Παγωμένα είδωλα
Μόνος στο παρατηρητήριο. Λες να μη γυρίζει; Έρωτας. Αντροβόρα μπούτια. Κιβωτός. Αναβρασμός. Κυκλοθυμία. Χιλιάδες νεκρά κορμιά. Η φρίκη, Kurtz, η φρίκη. Αναβλύζουν σκουριά. Ζωή στο θάνατο. Δυσωδία. Έντερα. Αίματα. Δεν έμαθα. Δεν θα μάθω. Να φύγεις. Να πας σε μοναστήρι. Εδώ είναι υπόγειο. Καθημερινά με πατάνε. Είναι ωραία να σε πατάνε. Μεγαλώνει το μίσος. Και η φρίκη.
Είναι πολύ όμορφα αυτή την ώρα. Που δεν είναι ούτε μέρα ούτε νύχτα. Μου αρέσει να περπατάω αυτή την ώρα. Να νιώθω την υγρασία να με τυλίγει. Το ταξίδι συνεχίζεται. Από μακριά μου γνέφει η Νικαίτη. Υγρό φευγιό της κόλασης. Στροφή κι αποστροφή. Αέναη φυγή. Ήταν πάλι εκεί. Ανάμεσα στα στάχυα της μεγαλούπολης. Αχνή και μελαγχολική, διάβαζε τ' αστέρια. Τα χέρια της κρατούσαν τη σοφία των θεών. Το πρόσωπο άσπρο και σοβαρό, αντανακλούσε τη χλομάδα της σελήνης. Την έλεγαν Νικαίτη, ή έτσι τέλος πάντων μου είχαν πει. Η Νικαίτη της σιωπής. Η Νικαίτη των αστεριών. Είχαν την εντύπωση πως αυτή η Νικαίτη θα ήταν η δική μου Νικαίτη. Η Νικαίτη της ενοχής!
Αποστολίδου Βενετία
Η Βενετία Αποστολίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1961. Είναι καθηγήτρια Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και Λογοτεχνικής Εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ.
Έχει γράψει τα βιβλία: Ο Κωστής Παλαμάς ιστορικός της νεοελληνικής λογοτεχνίας, Θεμέλιο, 1992, Λογοτεχνία και Ιστορία στη μεταπολεμική Αριστερά: Η παρέμβαση του Δημήτρη Χατζή 1947-1981, Πόλις, 2003 (Βραβείο Δοκιμίου του περ. Διαβάζω), Τραύμα και μνήμη: Η πεζογραφία των πολιτικών προσφύγων, Πόλις 2010 (Κρατικό βραβείο Δοκιμίου εξ ημισείας). Επίσης, σε συνεργασία με τον Παναγιώτη Πίστα το βιβλίο Με επίκεντρο τη «Μεγάλη Πλατεία». Μια θεώρηση του πεζογραφικού έργου του Νίκου Μπακόλα, Εκδόσεις Σοκόλη, 2009.
(Πηγή: "Εκδόσεις Πόλις", 2022)
