Αλέξης Ακριθάκης
Απρόσμενο, αυθόρμητο, τραγικό και πηγαίο το έργο του Αλέξη Ακριθάκη (1939-1994), περνά μέσα από διαφορετικούς, ασυμβίβαστους δρόμους, και συνιστά, στη σύγκλισή τους, μια πρωτογενή και ερευνητική καλλιτεχνική πράξη. Ως δημιουργός έρχεται στην τέχνη αυτοδίδακτος και γνώστης πρώτα της ζωής και του δρόμου και μετά των μουσείων και της ζωγραφικής.
Η σχέση του με την ποίηση εμπνέει τα πρώτα βήματα του στην Αθήνα και τον καθιερώνει με το περιβόητο πια, τσίκι τσίκι. Νεαρός στο Παρίσι, γνωρίζει από κοντά την περιπέτεια του υπαρξισμού. Στην Αθήνα συμβάλλει ενεργά στην ανανέωση της καλλιτεχνικής ζωής των πρώτων χρόνων του '60, με το περιοδικό "Πάλι", το ελληνικό ροκ, τη σύγχρονη τέχνη, την αντίσταση κατά της χούντας.
Για δεκαπέντε χρόνια στο Βερολίνο, συμμετείχε οργανικά στο στρόβιλο της διεθνούς πρωτοπορίας των χρόνων του '70. Αντισυμβατικός μέχρι σκανδάλου, σαρκάζει τους πάντες -και τον εαυτό του, βαθιά δεμένος με τα παιδιά και τους τρελούς που θ' αγαπήσει και θα γνωρίσει από κοντά, ολοκληρώνει ένα πλούσιο και πολύπλευρο έργο που εκφράζει σήμερα μια μεστή και πρωτότυπη ελληνική προσφορά στο χώρο της πιο τολμηρής σύγχρονης ευρωπαϊκής δημιουργίας και συνιστά σταθμό στις εικαστικές τέχνες του τέλους του 20ού αιώνα.
Μάτσας, Νέστορας, 1930-2012
O Nέστορας Μάτσας, συγγραφέας, δημοσιογράφος και σκηνοθέτης μορφωτικών ταινιών, γεννήθηκε στην Aθήνα το 1930. Σπούδασε στο Παρίσι δημοσιογραφία, θέατρο και κινηματογράφο, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης. Ξεκίνησε τη δημοσιογραφία το 1949 στην εφημερίδα "Εθνικός Κήρυξ", ως κριτικός κινηματογράφου. Παράλληλα με τη δημοσιογραφία ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία. Ήταν συγγραφέας 35 βιβλίων από τα οποία πολλά έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες, ακόμη και στα κινεζικά και τα οποία έχουν αποσπάσει πολλές διακρίσεις. Παράλληλα είχε γυρίσει εκατόν εβδομήντα εθνογραφικά ντοκυμανταίρ μικρού και μεγάλου μήκους. Τιμήθηκε με πολλά τόσο λογοτεχνικά βραβεία ελληνικά και ξένα όσο και κινηματογραφικά από τα οποία και ξεχωρίζουν το Μεγάλο Βραβείο με ασημένιο Κύπελλο του Ιταλικού Υπουργείου Παιδείας για το εξαίρετο ντοκυμανταίρ: "Ο Οδυσσέας ζει πάντα - Ελληνικές θάλασσες", επίσης το Μεγάλο Βραβείο με χρυσό Μετάλλιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Τουριστικών Ταινιών Μασσαλίας για το ντοκυμανταίρ "Η γιορτή δεν τελειώνει ποτέ", καθώς και τιμητικό δίπλωμα του Φεστιβάλ Καννών 1970 για τη ταινία (μικρού μήκους) "Η άλλη σιωπή". Τέλος τιμητικό επίσης δίπλωμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Ρώμης για τα δύο ντοκυμανταίρ "Το παραμύθι του Θεόφιλου" και "Το τάμα" 1971. Πέθανε στην Αθήνα στις 28 Ιουνίου 2012, σε ηλικία 82 ετών.
