Ημερολόγιο 2010: Αρκαδία
H Αρκαδία, η "καρδιά της Ελλάδας" σύμφωνα με τον Στράβωνα, μοιάζει σαν ένα πολυσήμαντο κατεβατό της ιστορίας που μπορείς να σκύψεις και να διαβάσεις περιπέτειες και πεπρωμένα αναρίθμητα. Η κάθε ανεμοδαρμένη πέτρα, το κάθε γέρικο δέντρο της μπορούν να σου διηγηθούν απίθανους θρύλους και περίφημες ιστορίες που μακραίνουν στα βάθη των αιώνων.
Η γη του ζωοδότη της φύσης θεού Πάνα, η ειδυλλιακή Αρκαδική φύση, η χώρα των ευτυχέστερων ανθρώπων επηρέασε σε περασμένους αιώνες τα φωτεινότερα πνεύματα της ευρωπάϊκής διανόησης και έγινε πηγή έμπνευσής τους για να συνθέσουν σπουδαίες δημιουργίες τους. Ο Βιργίλιος πρόβαλε την Αρκαδία ως την ιδανική χώρα όπου επικρατεί η ευτυχία της ήρεμης ζωής και της προσέδωσε τα χαρακτηριστικά ενός παράδεισου που αγγίζει την ουτοπία. Ο Πουσσέν γοητευμένος από την ανέμελη ποιμενική ζωή των Αρκάδων ζωγράφισε πίνακα με τίτλο "Βοσκοί της Αρκαδίας". Στη Ρώμη ιδρύθηκε πνευματικός όμιλος με την επωνυμία "Ακαδημία των Αρκάδων". Μέλη της υπήρξαν ο Σίλερ, ο Ουγκώ και ο Γκαίτε που διακηρύσσει et in Arcadia ego δηλαδή "και εγώ στην Αρκαδία γεννήθηκα" ή "και εγώ έζησα κάποτε ευτυχισμένος στην Αρκαδία". Σπουδαίοι άνθρωποι της τέχνης και του λόγου ανακηρύχτηκαν πολίτες ενός μακρινού τόπου με παρθένα δάση, γόνιμες πεδιάδες και φιδίσια ποτάμια, μιας θρυλικής χώρας με ανοιχτόκαρδους ανθρώπους.
Οι αιώνες που πέρασαν σε τούτο τον μαγευτικό τόπο της πατρίδας μας κράτησαν ανόθευτη την αρετή και την ομορφιά του. Ο τόπος ολάκερος αναδύει έως σήμερα κάτι το παλικαρίσιο, το λιτό και το τραχύ και αποτελεί απόλαυση της άπληστης ματιάς. Ο "Μέγας Παν δεν τέθνηκε" όπως μεταφέρει ο Πλούταρχος. Ζει στα Αρκαδικά βουνά και τους κάμπους γεμάτος ακμή και φως και ανανεώνει τη φύση χαρίζοντας στους ανθρώπους χαρά και ευτυχία. Νιώθεις τη γλυκιά μελωδία του μαγικού αυλού του ανάμεσα σε βαθιές λαγκαδιές και άγρια φαράγγια, τον συναντάς και στις ψυχές των κατοίκων που καμαρώνουν για την ιστορία και τη δόξα του τόπου τους.
(από τον πρόλογο του συγγραφέα)
Χατζίκου, Ευγενία
Η Ευγενία Χατζίκου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία, υποκριτική, γαλλική φιλολογία και μουσική, και ειδικεύθηκε στην τηλεόραση, υπότροφος στις Βρυξέλλες. Το 1972 ιδρύει το Σπουδαστήριο Τέχνης. Η δραματική σχολή υπό την επωνυμία της, κατατάσσεται στην Γ' βαθμίδα εκπαίδευσης και γίνεται ανωτέρα.
Η σχολή κινηματογράφου και τηλεόρασης υπό την επωνυμία της βραβεύεται στο Μόναχο από ειδική επιτροπή καθηγητών επειδή έχει παρουσιάσει σημαντική πρόοδο χωρίς κρατική ή άλλη υποστήριξη. Η Ευγενία Χατζίκου έχει βραβείο σεναρίου σε διαγωνισμό της ΕΡΤ με πρόεδρο τον Ιάκωβο Καμπανέλη. Έχει σκηνοθετήσει 50 παραστάσεις χωρίς κερδοσκοπικό χαρακτήρα με τις δύο ομάδες που λειτουργούσαν στη σχολή της και έχουν κερδηθεί βραβεία ερμηνείας, θεατρικού έργου και παρουσίασης. (Φεστιβάλ Ιθάκης). Έχει σκηνοθετήσει τρεις ταινίες που προβλήθηκαν στην κρατική τηλεόραση ("Το αγγελούδι μας", με θέμα την έκτρωση, "Γένους θηλυκού", με θέμα τη σημερινή θέση της γυναίκας και "Μικ-μηκ", με θέμα θεματολογική και μορφική ανάπτυξη της μικρού μήκους ταινίας στην Ευρώπη). Από το 1972 διδάσκει συνεχώς υποκριτική, αυτοσχεδιασμό και κινηματογράφο στις δύο υπό την επωνυμίας της σχολές. Έχει μεταφράσει 15 βιβλία με θέματα σχετικά με το αντικείμενο του θεάματος για γνωστούς εκδοτικούς οίκους:
"Ο κινηματογράφος" του Ανρί Αζέλ, εκδόσεις "Φέξη". "Η γλώσσα του κινηματογράφου" και "Σουρεαλισμός στον κινηματογράφο", το πρώτο του Μαρσέλ Μαρτέν, το δεύτερο του Άδωνι Κύρου για τις εκδόσεις "Κάλβος", "Οι σταρ" του Έντγκαρ Μορέν για τις εκδόσεις "Παϊρίδη", "Η τεχνική του κινηματογράφου" του Λο Ντύκα για τις εκδόσεις "Ζαχαρόπουλου", "Το μονταζ" του Ρότζερ Κρίτεντεν για τις εκδόσεις "Καστανιώτη" και άλλα.
