Δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας
Η τέταρτη έκδοση του "Δικαίου πνευματικής ιδιοκτησίας" του Καθηγητή κ. Λάμπρου Κοτσίρη, πέρα από τις ανάγκες της πανεπιστημιακής διδασκαλίας, αποτελεί ένα ολοκληρωμένο έργο που απευθύνεται σε κάθε νομικό και κάθε ενδιαφερόμενο για τα θέματα της πνευματικής ιδιοκτησίας.
Η επίδραση των νέων τεχνολογιών στη διακίνηση και οικονομική εκμετάλλευση των έργων έχει οδηγήσει σε πλούσια νομοθετική παραγωγή σε κοινοτικό επίπεδο. Κρίσιμα ζητήματα προστασίας πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, νέες μορφές ψηφιακών έργων, κίνδυνοι από την ανομιμοποίητη χρήση των έργων, αποτελούν τις νέες προκλήσεις για το δίκαιο της πνευματικής ιδιοκτησίας, που έχουν επιπτώσεις στην ανάλυση και ερμηνεία των παραδοσιακών δικαιωμάτων και αναδεικνύουν νέα δικαιώματα και αντίστοιχα νέους προβληματισμούς. Στη νέα έκδοση έχουν περιληφθεί οι τελευταίες τροποποιήσεις του ν. 2121/1993 (ν. 2819/2000, ν. 3049/2002, ν. 3057/2002) που προέκυψαν από την ανάγκη εναρμόνισης με τις κοινοτικές οδηγίες, καθώς επίσης και οι εξελίξεις από άποψη συγκριτικού δικαίου. Ειδική αναφορά γίνεται στο κοινοτικό κεκτημένο και στο διεθνές περιβάλλον του δικαίου πνευματικής ιδιοκτησίας (Διεθνείς Συμβάσεις TRIPS, WIPO). Μεθοδολογικά, η παρεμβολή νομολογιακών παραδειγμάτων καθιστά το έργο περισσότερο εύληπτο και προσιτό στο φοιτητή και σε κάθε αναγνώστη, ενώ η παράθεση εκτενούς βιβλιογραφίας ανά κεφάλαιο διευκολύνει την περαιτέρω επιστημονική έρευνα.
Τίτλος βιβλίου: | Δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις Σάκκουλα Α.Ε. |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Κοτσίρης, Λάμπρος Ε. (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789603019473 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Πανόδετο |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | 2005 | Διαστάσεις: | 25x18 |
---|
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Δίκαιο |
Πορφύρης, Τάσος, 1931-
Ο Τάσος Πορφύρης γεννήθηκε το 1931 στον Άγιο Κοσμά Πωγωνίου (πρ. Κακουσιούς ή Καξιούς). Το 1938 κατέβηκε στην Αθήνα, όπου ο πατέρας του είχε ανοίξει ζαχαροπλαστείο με τον ξάδελφό του στην οδό Γ’ Σεπτεμβρίου 24. Τον χειμώνα του 1941 επέστρεψε στο χωριό του. Τον χειμώνα του 1945 προς 1946 εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα, όπου αποφοίτησε από τη Β’ Μέση Εμπορική Σχολή, στα Πατήσια, το 1949. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα το 1961 με την ποιητική συλλογή "Νεμέρτσκα" (εκδόσεις Γεμεντζόπουλος). Aκολούθησαν τα ποιητικά βιβλία "Το εγκαταλειμμένο σπίτι" (Θεσμός, 1968), "Flash Back" (Λύσεις, 1971), "Τοπίο" (Λύσεις, 1973), "Η πέμπτη έξοδος" (Σημειώσεις, 1980), "Τα λαβωμένα" (Έρασμος, 1996), "Σώμα κινδύνου" (Ύψιλον, 2004), "Έρημα" (Ύψιλον, 2008), "Χρονοσυλλέκτης" (Ύψιλον , 2011), "Οι μέσα μας πληγές" (Ύψιλον, 2015) και οι συλλογές πεζογραφημάτων "Η δοντάγρια" (Σοκόλης, 2006) και "Τα σπίτια" (Πανοπτικόν, 2013). Υπήρξε μέλος της εκδοτικής ομάδας των περιοδικών "Μαρτυρίες", "Προτάσεις" και "Σημειώσεις" και συνεργάτης πολλών περιοδικών ("Λύσεις", "Φηγός", "Ηπειρωτικά Χρονικά", "Ηπειρωτικά Ημερολόγια", "Ζωσιμάδες", "Νέα Σύνορα", "Οροπέδιο", "Πλανόδιον" κ.ά.). Μετέφρασε ξένη ποίηση για περιοδικά: από τα αγγλικά ποιήματα των E. Pound, T.S. Eliot, D. Thomas (σε συνεργασία με τον Στ. Ροζάνη, περιοδικό "Λύσεις" - τχ. 1, 2 και 3, 1967, 1968 και 1969), από τα γαλλικά ποίηση του Jean Tardieu (σε συνεργασία με τη Ρένα Κοσσέρη, περιοδικό "Λύσεις", τχ. 6, 1970), καθώς και ποίηση των Τσέχων Antonin Bardusek, Vitezlav Nezval, Zosef Hanglik (περιοδικό "Νέα Σύνορα", τχ. 69-70) και του Χιλιανού Nicanor Parra (περιοδικό "Φηγός", τχ. 16, Γιάννενα 2003). Ποιήματά του μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες (ανθολογία "Poetas Siglo XXI-Antologia Mundial", κ.ά.). Το 2013 οι Εκδόσεις των Φίλων κυκλοφόρησαν μια συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του με τίτλο "Νεμέρτσκα: Ποιήματα 1961-2011". Επίσης, επιμελήθηκε τις ανθολογίες "Πολυφωνικόν: Ανθολογία Ηπειρώτικης ποίησης" (Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ιωαννίνων, 2002), "Ανθολογία της Βροχής: Ποιήματα 107 ποιητών, Ελλήνων και ξένων" (Τροπικός- Παπαδόπουλος, 2003) και "Αν διψάσεις εγώ θα σου γίνω νερό: Ο ποιητής Δημήτρης Παπαδίτσας (1922-1987)" (Γαβριηλίδης, 2018), και δημοσίευσε κριτικά μελετήματα για τους ποιητές Δημήτρη Παπαδίτσα, Άνθο Πωγωνίτη (Βασίλη Καραφύλλη), κ.ά.