Σβαρνούτ
Σβαρνούτ. Με αυτή τη ρουσική λέξη, με μια λέξη μονάχα ο Στάλιν απήγγειλε στις 10 Φεβρουρίου 1948 την αμετάκλητη εις θάνατον καταδίκη του αντάρτικου στην Ελλάδα. Σαρανταοκτώ μόλις μέρες νωρίτερα, παραμονή Χριστουγέννων 1947, είχε εξαγγελθή η εγκαθίδρυση της πρώτης "Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης της Ελλάδας" στα βουνά. Οι μαχητές του ΚΚΕ με το όπλο στο χέρι και με ακράδαντη την πίστη στην καρδιά, έβλεπαν το όνειρο να 'ρχεται, κραταιό, προς αυτούς. Αλλά δεν ήταν το όνειρο, ήταν το φάσγανο που πλησίαζε.
Σβαρνούτ στα ρούσικα σημαίνει "ξανατυλίξτε πίσω το χαλί". Αναδιπλώστε το αντάρτικο. Αλλά τότε ακριβώς η ηγεσία του ΚΚΕ το άπλωσε. Η ελληνική τραγωδία ξετυλιγόταν μεγαλοπρεπής μέσα στην φωτιά και στο αίμα του προδομένου λαού.
Σήμερα ξέρουμε ότι οι κορυφαίοι ηγέτες του αντάρτικου είχαν ακούσει έγκαιρα και ξεκάθαρα το σβαρνούτ, δέκα μέρες αργότερα. Γνώριζαν ότι το κίνημα ήταν καταδικασμένο σε θάνατο. Αλλά προχώρησαν -προς τον θάνατο. Και ξεκλήρισαν το αντάρτικο.[...]
Νικόλαος Ι. Μέρτζος
| Τίτλος βιβλίου: | Σβαρνούτ |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Το προδωμένο αντάρτικο |
|---|
| Εκδότης: | Ερωδιός |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μέρτζος, Νικόλαος Ι. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789606601217 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2005 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Σημείωση: | Επανέκδοση: Θεσσαλονίκη 1980 |
|---|
| Κατηγορίες: | Ιστορία > Ελληνική Ιστορία > Νεότερη Ελληνική Ιστορία |
|---|
Κόντογλου, Φώτης, 1895-1965
Γεννημένος στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας το 1895, ο Κόντογλου αναδείχθηκε σε έναν από τους κορυφαίους Έλληνες ζωγράφους και πνευματικούς δημιουργούς του 20ού αιώνα. Νέος ταξίδεψε σε πολλές χώρες της Ευρώπης, όπου γνώρισε και σπούδασε τη "δυτική" λεγόμενη ζωγραφική, αλλά τελικά αφιερώθηκε στη βυζαντινή τέχνη και ιδιαίτερα στην αγιογραφία, που γνώρισε σε βάθος όταν επισκέφθηκε το Άγιον Όρος, το 1923. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, στη συνοικία Κυπριάδου, σ' ένα σπίτι που διατηρείται σήμερα ως μνημείο από την κόρη του και τον γαμπρό του. Φιλοτέχνησε πολλές φορητές εικόνες, εικονογράφησε εκκλησίες της Αθήνας, που σήμερα θεωρούνται μνημεία της βυζαντινής αγιογράφησης, συντήρησε τις τοιχογραφίες του Μυστρά, εξέδωσε το βιβλίο "'Εκφρασις της Ορθόδοξης Αγιογραφίας", έργο ιστορικής σημασίας για τη διατήρηση της βυζαντινής αγιογραφίας, ενώ ανάμεσα στις σημαντικότερες δημιουργίες του συγκαταλέγονται η διακόσμηση μιας αίθουσας του Δημαρχείου Αθηνών και οι τοιχογραφίες του σπιτιού του με την τεχνοτροπία του fresco. Κοντά του μαθήτευσαν μεγάλοι Έλληνες ζωγράφοι, όπως ο Τσαρούχης και ο Εγγονόπουλος. Τα έργα του, που έχουν εκτεθεί σε μεγάλες εκθέσεις του εσωτερικού και του εξωτερικού, βρίσκονται σήμερα σε μουσεία, πινακοθήκες και ιδιωτικές συλλογές. Παράλληλα, ο Κόντογλου υπήρξε προικισμένος συγγραφέας, υπέρμαχος της Ορθοδοξίας και της ελληνικής παράδοσης, λάτρης της ελληνικής φύσης και μέγας Θαλασσογράφος. Αυτά τα θέματα πραγματεύεται στα βιβλία του και σε πάνω από τρεις χιλιάδες άρθρα του, δημοσιευμένα σε εφημερίδες και περιοδικά. Με ζέση, γνώση, δυνατό λόγο, μα πάνω απ' όλα με μεγάλη καρδιά. Για το σύνολο της προσφοράς του στα ελληνικά γράμματα και την τέχνη βραβεύτηκε από το κράτος και την Ακαδημία Αθηνών. Πέθανε το 1965 στην Αθήνα.
