Μύχιες καταστροφές
Σήμερα, που τα μέσα μαζικής επικοινωνίας έχουν μετατρέψει την ατομική και συλλογική ιστορία σε θέαμα, η λογοτεχνία παραμένει ο προνομιούχος χώρος της υποκειμενικότητας. Στο βιβλίο αυτό η Κριστίνα Πέρι Ρόσι μάς επιτρέπει να κρυφοκοιτάξουμε στον ιδιωτικό κόσμο ανθρώπων παγιδευμένων στις προσωπικές τους μανίες: μιας ομάδας φετιχιστών που μοιράζονται τις ερωτικές τους εμμονές, ενός άντρα συνεπαρμένου από μια γυναίκα-φάλαινα, ενός συζύγου που η γυναίκα του τον εγκαταλείπει για κάποια άλλη, ή μιας υπέροχης γραμματέως-μοντέλου-μαμάς που ασφυκτιά μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον. Λογοτεχνικοί ήρωες, όμοιοι με τρελαμένα παιδιά, κλεισμένα σε μια βιτρίνα με φιγούρες-σύμβολα, γεμάτα ορμές. «Κάθε φορά που διεισδύω στα μύχια της ψυχής αυτών των χαρακτήρων, βρίσκω κομμάτια του εαυτού μου», έχει δηλώσει η συγγραφέας.
«Το σύνολο του έργου της αποτελεί μια άσκηση συνεχούς κριτικής αναζήτησης, διατηρώντας πάντοτε την αξία του λόγου ως κύρια έκφραση μιας μαχητικής και αφοσιωμένης λογοτεχνίας σε καίρια θέματα της σύγχρονης πραγματικότητας, όπως η θέση της γυναίκας και η σεξουαλικότητα».
Επιτροπή Βραβείου Θερβάντες 2021
Τίτλος βιβλίου: | Μύχιες καταστροφές |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Desastres íntimos |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Peri Rossi Cristina (Συγγραφέας) Βερροιοπούλου Άννα (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9789600371239 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
---|
Σειρά εκδότη: | Συγγραφείς απ' όλο τον Κόσμο | Σελίδες: | 128 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 2023 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Σημείωση: | Βραβείο Θερβάντες 2021 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Σύγχρονη Μεταφρασμένη Λογοτεχνία |

Παπανούτσος, Ευάγγελος Π., 1900-1982
Ο Ευάγγελος Παπανούτσος γεννήθηκε το 1900 στον Πειραιά. Σπούδασε στα πανεπιστήμια Αθηνών, Βερολίνου, Τυβίγγης και Παρισίων. Διετέλεσε διδάκτωρ της Φιλοσοφίας, του γερμανικού Πανεπιστημίου της Τυβίγγης. Και "τιμής ένεκεν" διδάκτωρ του Δικαίου, του σκωτικού Πανεπιστημίου του Αγίου Ανδρέου.
Η συμβολή του στη λειτουργία και στην ανακαίνιση της Ελληνικής Παιδείας είναι πασίγνωστη. Υπηρέτησε την εκπαίδευση από το 1920, και ως εκπαιδευτικός πέρασε όλες τις βαθμίδες της ιεραρχίας, έως ότου (μετά την απελευθέρωση της χώρας) διορίστηκε γενικός διευθυντής και αργότερα (1950 και 1963) γενικός γραμματέας στο Υπουργείο Παιδείας. Δίδαξε επί 20 χρόνια φιλοσοφία, ψυχολογία και παιδαγωγικά στον μορφωτικό σύλλογο "Αθήναιον". Διετέλεσε αντιπρόεδρος του "Αθηναϊκού Τεχνολογικού Ομίλου" και βουλευτής επικρατείας στην πρώτη Δημοκρατική Βουλή. Με τη διεύθυνσή του δημοσιεύτηκαν 15 τόμοι του Περιοδικού "Παιδεία" (1946-1961) και 100 τόμοι Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων, έκδοση Ι. Ζαχαρόπουλου (1954-1958). Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει δεκάδες βιβλία, όχι μόνο στην ελληνική, αλλά και στη γερμανική, την αγγλική και τη γαλλική. Πέθανε το 1982.