Το χρυσαφένιο τόξο
"Το Χρυσαφένιο Τόξο" ακόμα και στην πρώτη του γραφή τιμήθηκε με έπαινο της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς, όπου μεταξύ των άλλων, τα μέλη της Κριτικής Επιτροπής (Τατιάνα Σταύρου, Ιωάννα Μπουκουβάλα-Αναγνώστου, Μ. Αμαριώτου, Υπατία Δελή, Όλγα Βότση και Λίλα Καρανικόλα), αναφέρουν: "... Μέσα σε ένα κλίμα καλοσύνης και φιλίας τοποθετεί ο συγγραφέας τα πρωτότυπα και ποικίλα περιστατικά του έργου..."
Ο ήρωάς μας με το ψευδώνυμο "Ασημένιο Βέλος" ζητά αλληλογραφία μέσω ενός περιοδικού...
Στην έκκλησή του αυτή ανταποκρίνονται διάφορα νεαρά άτομα που χρησιμοποιούν κι αυτά ψευδώνυμα όπως: Γαλάζιος Αετός, Γαζία, Ροδόφυλλο, Σταγόνα του Άραχθου κ.ά.
Όταν αρχίζει η ιδιαίτερη αλληλογραφία, φανερώνεται ποιο πρόσωπο κρύβεται πίσω από κάθε ψευδώνυμο.
Η κάπως καθυστερημένη ανταπόκριση, ωστόσο, του "Χρυσαφένιου Τόξου" κι η δήλωση του: "Ένα ασημένιο βέλος για να φτάσει στον προορισμό του, έχει ανάγκη από ένα τόξο ξύλινο, χρυσό ή χρυσαφένιο. Κι ένα τόξο πάλι για να είναι χρήσιμο, χρειάζεται το βέλος", σημαδεύει την πορεία της ιστορίας καθώς το "Τόξο" αυτό περιβάλλεται με ένα μυστήριο...
Τίτλος βιβλίου: | Το χρυσαφένιο τόξο |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Μυθιστόρημα |
---|
Εκδότης: | Άγκυρα |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Ιωαννίδης, Ιωάννης Δ. (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789602349250 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Έλληνες Συγγραφείς | Σελίδες: | 172 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | 2003 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Ηλικίες: | 9+ | Σειρά βιβλίων: | Έλληνες Συγγραφείς |
Κατηγορίες: | Παιδικά - Εφηβικά |

Bolaño, Roberto, 1953-2003
Ο Ρομπέρτο Μπολάνιο (Σαντιάγο της Χιλής, 1953 - Βαρκελώνη 2003), πεζογράφος και ποιητής, έχει επιβληθεί ως ένας από τους σημαντικότερους Λατινοαμερικανούς συγγραφείς του καιρού μας. Γεννήθηκε στη Χιλή, αλλά σε ηλικία 13 ετών μετανάστευσε με την οικογένειά του στο Μεξικό. Το 1973 αποφάσισε να επιστρέψει στη Χιλή προκειμένου να στηρίξει το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα του Αλλιέντε, έφτασε όμως λίγες μέρες μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα του Πινοσέτ. Συνελήφθη για τη συμμετοχή του στην αντίσταση ενάντια στη δικτατορία, ενώ μετά την απελευθέρωσή του επέστρεψε στο Μεξικό, απ' όπου αργότερα μετανάστευσε στην Ισπανία (1978) για να εγκατασταθεί οριστικά στην Blanes, μια μικρή παραθαλάσσια πόλη της Καταλωνίας. Πέθανε στη Βαρκελώνη το 2003 από μια δυσλειτουργία του ήπατος, η οποία τον ταλαιπωρούσε για περισσότερο από μία δεκαετία. Η πρώτη του ποιητική συλλογή εκδόθηκε το 1975. Ωστόσο, αν και ξεκίνησε από την ποίηση, γρήγορα στράφηκε στην πεζογραφία· έγραψε συλλογές διηγημάτων, νουβέλες και μυθιστορήματα. Για το μυθιστόρημά του "Los detectives salvajes" τιμήθηκε με τα βραβεία Herralde (1998) και Romulo Gallegos (1999), ενώ για το "Llamadas telefonicas" ("Τηλεφωνήματα", 2009, Εκδόσεις Άγρα) τού απονεμήθηκε το 1998 το Premio Municipal de Santiago de Chile, η ανώτατη λογοτεχνική διάκριση στη Χιλή. Το τελευταίο του μυθιστόρημα, "2666" (εκδ. Άγρα, 2011), θεωρείται η κορύφωση της μυθοπλαστικής του ικανότητας, κέρδισε το 2004, έναν χρόνο μετά το θάνατο του συγγραφέα, το βραβείο Salambo για το καλύτερο ισπανόφωνο μυθιστόρημα. Έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και η επιρροή του θεωρείται από τις σημαντικότερες στη σύγχρονη ισπανόφωνη λογοτεχνία.