Νέαρχος Ανδροτίμου
Ο Νέαρχος Ανδροτίμου ο Κρης υπήρξε παιδικός φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, με τον οποίο συστρατεύτηκε στη μεγαλειώδη πορεία του μέχρι τις Ινδίες. Ο Αλέξανδρος τον διόρισε ναύαρχο του στόλου του στην κάθοδο του Ινδού ποταμού από την Πενταποταμία μέχρι τις εκβολές του. Είναι όμως κυρίως γνωστός από τον περίφημο περίπλου της Ινδικής, κατ’ εντολή του Αλεξάνδρου.
Ο Νέαρχος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στα νερά του Ινδικού Ωκεανού, από τις εκβολές του Ινδού ποταμού έως και τις εκβολές του Ευφράτη, στον Περσικό Κόλπο, κρατούσε ημερολόγιο. Με βάση αυτό το λεπτομερέστατο ημερολόγιο έγραψε αργότερα το σύγγραμμα «Παράπλους», το οποίο, όπως και το ημερολόγιό του, δεν διασώθηκε. Τα όσα αποσπάσματα γνωρίζουμε γι’ αυτό οφείλονται περισσότερο στον Αρριανό και τον Στράβωνα, και λιγότερο σε κάποιους άλλους ιστορικούς. Όσα έχουν γραφεί κατόπιν, βασίζονται αποκλειστικά σ’ αυτές τις πηγές.
| Τίτλος βιβλίου: | Νέαρχος Ανδροτίμου |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Ο κρητικός ναύαρχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου |
|---|
| Εκδότης: | Οσελότος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Σταμέλος Ιωάννης Ε. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9786182053560 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Επιστημονικά | Σελίδες: | 62 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2022 | Διαστάσεις: | 26x22 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Δοκίμιο |
|---|
Καρβέλης, Τάκης, 1925-2017
Ο Τάκης Καρβέλης (1925-2017) γεννήθηκε στο Αιτωλικό Μεσολογγίου. Φοίτησε στο Μαράσλειο Διδασκαλείο και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε στη μέση εκπαίδευση από το 1953 ως το 1984, ως φιλόλογος, γενικός επιθεωρητής και σχολικός σύμβουλος. Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων, της οποίας διετέλεσε Γενικός Γραμματέας επί σειρά ετών (1986-1992). Ήταν συνεκδότης του γιαννιώτικου περιοδικού "Δοκιμασία" και μέλος της συντακτικής επιτροπής των "Κειμένων Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", γυμνασίου και λυκείου. Δημοσίευσε τις συλλογές ποιημάτων, "Σήματα" (1956), "Κατάθεση" (1966), "Μετάφαση" (1972), "Γραφή παρανόμων" (1977), "Η μνήμη μισοφέγγαρο" (1983), "Δεν είναι ο περσινός καιρός" (1988), "Αλλαγή σκηνικού" (1991), "Τα ποιήματα της μικρής Ρεζεντά" (1995), "Στην άβυσσο της λήθης" (2002), "Κατάθεση 1956-2002" (2004), "Των αφανών" (2011). Επίσης, τις μελέτες "Η νεότερη ποίηση. Θεωρία και πράξη" (1983), "Δεύτερη ανάγνωση" (1984), "Δεύτερη ανάγνωση 2" (1991), "Κωσταντίνος Χατζόπουλος, ο πρωτοπόρος" (1998), "Μίνως Ζώτος" (2000), "Δεύτερη ανάγνωση 3" (2001), "Η γενιά του 1880" (2003), "Πολύτροπος αρμονία: Η κατά Κάλβον πολύτροπος αρμονία της ποίησης του Ελύτη" (2007). Μετάφρασε πραγματείες του Ιωάννου του Χρυσοστόμου (1974) και τον διάλογο του Λουκιανού, "Λούκιος ή όνος" (1982). Το 1999, τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής για το βιβλίο του "Κωνσταντίνος Χατζόπουλος, ο πρωτοπόρος", ενώ το 2016 τιμήθηκε με το Βραβείο Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του. Έφυγε από τη ζωή στις 18 Ιανουαρίου 2017.
