Γερμανικό ρέκβιεμ (τ.3)
Βερολίνο, 1947. Η αυτοκρατορία του Χίτλερ έχει καταρρεύσει σαν ένας χάρτινος πύργος. Η Γερμανία θυμίζει πλέον ξεπεσμένη ντίβα, που μέσα στα ερείπια ενός ένδοξου παρελθόντος μετρά τις απώλειες του πολέμου: μισογκρεμισμένα κτίρια, κατεστραμμένοι δρόμοι, άνθρωποι-φαντάσματα του παλιού τους εαυτού με δελτίο τροφίμων στο χέρι. Οι σκληροτράχηλοι Ιβάν του Κόκκινου Στρατού επιδίδονται σε κάθε λογής βιαιοπραγίες, ενώ οι Αμερικανοί στρατιώτες απολαμβάνουν τη "φιλόξενη" αγκαλιά των Γερμανίδων σε κακόφημα μπαρ. Σε κάποιον τοίχο, ένα μισοσβησμένο σύνθημα: "Δεν υπάρχει χρόνος για αγάπες..."
Ο Μπέρνι Γκούντερ, παντρεμένος με τη δασκάλα-σερβιτόρα Κίρστεν, προσπαθεί να επιβιώσει σε μια πόλη που ασφυκτιά από την πείνα, τη μαύρη αγορά και την πορνεία. Κάποια στιγμή ανακαλύπτει ότι η γυναίκα του τον απατά μ' έναν Αμερικανό αξιωματικό. Ταυτόχρονα, ο παλιός του συνάδελφος Έμιλ Μπέκερ ζητά τη βοήθειά του, καθώς βρίσκεται φυλακισμένος στη Βιένη, κατηγορούμενος για το φόνο ενός Αμερικανού λοχαγού. Αποφασισμένος να φύγει μακριά από την πόλη που τον πληγώνει και με την προοπτική μιας παχυλής αμοιβής, ο Μπέρνι αποφασίζει να αναλάβει την υπόθεση του Μπέκερ.
| Τίτλος βιβλίου: | Γερμανικό ρέκβιεμ |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | A German Requiem |
|---|
| Εκδότης: | Κέδρος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Kerr, Philip, 1956-2018 (Συγγραφέας)
Ρώντα, Ντενίζ (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789600423136 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Μαύρο Βελούδο | Σελίδες: | 474 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2003 | Διαστάσεις: | 19x12 |
|---|
| Τόμος: | 3 | Βάρος (Kg): | 0,449 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Αστυνομικό Μυθιστόρημα |
|---|
Τσάτσου, Ιωάννα
Ιωάννα Τσάτσου (1909-2000). Η Ιωάννα Τσάτσου γεννήθηκε στη Σμύρνη, κόρη του δικηγόρου και διδάκτορα της Νομικής Σχολής του Παρισιού Στέλιου Σεφεριάδη και της Δέσπως το γένος Γιωργάκη Τενεκίδη, και αδελφή του Γιώργου Σεφέρη. Σπούδασε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και αναγορεύτηκε διδάκτωρ στην ίδια σχολή με τίτλο της εργασίας της "Επίδραση της εθνικότητας επί του κύρους του γάμου". Το 1930 παντρεύτηκε τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, με τον οποίο απέκτησε δυο κόρες τη Δέσποινα και τη Θεοδώρα. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής έδρασε στην ΕΚΚΑ του συνταγματάρχη Ψαρού και πήρε μέρος σε αποστολές βοήθειας οικογενειών εκτελεσθέντων και φυγάδευσης άγγλων στρατιωτών με την καθοδήγηση της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Το 1947 κυκλοφόρησε το βιβλίο "Εκτελεσθέντες επί Κατοχής" γνωστοποιώντας τα ονόματα οικογενειών που πλήγηκαν από τους κατακτητές, προκειμένου να συνταξιοδοτηθούν. Συνέχισε την ανθρωπιστική της δράση και κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, ως μέλος του Κέντρου Βοήθειας του Παιδιού, του Σώματος Ελληνίδων Οδηγών, της Φανέλας του Στρατιώτη, της Διεθνούς Κοινωνικής Υπηρεσίας. Την περίοδο 1950-1951 αγωνίστηκε υπέρ του δικαιώματος ψήφου των Ελληνίδων και το 1966 πήρε μέρος στην Έκτη Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών. Τιμήθηκε για τη δράση της με το Μετάλλιο Εξαίρετων Πράξεων, το Χρυσό Σταυρό της Εποποιίας (1960), το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Αξίας (1979, Γαλλία - Σενεγάλη). Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1965 με την έκδοση του ημερολογιακού κειμένου "Φύλλα κατοχής". Ακολούθησε η έκδοση της ποιητικής συλλογής της "Λόγια της σιωπής" (1968) και οχτώ ακόμη συλλογές ως το 1973 που εξέδωσε το βιογραφικό πεζό "Ο αδελφός μου Γιώργος Σεφέρης", που τιμήθηκε με το Α’ κρατικό βραβείο βιογραφίας. Ολοκλήρωσε επίσης ταξιδιωτικά κείμενα και ιστορικές μονογραφίες. Τιμήθηκε επίσης με το χρυσό μετάλλιο της Γαλλικής Ακαδημίας (1976), το βραβείο ποίησης Α. Ντε Βινιύ (1978), το Πρώτο Διεθνές Βραβείο Ποίησης Sicilia (1980) και το βραβείο Gramatikakis - Neuman της Γαλλικής Ακαδημίας Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών για το σύνολο του έργου της. Έργα της μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά και ρουμανικά. Το 1996 τιμήθηκε με το βραβείο Φρειδερίκου Μάθιους. Πέθανε στην Αθήνα στις 30 Σεπτεμβρίου 2000, σε ηλικία 91 ετών. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία της Ιωάννας Τσάτσου βλ. χ.σ., "Τσάτσου Ιωάννα", στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 9β, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, 1988.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
