PLC
Το βιβλίο αυτό είναι το αποτέλεσμα των ερευνητικών μου ενδιαφερόντων στους "Προγραμματιζόμενους λογικούς ελεγκτές" (PLC) από το 1986, όταν για πρώτη φορά ανακάλυπτα τις απεριόριστες δυνατότητές τους, κάτω από τη συνεχή παρακολούθηση και διδασκαλία του Γερμανού διδασκάλου μου κ. Holzner στη διδακτήρια της εταιρίας Siemens A.G. του Μονάχου.
Η μακρόχρονη εμπειρία μου, τόσο τεχνική όσο και διδακτική στο Εργαστήριο Συστημάτων Αυτομάτου Ελέγχου της ΑΣΕΤΕΜ/ΣΕΛΕΤΕ και η άμεση επαφή με τους σπουδαστές μου με οδήγησαν στην συγγραφή του παρόντος.
(από τον πρόλογο του συγγραφέα)
| Τίτλος βιβλίου: | PLC |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Προγραμματιζόμενοι λογικοί ελεγκτές |
|---|
| Εκδότης: | Ίων |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Πανταζής, Νικόλαος Α. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604111688 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2001 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θετικές > Μηχανική |
|---|
Nietzsche, Friedrich Wilhelm, 1844-1900
Ο Φρίντριχ Νίτσε γεννήθηκε το 1844 στο Ρέκεν, κοντά στη Λειψία. Σε ηλικία πέντε ετών έχασε τον πατέρα του, προτεστάντη πάστορα. Έπειτα από λαμπρές σπουδές κλασικής φιλολογίας στη Βόννη και στη Λειψία, έγινε, σε ηλικία εικοσιπέντε ετών, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Εκείνη την εποχή γνώρισε το έργο του φιλόσοφου Σοπενάουερ και συνδέθηκε φιλικά με τον μουσικοσυνθέτη Ρίχαρντ Βάγκνερ. Πολύ σύντομα ο Νίτσε θα χαράξει το δικό του δρόμο. Παραιτείται από τη θέση του στο Πανεπιστήμιο, απομακρύνεται από τις θεωρίες του Σοπενάουερ και διακόπτει τη σχέση του με τον Βάγκνερ. Ζώντας περιπλανώμενη ζωή, σε μικρές πανσιόν της Ελβετίας, της Ιταλίας και της νότιας Γαλλίας, αφοσιώνεται στην κριτική της μεταφυσικής, της ηθικής, της θρησκείας και των άλλων πλευρών του δυτικού πολιτισμού γράφοντας ασταμάτητα. Έργα του η "Γέννηση της τραγωδίας" (1872), οι "Παράκαιροι στοχασμοί" (1873-1876), το "Ανθρώπινο, υπερβολικά ανθρώπινο" (1878-1879), η "Χαραυγή" (1881), η "Χαρούμενη γνώση" (1882), το "Πέρα από το καλό και το κακό" (1886), η "Γενεαλογία της ηθικής" (1887), το "Λυκόφως των ειδώλων" (1888), ο "Αντίχριστος" (1888), το "Ίδε ο άνθρωπος" (1888) και η ανολοκλήρωτη "Θέληση για δύναμη" (1883-1888). Ανάμεσά τους το κορυφαίο του, το "Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα" (1883-1885). Ο Νίτσε πέθανε το 1900, σε ηλικία πενήντα έξι ετών, αφού πέρασε τα δέκα τελευταία χρόνια της ζωής του έχοντας χαμένα τα λογικά του.
