Για όσο ροκ αντέχεις ακόμα
Το "Για όσο ροκ αντέχεις ακόμα" είναι η αντοχή μιας γενιάς που φετιχοποίησε τις αντιθέσεις της, μετατρέποντάς τες σε τοπίο αναμνήσεων. Είναι σπαράγματα που λειτουργούν οπτικοποιημένα, μονοπλάνα γκροτέσκα, θωπείες που γλίστρησαν από την κλεψύδρα του χρόνου, οι χαμένες κασέτες της εφηβείας μας.
Η σπονδυλωτή γραφή, η αγωνία που διαποτίζει το κείμενο, το φάντασμα μιας σχέσης που επιστρέφει ξανά και ξανά για να δηλώσει την ανεξίτηλη παρουσία του, μπορεί να σκιαγραφούν με απόλυτο τρόπο το πορτρέτο της γυναίκας, θηλυκού όμως γένους είναι και η γενιά. Είναι και η εποχή. Τα λάφυρά της γίνονται εδώ προτάσεις, το ιδιωτικό της όραμα, περιπλάνηση, η μουσική της, χάδι από βελούδο, η ανάγκη της για αυτογνωσία, κραυγή, η νοσταλγία της, νοσταλγία της νοσταλγίας. Ο έρωτας παραμένει δικαιολογία, μια ανελέητη πρόφαση, άλλες φορές φτηνή, επίπλαστη, αφελής, άλλες πάλι φορές ιδανική, θριαμβεύουσα, ποιητική.
Αν "Το ροκ που παίζουν τα μάτια σου" ήταν η γραφή της αθωότητας μιας γενιάς που επέζησε στις δεκαετίες, το "Για όσο ροκ αντέχεις ακόμα" είναι η αθωότητα της γραφής που άντεξε την ωριμότητα και την ξεπέρασε, υποδεχόμενη και αποδεχόμενη τον εαυτό της.
Ο Σταύρος Σταυρόπουλος "κατοικεί" την γλώσσα, παίζει με τις αμφισημίες της περίτεχνα, αντιμετωπίζει τα γεγονότα σαν τροχιές που επαναλαμβάνονται για να ολοκληρωθεί ένας κύκλος. Οι αφηγήσεις του είναι κομμάτια ονείρων που η συγκόλλησή τους δημιουργεί ένα μοναδικό ψηφιδωτό ήχων, λέξεων και χρωμάτων και οδηγεί σταθερά σε έναν ιδιότυπο φορμαλισμό της γραφής.
Η διαδρομή μιας γενιάς, μιας κατεξοχήν παραβατικής γενιάς που τη σημάδεψε το ροκ εν ρολ, ζωντανεύει εδώ μέσα από το ξετύλιγμα ενός ερωτικού μύθου που έληξε, μιας ιστορίας που επιστρέφει για να καταφέρει να επιζήσει του χρόνου, ενός εσωτερικού διαλόγου που γίνεται μονόλογος όταν αρνείται να μπει σε καλούπια, όταν δεν μπορεί να εμποδίσει την ασύμβατη εκφορά του, όταν φέρνει στο νου εικαστικό κολάζ, αποδομώντας το κείμενο.
Το "Για όσο ροκ αντέχεις ακόμα" είναι ένα γοητευτικό παραμύθι για μεγάλους, ένα παραμύθι απ' αυτά τα αληθινά που μας έθρεψαν και μας σκότωσαν συγχρόνως πολλές φορές.
| Τίτλος βιβλίου: | Για όσο ροκ αντέχεις ακόμα |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Ένα μουσικό παραμύθι για μεγάλους |
|---|
| Εκδότης: | Απόπειρα |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Σταυρόπουλος Σταύρος (Συγγραφέας)
Σταθοπούλου, Κατερίνα (Εικονογράφος)
|
|---|
| ISBN: | 9789605370770 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2005 | Διαστάσεις: | 21x13 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Δρουμπούκη, Άννα-Μαρία
Η Άννα Μαρία Δρουμπούκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία και έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στις "Μουσειακές Σπουδές" στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι διδάκτορας Νεότερης Ιστορίας στο ίδιο πανεπιστήμιο. Έχει εργαστεί ως επισκέπτρια ερευνήτρια στο Ινστιτούτο για τη Μελέτη της Εβραϊκής Ιστορίας και Κουλτούρας Simon Dubnow της Λειψίας (2009). Το βιβλίο της "Μνημεία της Λήθης. Ίχνη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα και στην Ευρώπη", που αποτελεί επεξεργασμένη μορφή της διδακτορικής της διατριβής, εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2014 από τις Εκδόσεις Πόλις. Ήταν μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Κέντρο Έρευνας Νεότερης Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου, με θέμα τις γερμανικές αποζημιώσεις για τους Εβραίους της Ελλάδας ("Κλοπή και αποκατάσταση: οι γερμανικές αποζημιώσεις για το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων"). Η μεταδιδακτορική της έρευνα δημοσιεύτηκε το 2019 απ' τις εκδόσεις Ποταμός ("Μια ατελείωτη διαπραγμάτευση: Η ανασυγκρότηση των ελληνικών εβραϊκών κοινοτήτων και οι γερμανικές αποζημιώσεις, 1945-1961"). Είναι ιδρυτικό μέλος του Εργαστηρίου Μελέτης Νεότερου Ελληνικού Εβραϊσμού, επιστημονική υπεύθυνη του προγράμματος 'Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα' του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου (2016-2018) και ερευνητικός εταίρος του Ιδρύματος Γκέρντα Χένκελ (Gerda Henkel Stiftung) (2019-2021). Έχει δημοσιεύσει σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη μνήμη της δεκαετίας του '40, το Ολοκαύτωμα, τις μνημονικές σπουδές και την πολιτισμική ιστορία.
