθήνα. Εικονικές και πραγματικές διαδρομές", το οποίο πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης "Culture 2000" από την γαλλική εταιρία ARVHA, την αγγλική εταιρία ATAP και την ελληνική Εταρία Αρχιτεκτονικών και Πολεοδομικών Μελετών "Ομάδα 80" - Σωτήρης Παπαδόπουλος.
