
Όσο περνά ο καιρός τόσο και καθαρότερη, τόσο και λαμπρότερη γίνεται μέσα μας και μέσα στα πνευματικά στήθη του Έθνους μας η μορφή του Ι.Ν. Θεοδωρακόπουλου - μορφή τίμια και συγκλονιστικά μεγάλη για τον Νεοελληνικό πολιτισμό και την πνευματική μοίρα της Ευρώπης. Γιατί ο χρόνος είναι το ψυχρό χωνευτήρι απ' όπου διαβαίνοντας ο αναπαυμένος στο μητρικό χώμα άνθρωπος, ξαναέρχεται στην ζωή μετασχηματισμένος, με τα γνωρίσματα του πνεύματος και μόνο.
Από αυτή την απόσταση που δημιουργεί το τραγικό ρήγμα του θανάτου αντικρύζουμε σήμερα τον Ι.Ν. Θεοδωρακόπουλο να στέκεται ψηλά, πολύ ψηλά, επικεφαλής των πνευματικών δυνάμεων του Έθνους που ακαταπόνητα υπηρέτησε. Υπήρξε ένα ευλογημένο κεφαλόβρυσο απ' όπου δροσίστηκαν και έλαβαν συνείδηση του εαυτού τους και της ελληνικότητας τους πολλοί στον τόπο αυτό. Δίδαξε και στους νέους και στους ώριμους τα μεγάλα διδάγματα του πνεύματος και τους εμόρφωσε ελληνικά με μια ψυχή αδιάκοπα κολπούμενη από τον οραματισμό μιας αδιάκοπα παρούσας ελληνικής αποστολής. Δεν είδε ποτέ την Ελλάδα ως καρπό μιας ιστορικής τυχαιότητας αλλά ως μιαν οργανική ανάπτυξη ενός κόσμου που πλάθει όργανα για να πετύχει τον εξανθρωπισμό του. Και η Ελλάδα για τον Ι.Ν.Θ. υπήρξε το ύψιστο όργανο εξανθρωπισμού της Οικουμένης. Μέσα από τέτοιον οραματισμό αντίκρυσε και ερμήνευσε τον Πλάτωνα, τους Πατέρες της Εκκλησίας, τους σύγχρονους φιλοσόφους κι έτσι κατόρθωσε να αποκρυπτογραφήσει το αίνιγμα της Ιστορίας.
Ήταν ο μέγας διδάχος του Ελληνισμού, ο εμπνευσμένος παιδευτής των Ελλήνων, ο ποιητικός στοχαστής, ο αθλητής του πνεύματος, ο λίθος ο τεράστιος που στάθηκε εις κεφαλήν γωνίας του Έθνους μας. Μέσα από την δραματική βίωση των πνευματικών συνιστόντων του είδε την Ευρώπη και τον κόσμον όλο και προσπάθησε να τα εμπερικλείσει μέσα στην ελληνικότητα που ήταν γι' αυτόν το άκρον άωτο του πολιτισμού.
Τα κείμενα που συγκροτούν το "Τετράδιο" αυτό ερμηνεύουν την φυσιογνωμία και καθορίζουν την πνευματική προσφορά του Ι.Ν. Θεοδωρακόπουλου. Ας είναι κλαρί δάφνης στον σιωπηλό του τάφο.
