Έλληνες ζωγράφοι
Ο Γιάννης Τσαρούχης έχει γράψει τα σημαντικότερα κείμενα που έχουν γραφτεί για την τέχνη στην ελληνική γλώσσα. Μέσα στον κυκεώνα της φλυαρίας που κερματίζει καθημερινά το ντελικάτο σώμα της τέχνης, μέσα στην απίστευτη ανευθυνότητα που κυκλοφορεί καθημερινά γύρω μας, παραμένει ο άνθρωπος που λέει δυό λέξεις με νόημα γνωρίζοντας τα πράγματα από μέσα.
Έχει το προνόμιο να συγκεντρώνει την εμπειρία, τη γνώση και τη διαίσθηση ταυτόχρονα, ενός χαρισματικού ατόμου που ξέρει να ζωγραφίζει -όσο ελάχιστοι-, πολύ σπάνιο στον καιρό μας. Δεν θα πρέπει βέβαια να τον δούμε σαν συγγραφέα, σαν σκηνογράφο, σαν διανοητή, σαν ηθικολόγο της τέχνης, σαν προκλητικά "ανήθικο" άνθρωπο, σαν ζωγράφο-επαναστάτη ή οραματιστή της χαμένης ζωγραφικής που ποτέ δεν έφτασε σε εμάς, από την αρχαιότητα.
Είναι όλα αυτά μαζί σε σπάνια σύνθεση που δημιουργεί κορυφή στον πνευματικό χώρο ενός τόπου που ψάχνει να βρει την ταυτότητά του, μέσα από το θρυμματισμένο μωσαϊκό είκοσι ταραγμένων αιώνων.
| Τίτλος βιβλίου: | Έλληνες ζωγράφοι |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Τσαρούχης, Γιάννης, 1910-1989 (Συγγραφέας)
Νιάρχος, Θανάσης Θ. (Υπεύθυνος Σειράς)
|
|---|
| ISBN: | 9789600336399 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Σκέψη, Χρόνος και Δημιουργοί | Σελίδες: | 139 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2003 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Ζωγραφική - Γλυπτική - Χαρακτική - Γραφικές Τέχνες |
|---|
Gogol Nikolaj Vasilievic
Νικολάι Γκόγκολ (1809-1852). Γεννήθηκε στο χωριό Σοροτσίντσι, στην Πολτάβα της κεντρικής Ουκρανίας. Η μητέρα του ήταν απόγονος Πολωνών γαιοκτημόνων και ο πατέρας του Κοζάκος, που είχε γράψει ορισμένα ποιήματα και θεατρικά έργα στα ουκρανικά και στα ρωσικά. Ο Γκόγκολ θεωρείται ο πατέρας του ρωσικού ρεαλισμού, το δε έργο του, με το λυρισμό, το χιούμορ και τη διεισδυτικότητά του, επηρέασε σημαντικά την εξέλιξη της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το 1828 πήγε στην πρωτεύουσα, Πετρούπολη, όπου τον περίμεναν αλλεπάλληλες απογοητεύσεις. Το πρώτο του βιβλίο, "Το ειδύλλιο" (1829), δέχτηκε αρνητικές κριτικές και η προσπάθειά του να γίνει ηθοποιός απέτυχε. Έγινε γνωστός με το βιβλίο "Ο επιθεωρητής" (1836) και η καθιέρωση ήρθε με τις "Νεκρές ψυχές" (1842), που τον έφεραν στην κορυφή των ρωσικών γραμμάτων. Άλλα έργα του είναι: "Το παλτό", "Το ημερολόγιο ενός τρελού", "Τάρας Μπούλμπα", "Η μύτη", "Τα παντρολογήματα", κ.ά.
