Θεωρία της μουσικής εκμάθησης για νεογένηττα και παιδιά μικρής ηλικίας
Ποια περίοδο θεωρείτε σημαντική για την πρώτη επαφή με τη μουσική για τα παιδιά σας; Πριν τη γέννηση, όταν το βρέφος είναι ημερών, όταν είναι έξι μηνών ή μεγαλύτερο;
Ερωτήματα σημαντικά στα οποία απαντά το βιβλίο του πρωτοπόρου καθηγητή μουσικοπαιδαγωγού Edwin Gordon. Εκκινώντας από την παραδοχή ότι η χρονική περίοδος από τη γέννηση έως την προσχολική ηλικία είναι καθοριστική για την ανάπτυξη του έμφυτου μουσικού δυναμικού του παιδιού, ο Gordon διατυπώνει τη σημαντική Θεωρία της Μουσικής Εκμάθησης.
Σύμφωνα με τη θεωρία του, η μουσική μπορεί να διδαχθεί με τους ίδιους μηχανισμούς με τους οποίους μαθαίνεται η μητρική γλώσσα, που είναι βαθιά επηρεασμένη από το μουσικό περιβάλλον όπου ζει το παιδί, από την πρώιμη παιδική ηλικία. Πρωταρχικός στόχος της μεθόδου είναι η εκπαίδευση των παιδιών στην έννοια της ακουστικότητας μέσω μελωδικής και ρυθμικής αγωγής.
Φιλοδοξώντας να ανοίξει νέους δρόμους σε σχέση με την αναγκαιότητα της μουσικής «έκθεσης» των παιδιών, το βιβλίο αυτό είναι ένα πολύτιμο εργαλείο για εκπαιδευτικούς, καθηγητές μουσικής, παιδαγωγούς της πρώιμης παιδικής ηλικίας, νηπιαγωγούς, φοιτητές παιδαγωγικών και μουσικών τμημάτων αλλά και γονείς, που θέλουν να καλλιεργήσουν νέες οπτικές μουσικής εκπαίδευσης σε αυτή τη νεαρή ηλικιακή ομάδα.
Σπυροπούλου Μερόπη Ν.
Η Μερόπη Ν. Σπυροπούλου γεννήθηκε το 1939 και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Αποφοίτησε από το Αβερώφειο Γυμνάσιο Θηλέων και σπούδασε Οδοντιατρική στα Πανεπιστήμια Αλεξανδρείας και Αθηνών.
Το 1972, αναγορεύθηκε Διδάκτωρ της Οδοντιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το 1976, μετά από μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Michigan των ΗΠΑ, απέκτησε ειδικότητα και Master of Science στην Ορθοδοντική.
Το 1978, αναγορεύθηκε Υφηγήτρια της Ορθοδοντικής.
Το 1980, εξελέγη Τακτική Καθηγήτρια και Διευθύντρια της Έδρας της Ορθοδοντικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου υπηρέτησε επί 26 χρόνια.
Το 2006, μετά από την αποχώρησή της από την ενεργό υπηρεσία, της απενεμήθη ο τίτλος της Ομότιμης Καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Έχει προσκληθεί και διδάξει σε Πανεπιστήμια της Αμερικής και της Ευρώπης και διετέλεσε Επισκέπτρια Καθηγήτρια των Πανεπιστημίων: Karolinska της Σουηδίας, Michigan και Saint Luis των ΗΠΑ.
Για το επιστημονικό, ερευνητικό και ακαδημαϊκό της έργο, έχει τιμηθεί με πολλές διεθνείς και ελληνικές επιστημονικές διακρίσεις.
Συγχρόνως με την επιστημονική της δραστηριότητα, έχει επιδείξει και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα κοινά.
Έχει διατελέσει Βουλευτής Επικρατείας.
Είναι μέλος πολλών Πολιτιστικών Οργανώσεων και μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας (Αρσάκεια Σχολεία), του Ομίλου Φίλων Βιβλιοθήκης της Αλεξανδρείας και της Εθνικής Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών.
Έχει δώσει περισσότερες από 600 διαλέξεις, σε πολλές πόλεις της Ελλάδος, ως προσκεκλημένη ομιλήτρια διαφόρων πολιτιστικών σωματείων. Διδάσκει σε Σχολές Γονέων και αρθρογραφεί σε διάφορα έντυπα για θέματα Παιδείας, Υγείας και Κοινωνικού Προβληματισμού.
Έχουν εκδοθεί δεκατρία μη επιστημονικά βιβλία της.
Επί σειρά ετών, είναι τακτική συνεργάτης του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς. Αρθρογραφεί στα περιοδικά “Πειραϊκή Εκκλησία”, “Ευθύνη”, “Σύνδεσμος”, “Ο Κόσμος της Ελληνίδος”, “Κοινωνικές Τομές”, “Δευκαλίων”, “Ναυτική Ελλάς” κ.α.
Το 2011 τιμήθηκε με το “Βραβείο των Δέκα, Γραμμάτων και Τεχνών”, για την πεζογραφία του 2009-2010.
Το 2013 τιμήθηκε με το “Βραβείο Φωτέα”, Πολιτικοκοινωνικού Δοκιμίου.
Επίσης, το 2013, ο Σύνδεσμος Επιστημόνων Πειραιώς και, το 2015, το Ελληνικό Ίδρυμα Καρδιολογίας, την τίμησαν για την Επιστημονική, Ακαδημαϊκή και Κοινωνική της προσφορά.
Είναι παντρεμένη με τον Ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νίκο Δ. Σπυρόπουλο, έχουν δύο γιους και έναν εγγονό.
(Πηγή: Εκδόσεις Αρχονταρίκι, 2022)
