Ο Τρότσκυ και οι επίγονοι
Στον παρόντα τόμο δημοσιεύουμε μια σειρά από πολιτικά κείμενα του Μ. Ράπτη που αφορούν, όπως εύλογα δηλώνει ο τίτλος, τις απόψεις του για τον Τρότσκι και το τροτσκιστικό κίνημα και έχουν γραφτεί σε μια περίοδο από το 1958 ως το 1994. Τα άρθρα 1 ως 6 περιλαμβάνονται σε μια συλλογή που εκδόθηκε στη Γαλλία για τα 50 χρόνια της 4ης Διεθνούς. Σ' αυτά προσθέσαμε την ομιλία στο συμπόσιο του Βούπερταλ για τον Τρότσκι και τα υπόλοιπα ανέκδοτα κείμενα.
Η συλλογή αυτή φωτίζει την ιστορία της 4ης Διεθνούς από την ίδρυσή της το 1948 και την εσωτερική ιδεολογική πάλη των διαφόρων τάσεων, ιδιαίτερα των σημαντικότερων από άποψη θεωρητικής βαρύτητας: αυτής του ίδιου του Πάμπλο και αυτής του Ερνέστ Μαντέλ. Έχει δε αυτονόητη ιστορική αξία, αφού για πρώτη φορά παρουσιάζεται ολοκληρωμένα η άποψη του ανθρώπου, που υπήρξε γραμματέας της 4ης Διεθνούς επί είκοσι χρόνια, για τον ιδρυτή της και τους επιγόνους του.
Πέρα όμως από την ιστορική τους σημασία, τα κείμενα αναδεικνύουν την πολιτική σκέψη του Μ. Ράπτη σε μια σειρά ζητημάτων που τον διαφοροποιούν από τους άλλους μαρξιστές της εποχής του. [...]
| Τίτλος βιβλίου: | Ο Τρότσκυ και οι επίγονοι |
|---|
| Εκδότης: | Εναλλακτικές Εκδόσεις |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Ράπτης, Μιχάλης Ν. (Συγγραφέας)
Σταματοπούλου, Χριστίνα (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789604270859 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Ιστορική Μνήμη | Σελίδες: | 182 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2006 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |
|---|
Παΐζης Χρήστος
Ο Χρήστος Παΐζης (1956-2015) γεννήθηκε στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας. Σπούδασε φιλοσοφία και φιλολογία στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Αθηνών και στα ίδια Πανεπιστήμια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη φιλοσοφία. Από το 2002 ήταν Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (Τμήμα Φιλοσοφίας – Παιδαγωγικής – Ψυχολογίας) και το θέμα της διατριβής του αφορούσε στη φιλοσοφία του Martin Heidegger(«Φιλοσοφία, τέλος της Φιλοσοφίας και Σκέψη στο έργο του Martin Heidegger»). Είχε εργαστεί ως φιλόλογος σε μεγάλα φροντιστήρια των Αθηνών («Φάσμα», «Ορόσημο», «Μαντάς», «Γνώση», κ.ά.), σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια (Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος, Ελληνο-γερμανική Αγωγή) και σε πρότυπα σχολεία (Βαρβάκειος). Είχε εκδώσει πολλά βιβλία εκπαιδευτικού περιεχομένου σχετικά με τη διδασκαλία της έκθεσης, της Ιστορίας και της λογοτεχνίας και είχε, επίσης, συνεργαστεί με φροντιστηριακούς οργανισμούς που προετοίμαζαν υποψηφίους για τους διαγωνισμούς του Α.Σ.Ε.Π. (Alexander). Πολλά άρθρα του με φιλοσοφικό, φιλολογικό και ιστορικό περιεχόμενο δημοσιεύθηκαν σε έγκριτα περιοδικά (Λεβιάθαν, Νέα Κοινωνιολογία, Ελληνική Αγωγή κ.ά.). Έγραψε μονογραφίες για τον Heidegger, τον Lucàcs, τον Wittgenstein, τον Pascal, τον Καβάφη, τον Καρυωτάκη, τον Σινόπουλο, τον Παπατσώνη και τον Μαλακάση. Το 2003 έλαβε τον τιμητικό τίτλο του Καθηγητή Affiliate στο Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο Alpine Ζυρίχης στην Αρχαία Ελληνική Λογοτεχνία. Επίσης, είχε κάνει μεταφράσεις από γερμανικά, αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά και είχε αναλάβει την επιμέλεια πολλών συγγραμμάτων.
Με την αστρολογία ασχολήθηκε διεξοδικά πάνω από 20 χρόνια. Είχε δημοσιεύσει πάνω από 2500 άρθρα στο διαδίκτυο και στα περιοδικά «Αστρολόγος», «Ελληνική Αγωγή», «Ζωή και Ζώδια». Στον «Αστρολόγο» είχε μόνιμες στήλες (Πολιτική, Εσωτερική και Ωριαία Αστρολογία). Έχει εκδώσει πάνω από 60 βιβλία αστρολογίας και μεταφυσικής και δίδαξε αστρολογία και φιλοσοφία επί σειρά ετών στην αίθουσα ΑΛΣ.
Λόγω του αιφνιδίου θανάτου του (2015), την έκδοση και την επανέκδοση των βιβλίων του έχει αναλάβει η ανιψιά του Ευγενία Ακακίου, στην οποία ανήκουν και τα πνευματικά δικαιώματα των συγγραμμάτων του θείου της.
(Πηγή: "Εκδόσεις Λεξίτυπον", 2022)
