Κωνσταντίνος Μαλέας
Ο Κωνσταντίνος Μαλέας (1879-1928) υπήρξε μια παραδειγματική περίπτωση αφοσίωσης και μετεξέλιξης της ζωγραφικής παράδοσης που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα, από τις Σχολές του "Μονάχου" και του "Παρισιού". Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη, όπου και σπούδασε την αρχιτεκτονική, ο Μαλέας συνέχισε τις σπουδές του στη ζωγραφική στο Παρίσι, για εφτά χρόνια (1901-1908).
Από νωρίς, ο κατεξοχήν πλαστικός χώρος στον οποίο αναζήτησε το προσωπικό ύφος του υπήρξε η τοπιογραφία. Όμως, τα τοπία του Μαλέα δεν εξυπηρετούν μια αναπαραστατική ηθογραφία. Δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως περιηγητικές καταγραφές τόπων. Τα τοπία αυτού του ζωγράφου αναζητούν μια διάσταση πέρα από την άμεση και φευγαλέα εντύπωση.
Με γόνιμες επιδράσεις από την παράδοση των Ναμπί και ιδιαιτέρως του αισθαντικού Γκογκέν, με αφομοιωμένα τα στοιχεία της "ταραγμένης" τοπιογραφίας του Βαν Γκογκ, με προσήλωση στις αυστηρές γεωμετρικές αρχές του δασκάλου Σεζάν, ο Μαλέας κατόρθωσε να οικοδομήσει ένα προσωπικό σύμπαν μορφών του τοπίου, μοναδικού σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Οι επισκέψεις του στην Ανατολή (Αίγυπτος, Συρία, Λίβανος) επηρέασαν αποφασιστικά το ύφος του προς αυτή την κατεύθυνση.
Πράγματι, ο ζωγράφος αυτός διαμόρφωσε μια ιδιότυπη "μεσογειακή" τοπιογραφία, με κύρια χαρακτηριστικά της την επίπεδη απεικόνιση των όγκων, την κατάργηση της ατμοσφαιρικής προοπτικής, τα έντονα γήινα χρώματα (που συχνά γίνονται "πλακάτα") το περίτεχνο στιλιζάρισμα των μορφών (κατά τα πρότυπα της Αρ Νουβό) κ.λπ. Το αποτέλεσμα είναι ένας εικαστικός χώρος πέραν του κόσμου τούτου· τον χαρακτηρίζει μια ευγενής "αθώα ματιά", πολύ κοντά σ' εκείνη που χαρακτηρίζει τη ματιά των λαϊκών ζωγράφων.
Αλλά ο Μαλέας κάθε άλλο παρά "λαϊκός" μπορεί να χαρακτηριστεί. Σε μια εποχή που γινόταν πολύς λόγος για αισθητική της ιθαγένειας, ο Κωνσταντίνος Μαλέας πρόκρινε την αισθητική αυτονομία του έργου τέχνης. Υπήρξε ένας ζωγράφος που ενσυνείδητα απελευθέρωσε το βλέμμα από τον εύκολο και μονοσήμαντο ρεαλισμό, ένας ζωγράφος ο οποίος, δια του τοπίου, δημιούργησε αν όχι έναν κόσμο ιδεών, όπως π.χ. ο Παρθένης- οπωσδήποτε ένα γοητευτικό κόσμο για τον επαναστοχασμό της πραγματικότητας.
Άρης Μαραγκόπουλος
| Τίτλος βιβλίου: | Κωνσταντίνος Μαλέας |
|---|
| Εκδότης: | Ελληνικά Γράμματα |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Κοντόπουλος, Αλέκος (Συγγραφέας)
Λυδάκης, Στέλιος (Συγγραφέας)
Φραγκούλη, Ρούλα (Επιμελητής)
Μαραγκόπουλος, Άρης (Υπεύθυνος Σειράς)
Μαλέας Κωνσταντίνος (Ζωγράφος)
|
|---|
| ISBN: | 9789604427086 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Τα Νέα: Πινακοθήκη του Νέου Ελληνισμού | Σελίδες: | 142 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2006 | Διαστάσεις: | 28x21 |
|---|
| Ηλικίες: | | Σειρά βιβλίων: | Τα Νέα: Πινακοθήκη του Νέου Ελληνισμού |
|---|
| Σημείωση: | Copyright για τις εικόνες και τα κείμενα: εκδόσεις "Μέλισσα". Πρόλογος: Άρης Μαραγκόπουλος.
Χορηγός: Εθνική Τράπεζα. Ημερομηνία 1ης κυκλοφορίας: 24.11.2006. |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Ζωγραφική - Γλυπτική - Χαρακτική - Γραφικές Τέχνες |
|---|
Παπαδιαμάντης, Αλέξανδρος, 1851-1911
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 3 Μαρτίου του 1851 και ήταν γιος του ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ και της Αγγελικής κόρης Αλεξ. Μωραϊτίδη. Τελείωσε το δημοτικό και τις δύο πρώτες τάξεις του ελληνικού σχολείου στη Σκιάθο. Φοίτησε σε σχολείο της Σκοπέλου, του Πειραιά και τελικά πήρε απολυτήριο Γυμνασίου από το Βαρβάκειο το 1874. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ' όπου όμως ποτέ δεν αποφοίτησε, ενώ γράφει το πρώτο λυρικό του ποίημα για τη μητέρα του. Έμαθε αγγλικά και γαλλικά μόνος του. Για να ζήσει έκανε ιδιαίτερα μαθήματα και δημοσίευε κείμενα και μεταφράσεις στις εφημερίδες. Τον Ιούλιο του 1872 ακολούθησε το μοναχό Νήφωνα στο Άγιο Όρος, όπου έμεινε μερικούς μήνες, αλλά διαπίστωσε ότι δεν του ταίριαζε το μοναχικό σχήμα. Ωστόσο δεν έλειπε ποτέ από τον κυριακάτικο εκκλησιασμό στον Άγιο Ελισσαίο στο Μοναστηράκι, όπου έψελνε ως δεξιός ψάλτης. Το 1879 δημοσιεύει το μυθιστόρημα η "Μετανάστις" στην εφημερίδα "Νεόλογος". Το 1882 άρχισε να δημοσιεύει το μυθιστόρημά του "Οι έμποροι των Εθνών" στην εφημερίδα "Μη χάνεσαι". Το 1884 άρχισε να δημοσιεύει στην "Ακρόπολη" το μυθιστόρημά του "Γυφτοπούλα", όπου από το 1892 ως το 1897 εργάζεται ως τακτικός συνεργάτης. Από το 1902 ως το 1904 μένει στη Σκιάθο απ' όπου δημοσιεύει τη "Φόνισσα". Το έργο του περιλαμβάνει περίπου 180 διηγήματα και νουβέλες που αναφέρονται στις φτωχές τάξεις της Αθήνας και της Σκιάθου και ελάχιστα ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Στις 13 Μαρτίου 1908 γιορτάζεται στον "Παρνασσό" η 25ετηρίδα του στα ελληνικά γράμματα, υπό την προστασία της πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη. Αμέσως μετά επιστρέφει στην πατρίδα του όπου και μένει ως το τέλος της ζωής του. Πεθαίνει το ξημέρωμα της 3ης Ιανουαρίου του 1911 από πνευμονία.
