Το θέατρο στην Ελλάδα 1940-2000
Η θεατρική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια των έξι δεκαετιών που μας χωρίζουν από το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο ακολουθεί μια πορεία η οποία καθορίζεται από την προσπάθεια παρακολούθησης της ευρωπαϊκής θεατρικής δραστηριότητας τόσο σε επίπεδο οργάνωσης και θεσμών όσο και σε επίπεδο τάσεων και ρευμάτων της δραματουργίας. Κατά την περίοδο αυτή εμφανίζονται σαφείς αναλογίες με φαινόμενα που χαρακτηρίζουν την ευρωπαϊκή θεατρική ιστορία, ασφαλώς με αρκετές αποκλίσεις -χρονικές ή άλλες- αλλά κατά κύριο λόγο υπακούουν στους ίδιους νόμους που διαμορφώνουν τη φυσιογνωμία της. Παράλληλα, αυξάνεται το ενδιαφέρον για την ανάπτυξη της εγχώριας δραματουργίας, η οποία σταδιακά αποβάλλει πολλά χαρακτηριστικά της περιόδου του Μεσοπολέμου και αποκτά τους δικούς της ρυθμούς ανάπτυξης. Επειδή οι εξελίξεις αυτές είναι πολύ κοντινές σ' εμάς, η ιστοριογραφία της ελληνικής θεατρικής ζωής κατά την περίοδο μετά τον πόλεμο εξακολουθεί να είναι περιορισμένη. Για το λόγο αυτό άλλωστε είναι πολλά τα ζητήματα που δεν έχουν εξεταστεί επαρκώς ακόμη και υπάρχουν σημαντικά κενά πληροφόρησης ή θέματα που δεν έχουν αναδειχθεί και μελετηθεί επαρκώς. Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο να αποτελέσει ένα πρώτο βοήθημα σε αυτή την κατεύθυνση, συγκεντρώνοντας, όσο είναι εφικτό κάτι τέτοιο, σε ένα ενιαίο σώμα τα θέματα που απασχολούν το νέο επιστημονικό κλάδο των θεατρολόγων και καλύπτουν την περίοδο 1940-2000.
Τίτλος βιβλίου: | Το θέατρο στην Ελλάδα 1940-2000 |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Μια επισκόπηση |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Μαυρομούστακος, Πλάτων (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789600340679 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2005 | Διαστάσεις: | 22x16 |
---|
Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Θέατρο |
Lehmann Peter
Peter Lehmann. Συγγραφέας και εκδότης στο Βερολίνο. 1986: ίδρυση του εκδοτικού οίκου "Antipsychiatrieverlag". 1989: ιδρυτικό μέλος του Σπιτιού Φυγής του Βερολίνου, 1990 της οργάνωσης PSYCHEX (Ελβετία), 1991 του Ευρωπαϊκού Δικτύου Πρώην Χρηστών και Επιζησάντων της Ψυχιατρικής (ΕΝUSΡ). Από το 1994 έως το 2000 μέλος του διοικητικού συμβουλίου της "Γερμανικής ομοσπονδίας ανθρώπων με ψυχιατρική εμπειρία". Από το 1997 έως το 1999 πρόεδρος της ΕΝUSΡ, από το 2003 μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ΕΝUSΡ αρμόδιο για τη βορειοανατολική Ευρώπη. Από το 2004 μέλος του ΙΝΤΑR (International Network for Alternativeq and Recovery). Δημοσιεύσεις μεταξύ άλλων: "Der chemische Knebel - Warum Psychiater Neuroleptika verabreichen" (Το χημικό φίμωτρο - γιατί οι ψυχίατροι δίνουν νευροληπτικά; 1986), "Statt Psychiatrie" (Αντί ψυχιατρικής, επιμ. από κοινού με την Kerstin Kempker, 1993), "Schone neue Psychiatrie" (Θαυμαστή καινούργια ψυχιατρική, 1996), "Coming off psychiatric drugs: Successful withdrawal from neuroleptics, antidepressants, lithium, carbamazepine and tranquilizers (επιμ., 2004), "Stat Psychiatrie 2" και "Alternatives beyond psychiatry" (επιμ. από κοινού με τον Peter Stastny, 2007). Για περισσότερα, βλ. www.peter-lehmann.de