Απαιτείται πολύς χρόνος για να γίνεις νέος
Κάθε φορά που ευχόμαστε σε κάποιον «Χρόνια Πολλά», εννοούμε να μπορέσει να μεγαλώσει όσο γίνεται περισσότερο. Κι όμως κάνουμε τα πάντα, όταν αυτό συμβαίνει, για να το κρύψουμε. Δεν το κατάλαβα ποτέ. Εκπαιδευόμαστε από μικρά παιδιά να είμαστε οι πρώτοι που θα κάνουμε κάτι. Μεγαλώνοντας, συνειδητοποίησα πως το σημαντικό είναι να είσαι ο τελευταίος που κάνει κάτι. Εννοώ, σε χρονική σειρά. Εννοώ, τη στιγμή που εσύ θα είσαι έτοιμος, ανεξάρτητα από την ηλικία σου, να ζήσεις ό,τι κι αν είναι αυτό που μπορεί να γεμίσει την ψυχή σου και να σε κάνει πάλι να ονειρευτείς, να επιθυμήσεις, να βάλεις στόχους, να κρατήσεις τον εαυτό σου σε τέτοιο επίπεδο, διανοητικό, ψυχικό, σωματικό, ώστε να μπορείς να τον βλέπεις μέσα σε αυτά τα όνειρα. Άλλωστε, στα είκοσι πέντε μας όλοι έχουμε κάποιο ταλέντο. Το δύσκολο είναι αυτό το ταλέντο να το έχουμε στα πενήντα, στα εξήντα, στα ογδόντα πέντε, και, γιατί όχι, στα εκατό. Και μεγαλύτερο ταλέντο απ’ το να ζούμε και να εξελισσόμαστε δεν υπάρχει.

Καμαράτου-Γιαλλούση Ειρήνη
Η Ειρήνη Καμαράτου-Γιαλλούση γεννήθηκε στην Κάρπαθο και μεγάλωσε στον Πειραιά. Δίδαξε αγγλικά και σπούδασε την ιταλική γλώσσα όταν ζούσε στην Ιταλία. Είναι μέλος της ΜΕΝΣΑ, μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Εταιρίας για την Προαγωγή της Εκπαίδευσης Δημιουργικών / Χαρισματικών / Ταλαντούχων Παιδιών και Εφήβων του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Το 1999 έκανε την είσοδό της στη λογοτεχνία για μεγάλους με το μυθιστόρημά της Ανοίγματα. Τα έργα της έχουν γίνει θεατρικά από πολλά σχολεία κι έχουν πάρει τιμητικές διακρίσεις.
(Πηγή: "Σύγχρονη Εποχή", 2023)