Το φλύαρο πληκτρολόγιο και οι ιστορίες της κυρίας «Β»
Η Κυρία "Β" είναι μία καθηγήτρια της μέσης εκπαίδευσης επώνυμη μεν εφόσον το όνομά της είναι γραμμένο στο πρόγραμμα της κάθε σχολικής μονάδας αλλά και πολύ ανώνυμη μέσα στο πλήθος των καθηγητών και των καθηγητριών που είναι απαραίτητη όσο αυτή είναι μέρος του ζωντανού αυτού οργανισμού. Μόλις αυτή πρέπει να μετακινηθεί σε κάποια άλλη σχολική μονάδα ή να συνταξιοδοτηθεί κανείς δεν την θυμάται.
Επίσης ως γυναίκα μέσα σε έναν πολυδιάστατο ρόλο στον κοινωνικό ιστό, εκτός δηλαδή από παιδαγωγός είναι μητέρα, νοικοκυρά, οδηγός και στις πολύ προσωπικές της στιγμές του χρόνου που πρέπει να κλέψει γι'αυτήν είναι και γυναίκα που η ένταση της καθημερινότητας την κάνουν να το ξεχνάει. Πολλές φορές την ξεχνάνε οι άλλοι πρώτα-πρώτα. Ο Διευθυντής, οι συνάδελφοι, τα παιδιά και ο σύζυγος αν υπάρχει. Είναι ένα δοτικό στοιχείο στο κοινωνικό σύνολό που δεν περιμένει απολαβές.
Μέσα στο γρήγορο διάβα του ο χρόνος κρατάει το τιμόνι στην εναλλαγή των προσώπων στο σχολείο ώστε η κυρία «Β» να γίνεται μέχρι την τελική της έξοδο από την είσοδο του σχολείου όλο και πιο ανώνυμη.
Το ωρολόγιο πρόγραμμα τώρα γράφει κάποιο άλλο όνομα!
| Τίτλος βιβλίου: | Το φλύαρο πληκτρολόγιο και οι ιστορίες της κυρίας «Β» |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Όστρια |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μακμίλαν Ζαχαρία Μαρία (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789606048777 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Νέα Ελληνική Λογοτεχνία | Σελίδες: | 194 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2023 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Παπαδιαμάντης, Αλέξανδρος, 1851-1911
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 3 Μαρτίου του 1851 και ήταν γιος του ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ και της Αγγελικής κόρης Αλεξ. Μωραϊτίδη. Τελείωσε το δημοτικό και τις δύο πρώτες τάξεις του ελληνικού σχολείου στη Σκιάθο. Φοίτησε σε σχολείο της Σκοπέλου, του Πειραιά και τελικά πήρε απολυτήριο Γυμνασίου από το Βαρβάκειο το 1874. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ' όπου όμως ποτέ δεν αποφοίτησε, ενώ γράφει το πρώτο λυρικό του ποίημα για τη μητέρα του. Έμαθε αγγλικά και γαλλικά μόνος του. Για να ζήσει έκανε ιδιαίτερα μαθήματα και δημοσίευε κείμενα και μεταφράσεις στις εφημερίδες. Τον Ιούλιο του 1872 ακολούθησε το μοναχό Νήφωνα στο Άγιο Όρος, όπου έμεινε μερικούς μήνες, αλλά διαπίστωσε ότι δεν του ταίριαζε το μοναχικό σχήμα. Ωστόσο δεν έλειπε ποτέ από τον κυριακάτικο εκκλησιασμό στον Άγιο Ελισσαίο στο Μοναστηράκι, όπου έψελνε ως δεξιός ψάλτης. Το 1879 δημοσιεύει το μυθιστόρημα η "Μετανάστις" στην εφημερίδα "Νεόλογος". Το 1882 άρχισε να δημοσιεύει το μυθιστόρημά του "Οι έμποροι των Εθνών" στην εφημερίδα "Μη χάνεσαι". Το 1884 άρχισε να δημοσιεύει στην "Ακρόπολη" το μυθιστόρημά του "Γυφτοπούλα", όπου από το 1892 ως το 1897 εργάζεται ως τακτικός συνεργάτης. Από το 1902 ως το 1904 μένει στη Σκιάθο απ' όπου δημοσιεύει τη "Φόνισσα". Το έργο του περιλαμβάνει περίπου 180 διηγήματα και νουβέλες που αναφέρονται στις φτωχές τάξεις της Αθήνας και της Σκιάθου και ελάχιστα ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Στις 13 Μαρτίου 1908 γιορτάζεται στον "Παρνασσό" η 25ετηρίδα του στα ελληνικά γράμματα, υπό την προστασία της πριγκίπισσας Μαρίας Βοναπάρτη. Αμέσως μετά επιστρέφει στην πατρίδα του όπου και μένει ως το τέλος της ζωής του. Πεθαίνει το ξημέρωμα της 3ης Ιανουαρίου του 1911 από πνευμονία.
