Η επίδραση της βυζαντινής τέχνης στη γερμανική της εποχής των Οθωνιδών και των πρώτων Σαλιδών αυτοκρατόρων
Όταν στο τέλος του 19ου αιώνα στράφηκε η προσοχή από τους ευρωπαίους ιστορικούς της τέχνης προς τη μελέτη της βυζαντινής τέχνης, άρχισαν να επισημαίνονται και οι επιδράσεις της στη μεσαιωνική ευρωπαϊκή τέχνη. Τούτο παρατηρήθηκε πρώτα με τους ρώσους ερευνητές που υπογράμμισαν τις βαθιές ρίζες της ρωσικής τέχνης στη βυζαντινή παράδοση. Ακολούθησαν οι δυτικοευρωπαίοι ιστορικοί της τέχνης, οι οποίοι άρχισαν να επανεκτιμούν τη μεσαιωνική τέχνη της λατινικής Δύσης και συγχρόνως να ασχολούνται με τη σπουδή της βυζαντινής τέχνης. Ανιχνεύουν και αναζητούν βυζαντινές πηγές σε πολλά έργα της εποχής των Καρολιδών (μέσα 9ου - μέσα 10ου αι.), των Οθωνιδών και Σαλιδών (μέσα 10ου - μέσα 11ου αι.), της Ρωμανικής περιόδου (μέσα 11ου - 12ος αι.) και της πρώιμης γοτθικής εποχής (13ος αι.).
| Τίτλος βιβλίου: | Η επίδραση της βυζαντινής τέχνης στη γερμανική της εποχής των Οθωνιδών και των πρώτων Σαλιδών αυτοκρατόρων |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Β΄ μισό 10ου - Α΄ μισό 11ου αιώνα |
|---|
| Εκδότης: | Ίδρυμα Γουλανδρή - Χορν |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Γκιολές, Νικόλαος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789607079800 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Το Βυζάντιο και οι Ξένοι Β | Σελίδες: | 134 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 2003 | Διαστάσεις: | 22x15 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Ιστορία της Τέχνης |
|---|
Wilde, Oscar, 1854-1900
Ο Όσκαρ Φίνγκαλ Ο' Φλάερτυ Ουίλς Ουάιλντ γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1854. Σπούδασε στο Trinity College του Δουβλίνου, κι αμέσως έπειτα στην Οξφόρδη. Η πρώτη του ποιητική συλλογή κυκλοφόρησε το 1881. Aργότερα, μετά το γάμο του με την Κόνστανς Λόυντ (1884), δημοσίευσε μια σειρά από παιδικά παραμύθια. "Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέη" είδε το φως της δημοσιότητας το 1891, αλλά η πρώτη μεγάλη επιτυχία για τον Ουάιλντ έμελλε να προέλθει από το θέατρο, με τη "Βεντάλια της Λαίδης Γουίντερμηρ" (1892). Ακολούθησαν άλλα τρία θεατρικά έργα: "Μια γυναίκα χωρίς σημασία", "Ο ιδανικός σύζυγος" και "Η σημασία του να είσαι τίμιος", ενώ το τέταρτο, "Η Σαλώμη", απαγορεύτηκε στην Αγγλία και δημοσιεύτηκε στη Γαλλία το 1893. Το 1895 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Από τη θητεία του στη φυλακή γεννήθηκαν τα δύο αριστουργήματά του, "Η μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγκ" και το "De Profundis". Μετά την αποφυλάκισή του το 1897, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι, ως το θάνατό του το 1900.
