Η Ελισσώ και το χάρισμα του ήλιου

Ρούσσης, Αναστάσιος Γ.
Ο Αναστάσιος Γ. Ρούσσης είναι Κοινωνιολόγος, Διδάκτορας του Τμήματος Κοινωνιολογίας (Τομέας Εγκληματολογίας) του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου Εγκληματολογικών Σπουδών του Τμήματος Κοινωνιολογίας (Τομέας Εγκληματολογίας) Παντείου Πανεπιστημίου και μεταπτυχιακού τίτλου του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (Β΄ Ευρωπαϊκής Έδρας Jean Monnet) του Τμήματος Πολιτικών και Διεθνών Σπουδών του ιδίου Πανεπιστημίου. Είναι μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων, καθώς και του Συλλόγου Ελλήνων Εγκληματολόγων. Έχει παρακολουθήσει και συμμετάσχει ως εισηγητής σε πλήθος κοινωνιολογικών και εγκληματολογικά σεμιναρίων και συνεδρίων. Συμμετέχει ως αρθρογράφος σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά, όπως Παιδαγωγικό Βήμα Αιγαίου, Το Βήμα των Κοινωνικών Επιστημών, Ποινική Δικαιοσύνη - Νομοθεσία και Νομολογία - Θεωρία και Πράξη, Κοινωνική Εργασία, Επιθεώρηση Κοινωνικών Ερευνών - Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, Δελτίο Εκπαιδευτικής Αρθρογραφίας - Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Ευρωπαϊκή ΄Έκφραση, Προσανατολισμοί, Ελληνική Βιβλιογραφία για τα Ναρκωτικά και το Αλκοόλ - Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής, Πρόσωπο, Κοχλίας, Media & Έγκλημα, Στρατιωτική Επιθεώρηση, Γονείς ακούστε μας !-Το περιοδικό των εφήβων του ΚΕΝΘΕΑ, καθώς και στον ημερήσιο τοπικό και αθηναϊκό Τύπο. Επίσης, έχει συμμετάσχει κατά καιρούς σε πλήθος τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών κοινωνιολογικού και εγκληματολογικού περιεχομένου ως ειδικός επιστήμων. Έχει συγγράψει τα βιβλία "Η Ρύπανση του Περιβάλλοντος ως ιστορικό αποτέλεσμα του Ανταγωνισμού" (2002), εκδ. Ψύχαλου, "Ναρκωτικά και Ανήλικοι. Χρήση και κατάχρηση ψυχοτρόπων ουσιών από μαθητές Μέσης Εκπαίδευσης. Η περίπτωση της νήσου Λέσβου" (2005), Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, "Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και σύγχρονα προβλήματα" (2006), εκδ. Αντ. Ν. Σάκκουλα, "Ναρκωτικά και Ανήλικοι. Ο ρόλος της Οικογένειας" (2007), εκδ. Γρηγόρη, καθώς και δεκάδες άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σχετικά με τις όψεις του φαινομένου της χρήσης νομίμων και παρανόμων ψυχοδραστικών ουσιών από τους ανηλίκους, του κοινωνικού ελέγχου τους και της παρεκκλίνουσας συμπεριφοράς των νέων γενικότερα. Από το 2003 εργάζεται ως στέλεχος πρόληψης του Οργανισμού Κατά Των Ναρκωτικών (Ο.ΚΑ.ΝΑ.) στο Κέντρο Πρόληψης του Νομού Λέσβου, ενώ από το 2004 ασχολείται επαγγελματικά με την Οικογενειακή Συμβουλευτική.