Μη κρατικά πανεπιστήμια
"Το άρθρο 16 του Συντάγματος, καιρός να αλλάξει" είναι μια εμπεριστατωμένη και αξιόλογη μελέτη του ανεξάρτητου βουλευτού Επικρατείας κ. Ψαχαρόπουλου, που αναδεικνύει την ανάγκη άρσεως της συνταγματικής απαγορεύσεως για την ίδρυση και λειτουργία στη χώρα μας Ιδιωτικών Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Η αναλυτική παράθεση και ανάγλυφη παρουσίαση των δεδομένων του ζητήματος, η τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία των απόψεών του, καθώς τα στέρεα θεμελιωμένα συμπεράσματά του υποστηρίζονται με συγκριτικούς παραστατικούς πίνακες, τα στοιχεία των οποίων είναι πρόσφατα και επιμελώς ηλεγμένα, ώστε η μελέτη αυτή να συγκροτεί ένα πολύ κατατοπιστικό, ενδιαφέρον και χρήσιμο πόνημα για το όλο θέμα.
[...] (από τον πρόλογο του Γεωργίου Ράλλη)
Τίτλος βιβλίου: | Μη κρατικά πανεπιστήμια |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Το άρθρο 16 του Συντάγματος καιρός να αλλάξει |
---|
Εκδότης: | Ποταμός |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Ψαχαρόπουλος, Γεώργιος Α. (Συγγραφέας) Καραγιάννη Μαρία Αρ. (Επιμελητής)
|
ISBN: | 9789608350311 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2004 | Διαστάσεις: | 21x12 |
---|
Σημείωση: | Πρόλογος: Γεώργιος Ι. Ράλλης. |
---|
Κατηγορίες: | Εκπαίδευση > Γενικά |

Πετσάλης - Διομήδης, Θανάσης
Θανάσης Πετσάλης - Διομήδης (1904-1995). Ο Θανάσης Πετσάλης γεννήθηκε στην Αθήνα. Ο πατέρας του Νικόλαος ήταν γιατρός και καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είχε έναν μεγαλύτερο αδερφό τον Αλέκο. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι, όπου παράλληλα σπούδασε και στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών. Ταξίδεψε στην Ευρώπη για σπουδές (1920-1924) και στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα, όπου φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου (1924-1928). Το 1928 διορίστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος, όπου εργάστηκε στο τμήμα μελετών και στο δικαστικό τμήμα ως το 1946. Το 1932 πολιτεύτηκε με το κόμμα του Γ.Καφαντάρη. Το 1941 παντρεύτηκε την Αιμιλία Γεωργίου Τριλίβα - με την οποία απέκτησε ένα γιο το Νίκο - και το 1952 σε δεύτερο γάμο την Ελισσάβετ Κωστακοπούλου, με την οποία απέκτησε τον δεύτερο γιο του Αλέξανδρο. Πρωτοεμφανίστηκε στο χώρο της λογοτεχνίας το 1923 με δημοσιεύσεις ποιημάτων και το 1925 εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων Μερικές εικόνες σε μια κορνίζα, με έντονες επιρροές από το χώρο του γαλλικού νατουραλισμού και του αισθητισμού. Ακολούθησε μια συνειδητή στροφή του προς το είδος του αστικού μυθιστορήματος, ενταγμένου στα πλαίσια της λεγόμενης μυθιστορηματικής τοιχογραφίας, μιας κατά το δυνατό αντικειμενικής θεώρησης της κοινωνικής ζωής και αληθοφανούς αναπαράστασής της, εντάσσοντας τα μυθιστορήματά του σε μεγαλύτερες, χρονικά διαδοχικές ενότητες. Για το λογοτεχνικό του έργο τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 1950 και με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1956 και 1963). Το 1948 αναγορεύτηκε μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Λογοτεχνών (θέση από την οποία παραιτήθηκε το 1950), το 1977 μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και το 1994 επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά και αγγλικά. Πέθανε στην Αθήνα. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Θανάση Πετσάλη Διομήδη βλ. Γιάκος Δημήτρης, «Πετσάλης - Διομήδης Θανάσης», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 11. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. , Ζήρας Αλεξ., «Πετσάλης - Διομήδης Θανάσης», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό8. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1988, Παπαγεωργίου Κώστας Γ., «Θανάσης Πετσάλης - Διομήδης», Η μεσοπολεμική πεζογραφία· Από τον πρώτο ως τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο (1914-1939) Ζ΄, σ.156-188. Αθήνα, Σοκόλης, 1993 και Πικραμένου Μίτση, «Βιοχρονολόγιο Θανάση Πετσάλη- Διομήδη, Νέα Εστία 138, Χριστούγεννα 1995, ετ.ΞΘ’, αρ.1643, σ.2-6.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).