Άνθος του γιαλού. Το άστρο του κοραλλιού. Η γοργόνα. Τα βουνά των αετών
Το "Άνθος του Γιαλού", διήγημα -είδος πεζογραφίας που ο Α. Παπαδιαμάντης ελάμπρυνε και δια τούτο θεωρείται ο δημιουργός του νέου ελληνικού διηγήματος -ξεδιπλώνει με απαράμιλλη λογοτεχνική και αλληγορική αξία τη βαθιά θρησκευτικότητα, τη φυσιολατρία, τα έθιμα, τους θρύλους που συνιστούν την ελληνική παράδοση.
Η μουσική συνοδεία του κλασσικού λογοτεχνικού λόγου προσδίδει θεατρικότητα στα έργα προκειμένου τα παιδιά να προσεγγίσουν τη γοητεία και τη δυναμική της ελληνική γλώσσας. Το ζητούμενο είναι τα παιδιά να ανατρέξουν κατόπιν στη βιβλιοθήκη του σπιτιού, σίγουρα πλούσια σε κλασσικά λογοτεχνικά κείμενα, που αποτελούσαν και τα δικά μας αναγνώσματα σε παιδική ηλικία αλλά και σε μεγαλύτερη.
Η "Γοργόνα" αποτελεί την ενσάρκωση του γνωστού ελληνικού θρύλου με την αριστουργηματική γραφή του Α. Καρκαβίτσα, ενός από τους κορυφαίους αντιπροσώπους της ελληνικής κλασσικής λογοτεχνίας. Η γοητεία του λόγου του συνίσταται όχι μόνο σε αξία λογοτεχνική αλλά και σε συμβολική.
Τα παιδιά, μικρά και μεγαλύτερα, εμπλουτίζουν την εκφραστική τους ικανότητα, της σκέψης και του λόγου και γνωρίζουν τη δύναμη της διαχρονικότητας της ελληνικής γλώσσας και των νοημάτων της.
Τα "Βουνά των Αετών" μεταφέρουν τον ακροατή, μικρό ή μεγαλύτερο, σ' ένα χειμωνιάτικο βράδυ μπροστά στο τζάκι, που η βροχή και η μουσική συνοδεύουν τις ιστορίες που ο παππούς ξεδιπλώνει στον μικρό Κωνσταντίνο.
Ο γέροντας θυμάται και όλοι μας ταξιδεύουμε σε άλλες εποχές της ελληνικής υπαίθρου που διαφύλαξαν την ελευθερία και τη μνήμη μας ζωντανή. μας θυμόμαστε κάποιες από τις ιστορίες του παππού και της γιαγιάς από τα παλιά που θα μπορούσαν να συμπληρώσουν τη διδαχή των παιδιών μας και να ισχυροποιήσουν το νόημα του παιδικού διηγήματος τα "Βουνά των Αετών" που δεν είναι άλλο από το να γνωρίζουμε και να θυμόμαστε.
Το "Άστρο του Κοραλλιού" είναι μια διαφορετική μουσική πρόταση παραμυθιού. Πρόκειται για ένα έργο εμπνευσμένο από τη φύση με ήρωες τον Πύρινο και την Υδάτινη.
Η μουσική και οι ήχοι της φύσης προσδίδουν στο λόγο θεατρικότητα προκειμένου το παιδί να δημιουργεί εικόνες με τη δική του δύναμη της σκέψης και της φαντασίας. σημαντικό σε μια εποχή που παρέχει τα πάντα οπτικοποιημένα.
Το "Άστρο του Κοραλλιού" είναι κατάλληλο και για παιδιά πολύ μικρής ηλικίας διότι απουσιάζουν οι "κακοί" των παραμυθιών. Το νόημα που το παραμύθι αποδίδει είναι ότι τα πάντα στη φύση είναι πλάσματα ζωντανά καθώς και ότι ο Πύρινος και η Υδάτινη έχουν το όνειρο να βρουν την Κοραλλίδα, τη μαγική πολιτεία, ταξιδεύουν και κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα.
