Ιχνηλασίες
Ο Νίκος Παπανδρέου στη συλλογή αυτή των αφηγημάτων του αντλεί τα θέματά του από μια περίοδο που σημάδεψε τη σύγχρονη ελληνική ιστορία του 20ού αιώνα. Αφηγήματα που αναφέρονται στην κατοχή, την Εθνική Αντίσταση, στο κολαστήριο της Μακρονήσου, σε στιγμιότυπα από τον αγώνα του ΔΣΕ. Η πηγή της έμπνευσής του βρίσκεται μέσα στο πλήθος των έντονων βιωμάτων και εμπειριών που αποκόμισε ο συγγραφέας από τη συμμετοχή του στην Εθνική Αντίσταση και το ΔΣΕ. Η σκιαγράφηση των χαρακτηριστικών των ηρώων του αποπνέει φυσικότητα, ζωντάνια, με βαθιά ψυχολογική διείσδυση αποτυπώνει ανθρώπους, κλίμα, εποχή. Η εξέλιξη της κάθε ιστορίας δεν είναι προκαθορισμένη υπάρχει μια συνεχής ανατροπή.
Χαρακτηριστικά είναι τα αφηγήματα: "Η υπόσχεση", "Η 'Αμέρικα' του Προκόπη", "Ηθική αγωγή", "Άβυσσος η ψυχή", "Η μπέσα", "Τα σαμποτέρια".
| Τίτλος βιβλίου: | Ιχνηλασίες |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Αφηγήματα |
|---|
| Εκδότης: | Σύγχρονη Εποχή |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Παπανδρέου, Νίκος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789602249741 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2004 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Wilde, Oscar, 1854-1900
Ο Όσκαρ Φίνγκαλ Ο' Φλάερτυ Ουίλς Ουάιλντ γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1854. Σπούδασε στο Trinity College του Δουβλίνου, κι αμέσως έπειτα στην Οξφόρδη. Η πρώτη του ποιητική συλλογή κυκλοφόρησε το 1881. Aργότερα, μετά το γάμο του με την Κόνστανς Λόυντ (1884), δημοσίευσε μια σειρά από παιδικά παραμύθια. "Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέη" είδε το φως της δημοσιότητας το 1891, αλλά η πρώτη μεγάλη επιτυχία για τον Ουάιλντ έμελλε να προέλθει από το θέατρο, με τη "Βεντάλια της Λαίδης Γουίντερμηρ" (1892). Ακολούθησαν άλλα τρία θεατρικά έργα: "Μια γυναίκα χωρίς σημασία", "Ο ιδανικός σύζυγος" και "Η σημασία του να είσαι τίμιος", ενώ το τέταρτο, "Η Σαλώμη", απαγορεύτηκε στην Αγγλία και δημοσιεύτηκε στη Γαλλία το 1893. Το 1895 καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Από τη θητεία του στη φυλακή γεννήθηκαν τα δύο αριστουργήματά του, "Η μπαλάντα της φυλακής του Ρήντιγκ" και το "De Profundis". Μετά την αποφυλάκισή του το 1897, εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι, ως το θάνατό του το 1900.