Η "Ευθύνη"
Τίτλος βιβλίου: | Αναφορά στον Ι. Ν. Θεοδωρακόπουλο | ||
---|---|---|---|
Εκδότης: | Ευθύνη | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Φωτέας, Παναγιώτης (Συγγραφέας) Τσάτσος, Κωνσταντίνος, 1899-1987 (Συγγραφέας) Κανελλόπουλος, Παναγιώτης Κ., 1902-1986 (Συγγραφέας) Μπαμπινιώτης Γεώργιος (Συγγραφέας) Μουτσόπουλος Ευάγγελος (Συγγραφέας) Βουδούρης, Κωνσταντίνος (Συγγραφέας) Δεσποτόπουλος, Κωνσταντίνος Ι., 1913-2016 (Συγγραφέας) Μπενάκης Λίνος Γ. (Συγγραφέας) Μούκανος, Δημήτριος Δ. (Συγγραφέας) Μιχαηλίδης, Κώστας Π. (Συγγραφέας) Συλλογικό έργο (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό | |
Σειρά εκδότη: | Τετράδια Ευθύνης | Σελίδες: | 150 |
Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 1983 | Διαστάσεις: | 25x16 |
Σημείωση: | Περιέχει γνώμες των: Αναστασίου Γιανναρά, Α. Κελεσίδου-Γαλανού, Μ. Δραγώνα-Μονάχου, Γ. Αλατζόγλου-Θέμελη, Αύγουστου Μπαγιόνα. Επίσης τα κείμενα του Ι. Ν. Θεοδωρακόπουλου "Για την 25η Μαρτίου 1942" και "Το μέσο της αληθινής σωτηρίας του Έθνους είναι το πνεύμα" | ||
Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Μαρτυρίες - Βιογραφίες - Αυτοβιογραφίες - Ντοκουμέντα |
- Φωτέας, Παναγιώτης |
- Μιχαηλίδης, Κώστας Π. |
- Μούκανος, Δημήτριος Δ. |
- Μπενάκης Λίνος Γ. |
- Δεσποτόπουλος, Κωνσταντίνος Ι., 1913-2016 |
- Βουδούρης, Κωνσταντίνος |
- Μουτσόπουλος Ευάγγελος |
- Μπαμπινιώτης Γεώργιος |
- Κανελλόπουλος, Παναγιώτης Κ., 1902-1986 |
- Τσάτσος, Κωνσταντίνος, 1899-1987
Μερακλής Μιχάλης Γ.
Ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, λαογράφος και φιλόλογος Μ. Γ. Μερακλής γεννήθηκε το 1932 στην Καλαμάτα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Γοτίγγης της Γερμανίας, όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή. Το 1975 εξελέγη τακτικός καθηγητής λαογραφίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, του οποίου διετέλεσε και πρύτανης (1981-1982). Στο χρονικό διάστημα 1990-1999 δίδαξε το ίδιο αντικείμενο στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, ύστερα από μετάκληση. Είναι προεδρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας και χρημάτισε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων. Έχει εκδώσει βιβλία αναφερόμενα στη λαογραφία και τη (νεοελληνική κατεξοχήν) φιλολογία και έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα άρθρα σχετικά με τα δύο αυτά αντικείμενα.
- Βραβείο «Κωστής Παλαμάς», 2021
- Εκατό ψήγματα (2022)
- Για την πόλη (2021)
- Πλάτανος ευσκιόφυλλος (2019)
- Ηδονών ήδιον έπαινος: Θεωρήσεις της παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας (2018)
- Figura in Praesentia: Μελέτες αφιερωμένες στον καθηγητή Θανάση Νάκα (2018)
- Τραγωδία και λαϊκός πολιτισμός στην αρχαία Αθήνα (2017)
- Έθνος και ταυτότητα (2017)
- Η διαχείριση της παράδοσης (2016)
- Η ποίηση και η ποιητική του Κωστή Παλαμά (2016)
