Η Φιφή της Εγνατίας
Η Φιφή είναι μια καφέ αρκουδίτσα που ζει σε ένα από τα πανέμορφα βουνά της χώρας μας, τον Όρλιακα, μαζί με τον φίλο της τον αρκούδο, τον Θανάση. Ήταν η βασίλισσα του δάσους, μέχρι που εμφανίστηκε ο άνθρωπος. Ένα ανοιξιάτικο πρωινό ξυπνάει και αντικρίζει ένα τοπίο διαφορετικό – μια εικόνα που τη τρομάζει. Ενώ προσπαθεί να καταλάβει και να νικήσει τον φόβο, στο μυαλό της έρχονται όμορφες και άσχημες αναμνήσεις. Έτσι, έχουμε την ευκαιρία να τη γνωρίσουμε πολύ καλά. Η Φιφή, όμως, θα ζήσει μια περιπέτεια. Θα τα καταφέρει να την ξεπεράσει και να συναντήσει το Θανάση, ο οποίος την περιμένει όπως τα προηγούμενα χρόνια; Ποιο είναι μήνυμα που μας στέλνει η Φιφή για τη ζωή, τη Φύση και τη συμπεριφορά του ανθρώπου απέναντι στους φίλους μας τα ζώα.
| Τίτλος βιβλίου: | Η Φιφή της Εγνατίας |
|---|
| Εκδότης: | Οσελότος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Κοσμάτος Ιωάννης (Συγγραφέας)
Krstic Igor (Εικονογράφος)
|
|---|
| ISBN: | 9786182054178 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Παιδική Λογοτεχνία | Σελίδες: | 54 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2023 | Διαστάσεις: | 26x21 |
|---|
| Σημείωση: | Μέρος των εσόδων από το βιβλίο θα δοθεί στο «Καταφύγιο Αδέσποτων Doris Ark» στο Αργοστόλι. |
|---|
| Κατηγορίες: | Παιδικά - Εφηβικά |
|---|
Καρβέλης, Τάκης, 1925-2017
Ο Τάκης Καρβέλης (1925-2017) γεννήθηκε στο Αιτωλικό Μεσολογγίου. Φοίτησε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε στη μέση εκπαίδευση από το 1953 ως το 1984, ως φιλόλογος, γενικός επιθεωρητής και σχολικός σύμβουλος. Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων, της οποίας διετέλεσε Γενικός Γραμματέας επί σειρά ετών (1986-1992). Ήταν συνεκδότης του γιαννιώτικου περιοδικού "Δοκιμασία" και μέλος της συντακτικής επιτροπής των "Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", γυμνασίου και λυκείου. Δημοσίευσε τις συλλογές ποιημάτων, "Σήματα" (1956), "Κατάθεση" (1966), "Μετάφαση" (1972), "Γραφή παρανόμων" (1977), "Η μνήμη μισοφέγγαρο" (1983), "Δεν είναι ο περσινός καιρός" (1988), "Αλλαγή σκηνικού" (1991), "Τα ποιήματα της μικρής Ρεζεντά" (1995), "Στην άβυσσο της λήθης" (2002), "Κατάθεση 1956-2002" (2004), "Των αφανών" (2011). Επίσης, τις μελέτες "Η νεότερη ποίηση. Θεωρία και πράξη" (1983), "Δεύτερη ανάγνωση" (1984), "Δεύτερη ανάγνωση 2" (1991), "Κωσταντίνος Χατζόπουλος, ο πρωτοπόρος" (1998), "Μίνως Ζώτος" (2000), "Δεύτερη ανάγνωση 3" (2001), "Η γενιά του 1880" (2003), "Πολύτροπος αρμονία: Η κατά Κάλβον πολύτροπος αρμονία της ποίησης του Ελύτη" (2007). Μετάφρασε πραγματείες του Ιωάννου του Χρυσοστόμου (1974) και τον διάλογο του Λουκιανού, "Λούκιος ή όνος" (1982). Το 1999, τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής για το βιβλίο του "Κωνσταντίνος Χατζόπουλος, ο πρωτοπόρος", ενώ το 2016 τιμήθηκε με το Βραβείο Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του. Έφυγε από τη ζωή στις 18 Ιανουαρίου 2017.
