Έτσι... κι αλλιώς κι αλλιώτικα
Σ' αυτό το βιβλίο θα διαβάσετε 75 κείμενά μου, επιλεγμένα για απόλαυση της ανάγνωσης. Άλλα είναι πολύ μικρά, άλλα μεγαλύτερα... Κανένα δεν πρόκειται να αφήσετε στη μέση και όλα θα σας κάνουν να περάσετε ευχάριστα κάθε φορά που θα το ανοίγετε. Δεν είναι από τα βιβλία που "ρουφιούνται" με την πρώτη, αλλά... γουλιά γουλιά. Ένα κομμάτι την ημέρα την πλήξη σας θα κάνει πέρα... Κι είμαι σίγουρος πως πολλά θα τα ξαναδιαβάσετε και δυο και τρεις φορές. Τα περισσότερα θα σας βάλουν να σκεφτείτε και να στοχαστείτε πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα, άλλοτε με αστείο τρόπο, άλλοτε σοβαρό, έως και σχιζοφρενικό.
Το ότι μερικά από αυτά ίσως να νομίσετε πως τα έχετε ξαναδιαβάσει -κάπου, κάποτε- δεν θα σας ενοχλήσει καθόλου, γιατί αποκλείεται να τα θυμάστε.
Ένα βιβλίο για να το έχετε πάντα μαζί σας, μια και διαβάζεται οπουδήποτε και σε όποια διάθεση κι αν βρίσκεστε...
Αλεξάκης Βασίλης
Ο Βασίλης Αλεξάκης (1943-2021) γεννήθηκε στην Αθήνα το Δεκέμβρη του 1943. Σπούδασε στην ανωτάτη Δημοσιογραφική Σχολή της Λιλ. Εγκατεστημένος στη Γαλλία από το 1969, υπήρξε επί σειρά ετών συνεργάτης της εφημερίδας Le Monde και έγραψε τα πρώτα του βιβλία στα γαλλικά. Εκεί δούλεψε ως δημοσιογράφος, κριτικός βιβλίου και χρονογράφος. Έτσι εξοικειώθηκε με τη γαλλική γλώσσα στην οποία έγραψε τα πρώτα του μυθιστορήματα. Ο Βασίλης Αλεξάκης ασχολήθηκε επίσης με το χιουμοριστικό σκίτσο και με τον κινηματογράφο. Έχει δημοσιεύσει τις συλλογές "Mon amour", στην Ιταλία ("Citta armoniosa", 1978), "Γδύσου" (Αθήνα, Εξάντας, 1982) καθώς και έξι ιστορίες με εικόνες, υπό τον γενικό τίτλο "Η σκιά του Λεωνίδα" (Αθήνα, Εξάντας, 1984) που έχουν κυκλοφορήσει και στα γερμανικά ("Leonidas' Schatten", Romiosini, μετάφραση του Klaus Eckhardt, 1986). Έχει σκηνοθετήσει την ταινία μικρού μήκους "Είμαι κουρασμένος", βραβείο φεστιβάλ Τουρ και Γαλλικού Κέντρου Κινηματογράφου (1982), τις τηλεταινίες "Ο Νέστως Χαρμίδης περνά στην επίθεση" (1984) και "Το τραπέζι" (1989) και τη μεγάλου μήκους ταινία του "Αθηναίοι", η οποία απέσπασε το Α΄ βραβείο διεθνούς φεστιβάλ ταινιών χιούμορ του Charmousse (1991). Επίσης έχει ασχοληθεί με το θέατρο ("Εγώ δεν...", "Μη με λες Φωφώ"). Ως πεζογράφος έχει τιμηθεί στη Γαλλία με τα βραβεία Αλμπέρ Καμύ, Αλεξάντρ Βαιλάτ, Σαρλ Εσμπραγιά, Medicis (το 1995, για το βιβλίο του "Η μητρική γλώσσα"), καθώς και με το Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας (το 2007, για το βιβλίο του "μ.Χ."). Έργα του έχουν εκδοθεί, εκτός από τη Γαλλία, όπου κυκλοφορούν ταυχόχρονα σχεδόν με την Ελλάδα, στη Γερμανία, την Ισπανία, την Αρμενία, την Ιταλία, τη Ρωσία, την Τουρκία, την Αργεντική, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