Η ζωντανή φύση, η πραγματοποίηση του ονείρου, η επίτευξη του στόχου αποτελούν ευγενικά νοήματα του παραμυθιού και πάνω απ' όλα ερέθισμα για εκτεταμένη και εποικοδομητική συζήτηση με τα παιδιά.
| Τίτλος βιβλίου: | Άνθος του γιαλού. Το άστρο του κοραλλιού. Η γοργόνα. Τα βουνά των αετών (CD-Audio) |
|---|
| Περιέχει: | 4 CD-Audio |
|---|
| Εκδότης: | Ανθός |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)
Παπαδιαμάντης, Αλέξανδρος, 1851-1911 (Συγγραφέας)
Καρκαβίτσας Ανδρέας (Συγγραφέας)
Κώστας, Αλέξανδρος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789608930506 | | |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Άνοιγμα στην Παιδική Φαντασία | Σελίδες: | |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2006 | | |
|---|
| Σημείωση: | Αφήγηση: Αλέξανδρος Κώστας
Μουσική: Βασίλειος Ευφραιμίδης, Atico Minus, Αναστάσιος Παπαδημητρίου |
|---|
| Κατηγορίες: | Παιδικά - Εφηβικά > Πολυμέσα |
|---|
Montesquieu, Charles-Louis de Secondat, Baron de- , 1689-1755
Από τους επιφανέστερους διανοητές του γαλλικού Διαφωτισμού και από τους θεμελιωτές της πολιτικής φιλοσοφίας, ο Σαρλ-Λουί ντε Σεκοντά (αργότερα βαρόνος του Μοντεσκιέ) γεννήθηκε στον πύργο της La Brede (κοντά στο Μπορντώ) το 1689, από οικογένεια αριστοκρατικής καταγωγής, και πέθανε στο Παρίσι το 1755. Μετά από νομικές σπουδές στο Μπορντώ και στο Παρίσι, έγινε σύμβουλος του δικαστηρίου του Μπορντώ (1714), μέλος της Ακαδημίας της πόλης (1716), και, κληρονομώντας τον τίτλο του βαρόνου, προέδρου του τοπικού δικαστηρίου (1716). Εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας (1728), ταξίδεψε στη Γερμανία και στην Ιταλία (1728), έμεινε αρκετό διάστημα στην Αγγλία (1729-1731), και αργότερα εξελέγη μέλος της βασιλικής ακαδημίας της Πρωσίας (1747). Εκτός από το "Πνεύμα των νόμων" ("De l' esprit des lois", 1748), που θεωρείται το κυριότερο έργο του, δημοσίευσε τις "Περσικές επιστολές" ("Lettres Persanes", ανώνυμα, 1721), την ιστορική ανάλυση "Εκτιμήσεις για τα αίτια του μεγαλείου και της παρακμής των Ρωμαίων" ("Considerations sur les Causes de la Grandeur des Romains et de leur Decadence", 1734), καθώς και άλλα έργα ["Ο ναός της Κνίδου", 1725, "Εκτιμήσεις περί του πλούτου της Ισπανίας", 1727, "Δοκίμιο για τα αίτια που μπορεί να επηρεάσουν το πνεύμα και τον χαρακτήρα" - "Στοχασμοί περί της παγκόσμιας μοναρχίας στην Ευρώπη", 1732-1736, "Διάλογος Σύλλα και Ευκράτη", 1745, "Υπεράσπιση του 'Πνεύματος των Νόμων'", 1750, που την επόμενη χρονιά, το 1751, συμπεριλήφθηκε στα απαγορευμένα βιβλία της καθολικής εκκλησίας, "Δοκίμιο για το γούστο", για την "Εγκυκλοπαίδεια" του Ντιντερό, κ.ά.]
