Κοπέλα που σε λένε Φίνι
Χιλιάδες ψυχές ζουν κι εργάζονται κάτω απ' τις χειρότερες συνθήκες σ' ένα γιγαντιαίο εργοστάσιο στην άκρη μιας φανταστικής χώρας. Η Φίνι είναι μία απ' αυτές. Είναι μια κοπέλα που αγωνίζεται κάθε μέρα για να επιβιώσει και ονειρεύεται μια καλύτερη ζωή, μια διαφυγή προς την ελευθερία.
Μα η απόδραση είναι σχεδόν αδύνατη απ' αυτό το μέρος. Το εργοστάσιο είναι κυκλωμένο από τη γκρίζα γη, μια αχανή άνυδρη έκταση που κάθε βράδυ στοιχειώνεται από αλλόκοτα τέρατα - δαίμονες. Ένας μύθος όμως που κυκλοφορεί ανάμεσα στους έγκλειστους εργάτες μιλάει για κάποιο γέρο που χρόνια πριν κατάφερε να τη διασχίσει και να φτάσει στο τελευταίο σύνορο, ένα μεγάλο και ορμητικό ποτάμι, πριν την εκεί χώρα, τη χώρα της ελευθερίας.
Όταν η Φίνι γνωρίζει τον Γκον, έναν όμορφο νεαρό νοσοκόμο, δεν μπορεί να φανταστεί ότι αυτή η γνωριμία θα είναι η απαρχή μιας μεγάλης περιπέτειας, ενός αγώνα ζωής και θανάτου και μιας εξαντλητικής πορείας στα βάθη της ανθρώπινης αντοχής και πίστης.
| Τίτλος βιβλίου: | Κοπέλα που σε λένε Φίνι |
|---|
| Εκδότης: | Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μαμαλούκας Δημήτρης (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789601420998 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Ελληνική Λογοτεχνία | Σελίδες: | 207 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2009 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Κοντός, Γιάννης, 1943-2015
Ο Γιάννης Κοντός γεννήθηκε στο Αίγιο το 1943. Σπούδασε οικονομικά και εργάστηκε ως ασφαλιστής. Μεταξύ 1971-1976 διατήρησε, μαζί με τον Θανάση Νιάρχο, το βιβλιοπωλείο "Ηνίοχος", σημείο συνάντησης λογοτεχνών και διανοούμενων κατά τα τελευταία χρόνια της δικτατορίας. Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε με ποίηση το 1965, και με το πρώτο του βιβλίο, το 1970. Έχει εκδώσει δεκαπέντε ποιητικά βιβλία, δύο βιβλία με πεζά κείμενα ("Τα ευγενή μέταλλα", τ. 1 και 2), και τρία βιβλία για παιδιά. Ποιήματα και κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες. Το 1973 πήρε τη χορηγία του Ιδρύματος Ford. Επί σειρά ετών ήταν συνεργάτης του ραδιοφώνου καθώς και των εκδόσεων "Κέδρος". Είχε κατά διαστήματα συνεργαστεί με περιοδικά της Ελλάδας και του εξωτερικού καθώς και με το "Το Βήμα της Κυριακής". Το 1980 κυκλοφόρησε δίσκος με μελοποιημένα ποιήματά του από τον συνθέτη Νίκο Καλλίτση, με τον τίτλο "Απόπειρα". Είχε γράψει κείμενα για σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους. Τον Απρίλιο του 1992 εκδόθηκε μια επιλογή ποιημάτων του με τίτλο "Όταν πάνω από την πόλη ακούγεται ένα τύμπανο", σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, εικονογραφημένη από τον ζωγράφο Δημήτρη Μυταρά. Το ενδέκατο βιβλίο του, "Πρόκες στα σύννεφα", 1999, είναι μια ανθολόγηση όλων των ποιητικών του βιβλίων, που έκανε ο ζωγράφος Γιάννης Ψυχοπαίδης, την οποία συμπλήρωσε με 20 χαρακτικά. Δίδασκε σε σχολή θεάτρου. Το 1998 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική συλλογή "Ο αθλητής του τίποτα". Το 2009 τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του ποιητικού του έργου.
