Η μάχη της Κρήτης Μάιος 1941 (τ.2)
Ο αγώνας της Ελλάδος κατά των δυνάμεων του Άξονος το 1940-1 κορυφώθηκε στην Κρήτη, τελευταία ελεύθερη γωνιά της ελληνική γης, αλλά και ολοκλήρου της Ευρώπης, εκτός της Σουηδίας, της Ελβετίας και φυσικά της νησιωτικής Αγγλίας. [...]
Το νησί μεταβλήθηκε σε σωρό από καπνίζοντα ερείπια κάτω από τα οποία θάφτηκαν εκτός από τους μαχητές και εκατοντάδες αθώες υπάρξεις ...[...]
Το έργο αυτό, η μάχη της Κρήτης, δεν ανήκει στην κατηγορία των πολεμικών γεγονότων που εξαλείφονται σύντομα από την ιστορική μνήμη των λαών.
Ανήκει στην κατηγορία των γιγαντιαίων συγκρούσεων που αγγίζουν τα όρια του απιθάνου και γι' αυτό θα επιζήσει για πολλούς αιώνες ως δίδαγμα του υψίστου ανθρωπίνου ιδανικού της ελευθερίας. Όσοι την έζησαν από κοντά, από οποιαδήποτε σκοπιά, θαμπώθηκαν από το τραγικό μεγαλείο της. [...]
Για την εργασία μας βρήκαμε άφθονο υλικό, εκτός αυτού που προσωπικά είχαμε, ως ζήσαντες ενεργά τα γεγονότα της εποχής εκείνης.
Με κόπο, χρόνο με χρόνο, μαζέψαμε το πρώτο και ευχαριστούμε ολόψυχα αυτούς που μας βοήθησαν, ανθρώπους, ιδρύματα και υπηρεσίες δικές μας και ξένες. [...]
(από τον πρόλογο στον α΄ τόμο)
Τίτλος βιβλίου: | Η μάχη της Κρήτης Μάιος 1941 |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Το τρίτο όχι |
---|
Εκδότης: | Ελεύθερη Σκέψις |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Παπαγιαννάκης, Ελευθέριος Ν. (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789608352322 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Μάρτιος 2004 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Τόμος: | 2/2 | Βάρος (Kg): | 0,647 |
---|
Σημείωση: | Η τιμή αφορά το set των δύο τόμων. |
---|
Κατηγορίες: | Ιστορία > Ελληνική Ιστορία > Νεότερη Ελληνική Ιστορία |
Πολυχρονίδης, Γιώργος
Ο Γιώργος Πολυχρονίδης γεννήθηκε στη Νέα Βύσσα Έβρου στις 27 Μαρτίου του 1956. Πήγε τρία χρόνια στο εξατάξιο γυμνάσιο Ορεστιάδας και μετά ήρθε στην Αθήνα όπου έβγαλε την τεχνική σχολή Ηράκλειτος. Πριν πάει φαντάρος, γνώρισε τον συγγραφέα Κώστα Ταχτσή, οπότε αντί να πάει στον στρατό, με παρότρυνσή του, πήρε αναβολή και ξαναπήγε σχολείο, στις σχολές Δοξιάδη. Eκεί, δεν έμαθε να διακοσμεί εσωτερικούς χώρους ούτε να ζωγραφίζει, γνώρισε όμως τη γυναίκα του, τη Μύριαμ.
Στη συνέχεια φοίτησε στη Δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών εκπληρώνοντας το πρώτο του όνειρο που ήταν να γίνει ηθοποιός. Έπαιξε δυο χρονιές στο θέατρο Έρευνας του Δημ. Ποταμίτη αλλά κι από κει έφυγε και προτίμησε το εμπορικό, μουσικό θέατρο. Τη δεκαετία 1980-'90 πήρε μέρος σε κινηματογραφικές ταινίες εκπληρώνοντας το δεύτερο μεγάλο του όνειρο να βγει στο σινεμά. Την ίδια εποχή συμμετείχε σε κάποιες τηλεοπτικές σειρές.
Στο θέατρο εργάστηκε και ως βοηθός σκηνοθέτη, σκηνοθέτης, βοηθός σκηνογράφου, σκηνογράφος.
Δεν του δόθηκε η ευκαιρία να συνεργαστεί με κάποιο θέατρο πρόζας κι έτσι σιγά-σιγά λίγο το βαρέθηκε ο ίδιος πολύ τον βαρέθηκε εκείνο, παράτησε το εμπορικό θέατρο και μπήκε στο εμπόριο, όπου και έμεινε.
Παραμένει παντρεμένος με την κοπέλα που γνώρισε στη σχολή Δοξιάδη κι έχουν δυο παιδιά.
Το βιβλίο "Ο Κώστας, εγώ κι ο Ταχτσής", το πρώτο του συγγραφικό εγχείρημα είναι ντοκουμέντο, με αυτοβιογραφικά στοιχεία και ελάχιστη μυθοπλασία.
Το "Κόκκινο φεγγάρι πάνω απ' το ποτάμι" είναι το πρώτο του μυθιστόρημα. Οι "Κατάρες" είναι το τρίτο του βιβλίο.