Τελικά, ο έρωτας είναι κεραυνοβόλος
Ένα μυθιστόρημα σύγχρονο του σήμερα, όπου καταγράφεται ο αγώνας των απλών ανθρώπων που αναζητούν δουλειά, που δίνουν καθημερινά τη μάχη της βιοπάλης, με τις χαρές τα βάσανα, τις δυσκολίες, τις αναποδιές, που παλεύουν να ζήσουν, να ερωτευθούν, να χαρούν. Μέσα σ' ένα περιβάλλον κοινωνικοπολιτικό που αναπαρίσταται ανάγλυφα, που είναι αυτό που ζει η πλειοψηφία των εργαζόμενων, των λαϊκών στρωμάτων.
Διαπερνά το μυθιστόρημα η σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα, οι πολιτικές που υλοποιούν οι κυβερνήσεις, η στάση των κομμάτων με τις τοποθετήσεις τους σε βασικά πολιτικά ζητήματα.
Καταδεικνύεται ότι, τελικά, μόνο ο έρωτας είναι κεραυνοβόλος, ενώ η διαδικασία διαμόρφωσης πολιτικής συνείδησης είναι αργή, βασανιστική και όχι ευθύγραμμη.
Η μυθιστορηματική πλοκή είναι γρήγορη και οι χαρακτήρες των προσώπων ζωντανοί, αληθινοί, χωρίς φτιασιδώματα και υπερβολές, υπάρχουν και σκηνές δοσμένες με πολύ χιούμορ.
Τίτλος βιβλίου: | Τελικά, ο έρωτας είναι κεραυνοβόλος |
---|
Εκδότης: | Σύγχρονη Εποχή |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Γκέλμπεση - Γκιούνη Καλή (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789602249772 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 2005 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |

Hugo Victor
Ο Βίκτωρ Ουγκώ (γαλλικά: Victor Marie Vicomte Hugo) (26 Φεβρουαρίου 1802 - 22 Μαΐου 1885) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και δραματουργός, ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού. Από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας του αντιλήφθηκε το λογοτεχνικό του ταλέντο και ξεκίνησε τις μεταφράσεις έργων από τα λατινικά καθώς και δικές του πρωτότυπες ποιητικές εργασίες. Η αξία του αναγνωρίστηκε σύντομα μέσα στο γαλλικό ακαδημαϊκό κύκλο αλλά και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την πολιτική μεταλλασσόμενος βαθμιαία από φιλομοναρχικό συντηρητικό σε ριζοσπάστη δημοκρατικό. Την τελευταία περίοδο της ζωής του γνώρισε τη λατρεία του γαλλικού έθνους, ταυτιζόμενος με την ίδια τη Γαλλία, όπως ο ίδιος έλεγε στο ποίημά του "Lettre a une femme" (Γράμμα σε μία γυναίκα): "Je ne sais plus mon nom, je m'appelle Patrie!" (Δε γνωρίζω πλέον το όνομά μου, ονομάζομαι Πατρίς). Προ πάντων, όμως, ως ο μεγαλύτερος Γάλλος συγγραφέας του άμεσου μετεπαναστατικού περιβάλλοντος, ήταν ο ποιητής του νέου κόσμου, ο προφητικός, παραισθησιακός φιλόσοφος και μυθοπλάστης μιας ριζικά νέας εποχής.