- Από το Αραράτ στον Όλυμπο (2015)
- Λαϊκός πολιτισμός και έντεχνος λόγος (2013)
- Πρακτικά τριακοστού πρώτου συμποσίου ποίησης: Ποίηση και κρίση (2013)
- Οι κοινωνικές επιστήμες και η υφιστάμενη κρίση (2013)
- Επιστημονικές εργασίες τριτοβάθμιας εκπαίδευσης (2012)
- Ελληνική λαογραφία (2012)
- Ο Νικόλαος Γ. Πολίτης και το Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας (2012)
- Για το λαϊκό παραμύθι (2012)
- Το γλωσσικό ζήτημα (2011)
- Οδύσσεια (2011)
- Ελληνική λαογραφία (2011)
- Γιάννης Ρίτσος (2011)
- Περί ζώων (2011)
- Πρακτικά επιστημονικής ημερίδας για τον Μιλτιάδη Μαλακάση (2011)
- Νίκος Εγγονόπουλος: Ο ζωγράφος και ο ποιητής (2010)
- Η κριτική για τον Άλκη Θρύλο (2009)
- Εισαγωγή στην ποίηση του Ρίτσου (2009)
- Δημοτικά τραγούδια (2008)
- Γιάννης Ρίτσος: ο ποιητής και ο πολίτης (2008)
- Τα αινίγματα της Σφίγγας (2008)
- Λαϊκός πολιτισμός και νεοελληνικός διαφωτισμός (2007)
- Ευκαρπίας έπαινος (2007)
- Η παιδαγωγική και διδακτική αξιοποίηση του παραμυθιού (2007)
- Κρήτη και λαϊκός πολιτισμός (2007)
- Σύγχρονα παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά θέματα (2007)
- Όψεις του σύγχρονου πολιτισμού (2006)
- Μέρες του ποιητή Κ. Π. Καβάφη (2006)
- Εικόνες φυλακής (2006)
- Λαογραφικά ζητήματα (2004)
- Ελληνική λαογραφία (2004)
- Η συνηγορία της λαογραφίας (2004)
- Οδυσσέας Ελύτης, Γιάννης Ρίτσος (2003)
- Κανίσκιον φιλίας (2002)
- Φώτα ολόφωτα (2001)
- Νεοελληνικός λαϊκός βίος (2001)
- Τα παραμύθια μας (2001)
- Παιδαγωγικά της λαογραφίας (2001)
- Προσφορά στον Άγγελο Τερζάκη (2000)
- Παραδοσιακός χορός και λαϊκή δημιουργία (1999)
- Το λαϊκό παραμύθι (1999)
- Τιμή στον Τ. Κ. Παπατσώνη (1999)
- Μνήμη του Ηλία Βενέζη (1999)
- Θέματα λαογραφίας (1999)
- Για την Όλγα Βότση (1998)
- Ελληνική λαογραφία (1998)
- Ελληνική λαογραφία (1998)
- Προβληματισμοί και επισημάνσεις Ι (1997)
- Δεκαπέντε ερμηνευτικές δοκιμές στον Οδυσσέα Ελύτη (1997)
- Δημήτρης Γληνός ο πνευματικός ταγός (1997)
- Η Οδύσσεια του Ομήρου (1996)
- Παροιμίες ελληνικές και των άλλων βαλκανικών λαών (1995)
- Έντεχνος λαϊκός λόγος (1993)
- Θεώρηση του Νίκου Καζαντζάκη (1993)
- Ελληνική λαογραφία (1992)
- Η κριτική παρουσία του Πέτρου Σ. Σπανδωνίδη (1992)
- Τι είναι λαϊκή λογοτεχνία (1988)
- 17 ιστορίες που ξεχωρίζουν (1988)
- Σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία 1945-1980 (1987)
- Το παιδικό λογοτεχνικό βιβλίο (1987)
- Προσεγγίσεις στην ελληνική πεζογραφία (1986)
- Αέναον σήμα του Ανδρέα Κάλβου (1986)
- Οδοιπορία του Γιώργου Θεοτοκά (1986)
- Τέσσερα δοκίμια για τον Κ. Π. Καβάφη (1985)
- Μνημονάριον του Φώτη Κόντογλου (1985)
- Επιστροφή στον Κωστή Παλαμά (1983)
- Το πέρασμα του Μηνά Δημάκη (1983)
- Επανεκτίμηση του Μ. Καραγάτση (1981)
- Μνημόσυνο του Αλεξ. Παπαδιαμάντη (1981)
- Ευτράπελες διηγήσεις (1980)
- Χαιρετισμός στον Ι. Μ. Παναγιωτόπουλο (1979)
- Ξενάγηση στη Μαρία Π. Ράλλη ()